Γλυκερία - Η Αγάπη είναι Ελεύθερη

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΩΓΛΟΥ (Thanasis-Gioglou)
52 άρθρα στο MusicHeaven

«Με μπουνάτσες και μποφόρια» τραγουδούσε το 1986 η Γλυκερία (στο δίσκο «Μάτια μου») σε μουσική και λόγια του Γιώργου Ζήκα, σημειώνοντας και οι δυο τους μ’ αυτή την πρώτη συνεργασία , μια από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες τους. Και ήταν ένα χρόνο μετά,  όταν με στίχους του Ζήκα και μουσική του Θοδωρή Παπαδόπουλου, τραγουδούσε «Τα ταρώ», ένα κομμάτι που δεν ακούστηκε βέβαια ιδιαίτερα, από το δίσκο «Με πανσέληνο».

23 χρόνια μετά, φαίνεται πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, για να πραγματοποιήσουν κάτι πιο ολοκληρωμένο. Στην παρέα προστέθηκε και η Βάσω Αλλαγιάννη κι εδώ και μερικές μέρες το αποτέλεσμα βρίσκεται στις προθήκες των δισκοπωλείων, με τίτλο «Η αγάπη είναι ελεύθερη» και την ετικέτα της Legend. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικές οι συμμετοχές των φίλων που πλαισιώνουν την Γλυκερία…

Κώστας Μακεδόνας, Μελίνα Ασλανίδου, Δημήτρης Σταρόβας, ο ηθοποιός Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, σ’ ένα τραγούδι που απαιτούσε θεατρική ερμηνεία και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος στις δεύτερες φωνές. Ο δίσκος περιέχει έντεκα καινούργια τραγούδια, πέντε επανεκτελέσεις και μια δεύτερη εκτέλεση της πρώτης επιτυχίας, του «Έρωτας μοιάζει η φιλία», ενός τραγουδιού που πρωτοακούστηκε τον περσινό χειμώνα στις εκπομπές «Στην υγειά μας» και «Έχει γούστο» στη ΝΕΤ.

01) Η αγάπη δεν είναι δεδομένη (β’φωνή Γεράσιμος Ανδρεάτος)
02) Σε εμπιστεύτηκα
03) Πάμε νότια (στίχοι Γιώργος Ζήκας - συμμετέχει ο Δημήτρης Σταρόβας)
04) Χωρίς εσένα (μουσική-στίχοι Βάσω Αλλαγιάννη)
05) Η κουρσάρα (στίχοι Γιώργος Ζήκας-συμμετέχει ο Κώστας Μακεδόνας)
06) Ο γλάρος (μουσική-στίχοι Βάσω Αλλαγιάννη)
07) Της Ηλέκτρας κόλπα (συμμετέχει ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος)
08) Όλα έχουν γίνει (μουσική-στίχοι Γιώργος Ζήκας) (β’φωνή Γεράσιμος Ανδρεάτος)
09) Έρωτας μοιάζει η φιλία (Radio edit) (συμμετέχει η Μελίνα Ασλανίδου)
10) Απόψε σιωπηλοί (μουσική-στίχοι Βάσω Αλλαγιάννη)
11) Έλα πάμε να φύγουμε (β’φωνή Κώστας Φωτιάδης)
12) Οι φίλοι στο σπίτι (β’φωνή Κώστας Μακεδόνας)
13) Η αγάπη είναι ελεύθερη (β’φωνή Γεράσιμος Ανδρεάτος)
14) Τρελός Αύγουστος
15) Ότι ζητάω το αρνιέμαι
16) Θυμάσαι
17) Έρωτας μοιάζει η φιλία (συμμετέχει η Μελίνα Ασλανίδου)

Η ενορχήστρωση έγινε από τον Στέλιο Φωτιάδη και είναι άξια αναφοράς η λίστα των μουσικών που συμμετέχει στο δίσκο, με ονόματα όπως του Βασίλη Σαλέα στο κλαρίνο, του Λάζαρου Κουλαξίζη και του Ντάσο Κούρτι στο ακορντεόν, του Θάνου Γκιουλετζή στο βιολί, του Θωμά Κωνσταντίνου στο λαούτο και πολλών άλλων.  Η παραγωγή από τον Άγγελο Σφακιανάκη, ενώ ολόκληρος ο δίσκος αφιερώνεται από την τραγουδίστρια στη μητέρα της Αικατερίνη και τον αδερφό της Χρήστο.

Όσον αφορά τις επανεκτελέσεις, το «Πάμε νότια» είχε πρωτοηχογραφηθεί από τον ίδιο τον Ζήκα στον ομότιτλο δίσκο της Σοφίας Παπάζογλου το 1988, η  «Κουρσάρα» από την Κατερίνα Κούκα και τον συνθέτη στο δίσκο «Στο απέναντι το ρεύμα» το 2001, το «Όλα έχουν γίνει» από τον Δημήτρη Ζερβουδάκη στο «Μια ζωή στην ίδια τάξη» το 1996, το «Απόψε σιωπηλοί» από το Νίκο Παπάζογλου στα «Σύνεργα» το 1990 και ο «Γλάρος», που εδώ αφιερώνεται από την Γλυκερία στον φίλο της και δημιουργό της ιστοσελίδας της Μάκη Ρουσομάνη, από τον Μανώλη Λιδάκη στο «4 κύκλοι τραγουδιών» το 1995.

Ζήκας και Αλλαγιάννη είχαν ξαναβρεθεί,  το 1987 στο δίσκο «Κάθε βράδυ τραγουδάω» με τη Γιούλη Τσίρου και τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα. Εκεί βέβαια δεν είχαν γράψει μαζί τραγούδια, όπως στο δίσκο της Γλυκερίας, απλά μοιράστηκαν από πέντε ο καθένας.  Eδώ συνεργάζονται… Και το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα επιτυχημένο. Πρόκειται για μια «ερωτική συνεργασία» όπως την αποκαλεί ο Ζήκας στο ένθετο. Αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το πόσο σημαντικό είναι όταν ένας δίσκος γράφεται από έναν ή δύο το πολύ δημιουργούς που ξέρουν τι θέλουν. Προς Θεού, δεν απαξιώνω τις πολυσυλλεκτικές δουλειές, απλά θεωρώ πως αυτές του ενός συνθέτη, έχουν ένα χαρακτήρα και μια ενότητα. Είναι πιο «συμπαγείς»….Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για δημιουργούς όπως ο Ζήκας και η Αλλαγιάννη, που «μπολιάζουν» όλα αυτά τα χρόνια το λαϊκό τραγούδι, με σπουδαία τραγούδια. Όταν μάλιστα οι δημιουργίες αυτές ερμηνεύονται από μια φωνή σαν της Γλυκερίας, τότε το αποτέλεσμα είναι αξιοζήλευτο. Όπως στον παρόντα δίσκο, ο οποίος , κατά τη γνώμη μου, είναι μια από τις πιο αξιόλογες δουλειές με λαϊκά τραγούδια που ακούσαμε τελευταία. Μπορεί βέβαια να υπάρχουν μικρές ρυθμικές και ενορχηστρωτικές παρεκκλίσεις, όπως στην πετυχημένη Reggae διασκευή του «Πάμε νότια», αυτό όμως δεν αναιρεί τον λαϊκό χαρακτήρα του δίσκου. Ακόμα και η ανακολουθία μουσικής και στίχων που συναντάται σε 2-3 σημεία είναι αμελητέα, μπροστά στο γενικότερο αποτέλεσμα… Θα τολμούσα να πω, πως τουλάχιστον για τη Γλυκερία, έχουμε να κάνουμε με έναν από τους πιο «φωτεινούς» δίσκους και μια από τις καλύτερες δουλειές της, τουλάχιστον όσον αφορά αυτές με καινούργια τραγούδια. Οι στίχοι ανθρώπινοι και κατανοητοί, με εικόνες, απλοί, χωρίς να είναι απλοϊκοί… Όπως αυτοί στο παρακάτω χασαποσέρβικο, που χωρίς μεγάλα λόγια και νοήματα, παρουσιάζουν τόσο ανάγλυφα και ανθρώπινα εικόνες και στιγμές από τη ζωή του καθενός μας…Και προσωπικά με άγγιξαν ιδιαίτερα…

«Οι φίλοι στο σπίτι»

Αχ τι μας λείπει και τι ψάχνουμε να βρούμε

ένα τραπέζι, δύο φίλους και κρασί

οι μυρωδιές απ ’την κουζίνα κι ένα φιλί

κουβεντολόι και αγάπη είναι γιορτή

Και όλα να τα ξέρουμε και όλα να τα λέμε

κι από τα γέλια τα πολλά τα μάτια μας να κλαίνε

γρήγορα η ώρα να περνά, η νύστα να ’ρχεται γλυκά

κι εμείς σαν τα παιδιά κι άλλα να λέμε

Αχ πώς μ’ αρέσει οι φίλοι να ’ρχονται στο σπίτι

να μαγειρεύω και να μένουμε ως αργά

να κουβεντιάζουμε απ’ τα νέα ως τα παλιά

κι όταν θα φεύγουν, να με παίρνεις αγκαλιά

Τραγούδια όπως το παραπάνω αλλά και το «Έρωτας μοιάζει η φιλία» , το μπολερό «Σε εμπιστεύτηκα»,  το πολύ «δυνατό» ζεϊμπέκικο «Ότι ζητάω το αρνιέμαι» ή το χασάπικο «Θυμάσαι»,  που λες και έρχεται από μιαν άλλη εποχή, νομίζω πως δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα κλασσικά λαϊκά τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου που έχουν αφήσει εποχή.

Για τη φωνή της Γλυκερίας, αυτό που έχω να καταθέσω και φυσικά δεν θα το έγραφα αν ήξερα πως και στις ζωντανές εμφανίσεις της δεν είναι το ίδιο, είναι πως είναι αναλλοίωτη, λες και δεν έχει περάσει μέρα από τότε που ξεκίνησε να τραγουδά…Το αντίθετο μάλλον…Αν και διανύει την τέταρτη δεκαετία της καριέρας της, ψυχανεμίζομαι πως έχει πολλά χρόνια ακόμα μπροστά της για να μας χαρίζει τις ερμηνείες της.