Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #5173 / 20.07.2006, 02:02 / Αναφορά Ειχα πάρει τη μυρωδία από κάποιους στίχους σου. Ειχα δει την έκφρασή σου στη σκηνή και αναριωτιόμουν αν έβγαζε χαρά, θλίψη, αίνιγμα, ελπίδα, χάος. Ειχα δει ένα και μόνο κείμενό σου εδω, δεν ειχα προσέξει τα άλλα... Φώναζες, δακρύζοντας και ελπίζοντας. Και στις μοναδικές πρόσφατες 2 συναντήσεις μας, - πόση ώρα να κράτησαν άραγε συνολικά ?, - βίωσα αυτή τη τρομερή ταχύτητα της προσέγγισης σου, της σκέψης, του λόγου σου και των αισθημάτων σου για τους ανθρώπους, τον κόσμο, τους μικρους και μεγάλους κώδικες, τα ασήμαντα που ειναι τόσο σημαντικά, τα τόσο σημαντικά που ειναι όμως ασήμαντα. Και δεν θυμάμαι τι άλλο.... Απλά έβλεπα πως ... κατανοείς, διαισθάνεσαι, νοιώθεις, ερμηνεύεις ... Οχι με αυτή την τάση υποδούλωσης του άλλου ... Σε ερμηνευω σε κατανοώ .. αρα εισαι στη διάθεσή μου. Οχι με αυτήν. Και να σου η συνέχεια ... Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις και μιλας στους ανθρώπους βρε θοδωρή ... δεν ξέρω πως οι άνθρωποι μιλάνε σε σένα - ξέρω πως μιλάνε ΓΙΑ σένα - Ειπες και άγγιξες πολλά σήμερα Θοδωρή. Τουλάχιστον για μένα. Δεν νομίζω οι γραμμούλες σου νά ήταν ποτέ λάθος .. Ποτέ. Ισως όχι ακριβείς, ίσως όχι με τα τις αποχρώσεις της πιστής απεικόνισης .. αλλα ποτέ λάθος .. Γιατί με τα σκιτσάκια σου έπλαθες τις δικές σου ζωγραφίες. Δεν νομίζω πως ποτέ θα άρπαζες τα αγαπημένα σου, κοντινά και μακρυνά ... καρφιτσώνοντας τα με το ζόρι πάνω στο χαρτί σου. Τέλος γιατι θα το πάμε μεχρι το πρωί. Να είσαι καλα. Εγώ τουλάχιστον ευχαριστώ για το νυχτερινό σου δώρο -:) |
| #5174 / 20.07.2006, 02:49 / Αναφορά Μπράβο Θοδωρή,πολύ όμορφο... δίχνεις την αρχή και το τέλος μια ιστορίας,ενός παραμυθιού!!! τουλάχιστον εμένα μου μετέφερες ενα πολύ ωραίο μύνημα,ότι με κάτι απλό μπορείς να γτιάξεις ολόκληρο το σύμπαν,να φτιάξεις έναν δικό σου κόσμο!!! απο ότι φένεται και μέσα απο τις σκέψεις σου είσαι ένας διμηουργικός άνθρωπος και σου δίνω τα συνχαρητήρια μου!!! να είσαι πάντα καλά!!! |
| #5179 / 20.07.2006, 14:28 / Αναφορά Από την παιδική αγνότητα (ως και αφέλεια) μέχρι την ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα ενός κόσμου όπου ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του και τίποτε άλλο, η απόσταση είναι μικρή, φίλε μου Θοδωρή... Πιό μικρή απ'όσο φανταζόσουν τότε... Και μέσα σε αυτή την μικρή απόσταση, το περιεχόμενο των σκίτσων αλλάζει εξ'ίσου γρήγορα... Μην προβληματίζεσαι όμως... Δεν είσαι υποχρεωμένος να ακολουθήσεις αυτές τις αλλαγές... Ζήσε παράλληλα με αυτές, έχοντας στο μυαλό εκείνα τα πρώτα παιδικά, αγνά σκίτσα... Όσο για τον αν είσαι αντικοινωνικός, οι φίλοι σου... ξέρουμε καλύτερα! |
| #5181 / 20.07.2006, 15:01 / Αναφορά ξύσε το ... μολύβι και προχώρα.... " κι ας τους αλλους να λεν ας τους άλλους "...για να μιλησουμε με στιχους... |
| #5183 / 20.07.2006, 16:36 / Αναφορά pavel me katagohteuses!!!!!!! anarwtiemai an einai eukolo na skiseis ena skitso apo to tetradio kai na to kollhseis sto diko soy. h na mpoun sto idio portfolio. wraia den tha htan etsi? filia |
| #5184 / 20.07.2006, 18:18 / Αναφορά "Πως να αντάλλάξω τη ζωή/με κάτι που της μοιάζει" λέει ένας υπέροχος σύγχρονος στίχος....Σκίσε τη σελίδα και δες αν έτσι είναι καλύτερα.. |
| #5185 / 20.07.2006, 20:35 / Αναφορά Μερικά στιχάκια που θυμάμαι. "Ο Θάνατος του Αλέξανδρου" Tου Αλέξανδρου o θάνατος, όλους μας γέμισε με λύπη Ήτανε τόσο ξαφνικός Κι’ από κοντά μας τώρα λείπει. Δεν θα τον ξαναδεί κανείς Μεσ’ της παρέας μας το χάρτη Στο “Pop Eleven” και στα πάρτι Δεν θα τον ξαναδεί κανείς. Tου Αλέξανδρου o θάνατος, στην άνοιξη έφερε χειμώνα Θα λέμε "είν' αθάνατος" όταν ρωτάει η Γοργόνα. Δεν θα ακούσουμε ξανά Να παίζει Hendrix και Bob Dylan Χορδές και πέννες μόνες μείναν Δεν θα ακούσουμε ξανά. Θοδωρή δεν μου φτάνει ένα "σ' ευχαριστώ", μα δεν έχω ....λόγια!!! Να προσέχεις!!! :-) |
| #5215 / 23.07.2006, 19:55 / Αναφορά Οσο για μένα, ε, ναι, αλλοιώς το είχα φανταστεί... Οχι οι φίλοι μου σκίτσα με διαφορετικά χρώματα.. Οχι η ζωή μου σκίτσο απο μολύβι που ξεθωριάζει τόσο εύκολα... Εσύ κι εγώ, σκίτσα ,ναι , αλλά οχι σε διαφορετικά τετράδια... ιστορία ζωής ... ονείρων ... πραγματικότητας ... πολύ τρυφερό Θοδωρή ... σ'ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας! |
| #5245 / 27.07.2006, 18:29 / Αναφορά Ειλικρινά ένα μεγάλο Μπράβο!!!, Όλα είναι πολύ εκφραστικά΄ η ιστορία, οι λέξεις, οι φράσεις, τα νοήματα, οι αναμνήσεις... |
| #5249 / 27.07.2006, 22:56 / Αναφορά Δεν κατάλαβα λέξη απ' όσα έγραψες..., αλλά... έχω την υποψία που σε ένιωσα. |
| #5341 / 08.08.2006, 10:17 / Αναφορά Γιατι τετοια απογοητευση?Ξερεις τι καταλαβα μια πικρια κυριως για τον ευατο σου...Συνεχησε να γραφεις ομορφα και εκραστικα οπως τωρα αλλα ασε τα παλια πισω... |
Σοφία Αργυροπούλου: Το ''Απόψε Θέλω Να Πιω'' είναι η ζωή μου σε 76 λέξεις
Σταύρος Σιδεράς: Όταν είσαι καλλιτέχνης, έχεις το δικαίωμα να ονειρεύεσαι!
Ο Τόνυ Κονταξάκης αφηγείται τις ιστορίες των τραγουδιών του
Η ιστορία του «Dub Be Good To Me» των Beats International
Björk: Fossora 
Ένα σχόλιο για το bullying
Υπέροχα κατάμαυρο
Βήματα στη βροχή
Al-Andalus: Ένα ιπποτικό μυθιστόρημα φαντασίας - του Γιώργου Μπιλικά (Orfeus)
Ρατσισμός
