Το Ποτάμι

Παλεύω να κερδίσω το όλον. Κουράστηκα να συναρμολογώ τα μέρη. Θέλει πολύ δουλειά και κάθε στιγμή υπάρχει ο κίνδυνος του λάθους. Γιατί τα κομμάτια μοιάζουν τόσο πολύ που αλίμονο αν ενωθούν λάθος. Δεν φτιάχνεται ένα λάθος όλον, αλλά ένα άλλο, τελείως διαφορετικό, που δεν ξέρω αν θα έχω τις αντοχές να το παραδεχτώ. Έτσι πολύ φοβούμαι πως θα πρέπει να αγαπήσω κάτι που δεν θα είμαι εγώ. Ένα τόσο κοντινά ξένο όλον…Μα πόσους εαυτούς μπορεί να αγαπήσει ένας άνθρωπος;
Μπροστά από το σπίτι μου περνάει ένα ποτάμι. Κάθομαι με τις ώρες δίπλα στις όχθες του και χαζεύω την κίνηση των νερών του. Μα δεν μου αρκεί πια αυτό. Θέλω και εγώ να μπω μέσα του, να δω την κίνηση εκ των έσω. Κουράστηκα να παρατηρώ. Θέλει πολύ υπομονή. Και είναι και αυτή η αδράνεια που σε τρελαίνει. Nα παρατηρείς την στασιμότητα σου μέσα από την κίνηση των άλλων, θαρρώ ότι το γνωρίζεις. Αλλά να καθυστερείς να αλλάξεις την ροή του ποταμού, είναι φριχτό. Γιατί πόσες αναβολές μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος;

Μπροστά από το σπίτι μου περνάει ένα ποτάμι. Όταν είμαι στο δωμάτιο, γράφω ποιήματα για αυτό, ακούγοντας τα νερά του. Όταν είμαι πλάι του θαρρείς και δειλιάζω. Aλλωστε πώς να το περιγράψει κανείς, τι άλλο να πει; Προτιμώ να δροσίζω τα χέρια και το πρόσωπό μου με το νερό του. Τι πιο αληθινό από το ζωντάνεμα των αισθήσεων μου; Κι έτσι όπως κυλάει το νερό ανάμεσα στα δάχτυλα, έρχονται στο μυαλό μου όλες οι στιγμές της ζωής μου που φύγανε ανεμπόδιστα. Και μόνο τότε μπορώ να εξηγήσω όλα τα τυχαία που μου συνέβησαν. Μα με πόσα τυχαία μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος;

Μπροστά από το ποτάμι μου περνάει ένας άνθρωπος…Θαρρώ πως με τον ίσκιο του σκεπάζει τα νερά και με την ανάσα καλύπτει τον παφλασμό των υδάτων του. Θέλω να του φωνάξω να φύγει, να χαθεί, μα δεν βγαίνει η φωνή μου. Χάνεται μέσα στα τοιχώματα του κορμιού μου. Μένει μόνο ένα τρέμουλο στα χείλη να φανερώνει την προσπάθειά. «Θέλω να μείνεις», μου λέει το ποτάμι. «Κοντά σου αισθάνομαι την σιγουριά των αιώνων που υπήρξαν και των αιώνων που κυοφορούνται.». «Θα μείνω», του απαντώ αποφασιστικά. Γιατί πόσους ανθρώπους μπορεί να αγαπήσει ένα ποτάμι…;