Ο Λεωνίδας Μαριδάκης μιλάει στο MusicHeaven

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Αρχικά, πες μας λίγα λόγια για τη Circus Band. Θυμίζει σε κάτι το κανονικό τσίρκο; Πώς προέκυψε αυτό το χαρούμενο όνομα;

Καταρχήν είναι μία ομάδα, που φτιάχτηκε μαζί με το «Σε βάθος δρόμου», ήταν κάποια άτομα με τα οποία φτιάξαμε το δίσκο. Είναι πολύ ενδιαφέροντα παιδιά, φάτσες όλοι τους και παθιασμένοι με τη μουσική..ωραία τυπάκια! Τυγχαίνει όλοι να είναι από νησιά! Κιθάρες παίζει ο Γ. Ζερβός, που είναι από την Κάλυμνο, Γ. Βεντουής στο κοντραμπάσο, που είναι από την Πάρο, ο Γκράβαρης στα τύμπανα, που είναι μισός Κύπριος και μισός απ' τη Ρωσία! Και μας μένει η Πένυ που είναι από τα Επτάνησα. Αυτή είναι η μπάντα, ένα τρίο και η Πένυ. Μάς αρέσει πολύ το στοιχείο της έκπληξης και το στοιχείο του παράδοξου, που ξεπερνάει το καθημερινό με τον τρόπο ακόμα και που στεκόμαστε πάνω στη σκηνή, είναι μια μίξη από διάφορες μουσικές που βγάζουν μια χαρούμενη ατμόσφαιρα και μερικές φορές και λίγο σκοτεινή! Ο Φελίνι, που είναι ένας αγαπημένος δικός μου σκηνοθέτης, είχε τρέλα με το τσίρκο. Κι ένα απ' τ' αγαπημένα του κόλπα ήταν το κόλπο με την πόρτα που εξαφανίζεται. Όλα αυτά έχουν εμπλουτίσει την μουσική μου. Εσένα σου αρέσει;

Και σε ποιον όχι! (γέλια) Τι είχες στο μυαλό σου όταν έφευγες από τα Χανιά για να έρθεις στην Αθήνα;

Η φυγή απ' τα Χανιά ήταν η ανάγκη για μένα τότε. Ήθελα να ανοιχτώ περισσότερο, ν’ αποκτήσω καινούργια ερεθίσματα κλπ . Μου αρέσει πολύ η εξερεύνηση. Μου αρέσει να είμαι εξερευνητής! Η ζωή στην Αθήνα είναι πιο ζόρικη και πιο έντονη και δε σ' αφήνει να βολευτείς. Μου αρέσει πολύ να φεύγω απ' εδώ και να γίνομαι επισκέπτης αλλού, ακόμα και στα Χανιά. Όλη αυτή η περιήγηση κι η περιπλάνηση δίνει την έμπνευση για τα τραγούδια! Στο μυαλό μου είχα τη μουσική και πώς μπορώ να γνωρίσω τους ανθρώπους μέσα απ' αυτή. Να γνωρίσω συνεργάτες. Κρυβόταν η επικοινωνία πίσω απ΄αυτό. Ήταν η γέφυρα για να γνωρίσω πράγματα.

Αν έμενες στην Κρήτη θα είχες ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο;

Όχι, ο δρόμος ορίζεται από τον τόπο τον οποίο διασχίζει! Θα έκανα όμως πάλι κάτι δημιουργικό. Ίσως να είχα μουστάκια, βράκες και σαρίκι και να έπαιζα λύρα...ποιος ξέρει;!

Πώς είσαι με την ιδέα της κριτικής;

Δέχομαι κάθε είδους κριτική και την ακούω μ’ ενδιαφέρον. Μπορώ να μάθω και πράγματα, κυρίως όταν είναι καλοπροαίρετη. Όμως, ξέρω και μέσα μου πως δεν μπορεί ν' αρέσουν όλα σ’ όλους. Δεν μπορεί κάποιος να έχει μόνο θετικές κριτικές. Η δουλειά μας είναι να κερδίσουμε τον κόσμο, όχι τους κριτικούς! Οι κριτικές είναι κάτι πολύ χρήσιμο γιατί είναι ένας τρόπος, έστω κι υποκειμενικός, να σ' ανακαλύψει κάποιος.

Πιστεύεις στον εαυτό σου έχοντας επίγνωση των δυνατοτήτων σου; Επαναπαύεσαι εύκολα;

Δεν επαναπαύομαι εύκολα, δυστυχώς, κι αυτό φαίνεται απ' το ότι κάνω αρκετό καιρό να κατασταλάξω στην τελική μορφή ενός τραγουδιού. Το ξανακούω, το ξαναπροσεγγίζω...είναι επίπονο να κατασταλάξω, αλλά δε βρίσκω το λόγο να μετανιώνω. Πιστεύω πολύ στους συνεργάτες μου, τους ανθρώπους που εμπιστεύομαι, είναι σημαντικό να κάνω μια ομάδα σφικτή κι αυτό μου δίνει μια πίστη στο αποτέλεσμα. Ένα απ’ τα ταλέντα μου, ίσως είναι, κάποια στιγμή να εμπιστεύομαι ανθρώπους που μου ταιριάζουν! Είναι στοιχείο της αναζήτησης, που είναι απαραίτητο για μένα. Αντιθέτως, ένα περιβάλλον που δε μου ταιριάζει μπορεί να με αποσυντονίσει τελείως!

Απογοητεύεσαι εύκολα ή κάτι τέτοιο δεν είναι καλό για την εικόνα ενός καλλιτέχνη;

Όχι. Δεν απογοητεύομαι εύκολα, είμαι αισιόδοξος, έχω μεγάλη επιμονή κι υπομονή και νομίζω πως αυτό είναι απαραίτητο σε τέτοιες δουλειές. Σε όσους ασχολούνται με την τέχνη. Βέβαια, σκαμπανευάσματα ψυχολογικά κι απογοητεύσεις μπορεί να πάρει κανείς..έτσι είναι αυτή η δουλειά! Έχει κάποιες αναλογίες το να ασχολείται κάποιος με τη μουσική σα να τρέχει Μαραθώνιο. Είναι ένας αγώνας αντοχής!

Το διαδίκτυο είναι βασικό μέσο, πλέον, προώθησης της νέας γενιάς. Εσένα σε τι σ’ έχει βοηθήσει;

Είναι ένας εναλλακτικός τρόπος επικοινωνίας, αρκετά ισχυρός και θέλει και πολλή προσοχή. Γιατί μπαίνεις σ' ένα περιβάλλον που μπορείς να κάνεις χιλιάδες πράγματα κι αυτό να σου τρώει όλη σου τη μέρα. Κατά τ' άλλα είναι άμεσος τρόπος δικτύωσης με τον τρόπο που μπορείς να έχεις πρόσβαση σ' όλη την παγκόσμια μουσική και σε ό,τι έχει καταγραφεί μέχρι τώρα! Μου αρέσει πολύ να δίνω συνεντεύξεις σε ιντερνετικά περιοδικά όπως πχ το MusicHeaven!(γέλια) Μ’ έχει βοηθήσει, γιατί έχω δημιουργήσει διάφορες σελίδες και λογαριασμούς σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους και μέσα από ‘κει έχω γνωρίσει πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους! Μια άλλη δυνατότητα, είναι το ραδιόφωνο μέσω διαδικτύου ( όπως το Radio Bubble, που γίνεται η συνέντευξη και το Radio MH!) Το ίντερνετ ίσως είναι ο πιο άμεσος τρόπος να βρεις το κοινό σου!

Πες μας λίγο για τη Music Page που έχεις δημιουργήσει στον ιστότοπό μας.

Η music-page ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα όταν έβγαλα το πρώτο μου cd. Είχα φτιάξει πριν λίγους μήνες λογαριασμό, είχα ψάξει κι είχα δει πως είναι μια ζωντανή κοινότητα, το οποίο προφανώς βοήθησε πάρα πολύ στο να ενημερώνεται ο κόσμος για το τι κάνω, ν’ ακούει κομμάτια μου. Και πιο πολύ μου  άρεσε που ήταν κι ένας ελληνικός ιστότοπος (Όχι, πχ σαν το myspace.) Εύχομαι να συνεχίσει και να εξελιχθεί, να προσαρμόζεται στην εποχή…γενικά καλό τρέξιμο Γιώργο (Jorge)!(γέλια)

Αλήθεια, αισθάνεσαι αδικημένος από τα ΜΜΕ;

Δεν αισθάνομαι αδικημένος, μάλλον δικαιωμένος, γιατί και σαν πρωτοεμφανιζόμενος χωρίς καμία υποστήριξη από τη μεγάλη εταιρία που είχα πίσω μου, μού δώθηκε αρκετός  χώρος από τα έντυπα κλπ. Είναι ευτύχημα μέσα σε μία σκληρή αγορά, να υπάρχουν μερακλήδες δημοσιογράφοι που ανακαλύπτουν νέους μουσικούς και τους βοηθάνε. Γίνεται αυτό γτιατί ακριβώς έχουν μια αγωνία και σκαλίζουν καινούργια πράγματα διότι θέλουν ν’ ακούνε νέα πράγματα. Είναι ευλογία για όλη τη μουσική στην Ελλάδα! Μυρίζονται το αύριο. Μερικές φορές, βέβαια, τα playlists είναι πολύ σκληρά κι είναι δύσκολο κάποιος να επενδύσει πολλά χρήματα, αλλά καλύτερο είναι να εστιάζουμε και να επενδύουμε στα θετικά και να πηγαίνουμε παρακάτω.

Από πού αντλείς την έμπενυσή σου; Έχει παίξει ρόλο η παιδεία σου σ’ αυτό;

Έχει παίξει ρόλο το σπίτι μου, κι η μητέρα μου κι ο πατέρας μου έχουν δώσει πράγματα, αλλά η μητέρα μου πια ασχολείται πολύ πιο συστηματικά. Κι ένα καινούργιο περιβάλλον, όταν ήρθα στην Αθήνα με τροφοδότησε μ’ ερεθίσματα. Από μικρός μου άρεσε να διαβάζω ποίηση, όπως ελληνική, Γκάτσο, Λόρκα. Αγαπάω διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές περιόδους. Μετά από τόσα βιβλία που έχω διαβάσει θεωρώ πως μου έχει μείνει χαραγμένο το « Μικρός Πρίγκιπας», που, αν και παιδική λογοτεχνία, με συγκινεί. Βρίσκω τον εαυτό μου μέσα σ' αυτό. Είχε πολύ περιπετειώδη ιστορία κι ο συγγραφέας του. Έγραψε ένα βιβλίο καίριο κι αθώο, μετά από τόσους κινδύνους. Μ’ αρέσει, επίσης, από Χατζηγιαννίδη «Οι τέσσερεις τοίχοι»...κάποια στιγμή ανακάλυψα και τους μπίτνικ, ποιητές... στην πορεία, επειδή ζούσαν αρκετές δεκαετίες πριν πράγματα που ζούμε εμείς σήμερα κι έχουν καταφέρει να συνδιάσουν το λυρισμό με την κριτκή στην κοινωνία. Από εκεί προέκυψε και το "Ασημένιο Τραγούδι".

Είναι αντικειμενικό πως ένας καλλιτέχνης, στην αρχή της δημιουργίας του, μπαίνει στη διαδικασία να μιμηθεί κάποια πρότυπα. Μετά διαμορφώνει το δικό του γνήσιο χαρακτηριστικό προφίλ;

Η παρθενογέννεση στην τέχνη δεν υπάρχει, κοινότυπη φράση, και νομίζω πως η μουσική είναι ένα τεράστιο ποτάμι από επιρρόες. Αποβάλλεις κάποια κρατάς άλλα. Είναι πολύ ρευστό αυτό. Κι αν τα καταφέρεις μπορείς να ‘χεις τη δική σου ταυτότητα. Δε συμβαίνει πάντα, αλλά είναι πολύ συγκινητικό να συμβεί. Κάποιοι απλώς φιλτράρουν και φτιάχνουν μουσικές στα ήδη υπάρχοντα, άλλοι προσπαθούν να σχηματίσουν κάτι με ταυτότητα, πιο πρωτότυπο. Συνήθως όταν αφήνεις την τεχνική στην άκρη, μπορείς να λειτουργήσεις ενστικτοδώς μπορείς να βγάλεις κάτι γνήσιο. Και το ανθρώπινο αυτί το αντιλαμβάνεται αλλιώς και το αναγνωρίζει. Δεν ξέρω αν έχω βρει το γνήσιο χαρακτηριστικό προφίλ μου. Πιστεύω πως είμαι στο δρόμο πάντως..ελπίζω! Η ταυτότητα είναι κάτι που με απασχολεί. Πχ, από τον πρώτο μου δίσκο θεωρούσα το ασημένιο τραγούδι πιο δικό μου. Πήρα την άκρη απ' αυτό το τραγούδι για να ξετυλίξω το κουβάρι του επόμενου δίσκου.

Έχεις προσδοκίες από τον κόσμο;

Ονειρεύομαι έναν κόσμο πιο δίκαιο, χωρίς αποκλεισμούς. Έναν κόσμο στον οποίο δε θα χρειάζεται να σκοτώσουμε το παιδί που κουβαλάμε όλοι μέσα μας.

Θες απλά να ικανοποιηθείς από την αναγνώριση ή ν’ αφήσεις έργο που θα μείνει στον κόσμο;

Για μένα η μουσική είναι οι άνθρωποι, η άμεση επαφή, τα χαμόγελα, ο κόσμος που σιγοτραγουδάει μαζί μου, που χορεύει. Νομίζω πως όλα τείνουν στην επικοινωνία. Νομίζω πως για μένα έτσι πρέπει να γίνεται. Δεν ξέρω αν θα μείνουν τα τραγούδια μου ή όχι, αλλά η ικανοποίηση η δική μου, όταν γράφεις ένα τραγούδι, προέρχεται από τη στιγμή που το μοιράζομαι. Ίσως γι' αυτό να κάνω μουσική!

*Η φωτογράφηση έγινε στο Radio Bubble Cafe-Bar (Ιπποκράτους 146, Εξάρχεια) από την Άννα-Μαρία Γραμματικού.