Στροφές

Αν ένα πρόσωπο ήταν αστέρι, ήλιος και φεγγάρι μαζί.
Δεν θα μπορούσα να φύγω μακριά του.
Γιατί θα ήταν πάνω στο δέρμα μου όση απόσταση και να 'χαμε.
Θα δούλευε πάνω σε χαοτικές καταστάσεις, οπότε γιατί να πιστέψω τον εαυτό μου και όχι αυτό;
Αλλά η αγάπη γίνεται σαν καμένο δέρμα.Γκρίζα.Πολλές φορές.
Κάποιος μεγαλώνει και κάποιου η καρδιά ίσως παγώνει.
Μετακινούμαστε σε χιλιοστά ενός χάρτη σε διάστημα δεκαετιών.
Ξέρoντας που πάμε αλλά μην γνωριζοντας που βρισκόμασταν, αφού έχουμε ξεχάσει.

Μια στιγμή θαβει τις αναμνήσεις που μοιράζομαστε και μένουν αυτές μόνο που βρισκόμαστε χωριστά, σε κάποιο μέρος κοιτάζοντας αστέρια τα βράδια, σε μια εποχή που έχει εξαφανιστεί όλη η ζέστη της ημέρας και την αντικατέστησε η δροσιά και το φύσημα του ανέμου πάνω στα φύλλα, που μεταφέρει έναν ξεχασμένο, μακρινό ψίθυρο μου που και που τυχαία κοντά του.