Οι Παλιοί Μου Φίλοι

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ


Στα πεζοδρόμια στα πάρκα στα γιαπιά
Θα δω τους φίλους που’χα ξεγράψει
Θα με κοιτάζουνε με μάτια αδειανά
Σαν να μου λεν έχεις αλλάξει

ΡΕΦΡΕΝ

Θα ζω μαζί και μακριά σας
Θέλει ψυχή να πεις το όχι
Κι αν όλα σ’εχουνε προδώσει
Φταίει που ζουν τα όνειρα μας


Χαρτοκιβώτια και στρώματα παλιά
Θα κρύβουν χρόνια και ιδέες
Ότι προφτάσαμε να ζήσουμε παιδιά
Κι ότι μας τάξανε οι χαφιέδες


Κάποτε λέγαμε θ’ αλλάζαμε ζωή
Και θα πετούσαμε πιο πέρα
Μα τα φτερά γίνανε πέτρα στην βροχή
Kαι η εκδρομή έγινε ψέμα