ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > Βιογραφίες

    Αφιέρωμα στην ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι

    Η ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι...
    Αφιέρωμα στην ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι
    Γράφει το μέλος Φώτης Μήλιος (miliosmelody)
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 15 Ιούν 2007
    Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε το 1925 στην Ξάνθη και πέθανε το 1994 στην Αθήνα.

    Η μητέρα του καταγόταν από την Ανδριανούπολη ενώ ο πατέρας του από το Ρέθυμνο της Κρήτης.

    Μεγάλωσε σε αστική οικογένεια μιας και ο πατέρας του ήταν δικηγόρος.

    Τα επτά πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Ξάνθη όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου.

    Στα μέσα της δεκαετίας του '30 μαζί με την οικογένειά του κατεβαίνουν στην Αθήνα όπου και εγκαθίστανται μόνιμα.

    Εκεί, γνωρίζεται με έναν ευρύ κύκλο διανοουμένων και καλλιτεχνών που επιδρούν σημαντικά στη μετέπειτα δημιουργική του πορεία.

    Το 1944 και σε ηλικία 19 ετών γράφει για πρώτη φορά μουσική για το Θέατρο Τέχνης και έκτοτε ήταν συνέχεια δημιουργικά παρών σε όλη τη μεταπολεμική μουσική ζωή του τόπου, εκτός από την περίοδο 1966 ως το 1972 όταν έζησε και εργάστηκε στη Νέα Υόρκη.

    Στις δεκαετίες του '40 και του '50 στην ελληνική μουσική σκηνή κυριαρχούν ρυθμοί και μελωδίες που μας έχουν έρθει κυρίως από την Αμερική και την Ευρώπη.

    Από τα τραγούδια αυτά απουσιάζουν τα καυτά κοινωνικά προβλήματα, το πάθος και το μεράκι του έλληνα. Απουσιάζει δηλ. η ελληνική ψυχή.

    Το 1948 και σε ηλικία 23 ετών, ο Μάνος Χατζιδάκις, σε διάλεξη που δίνει με αφορμή το ανέβασμα ενός θεατρικού έργου του οποίου έχει γράψει τη μουσική, αποκαλύπτει την αξία και τον πλούτο που κρύβουν τα ρεμπέτικα και γενικότερα τα παλιά λαϊκά μας τραγούδια.

    Παράλληλα επισημαίνει ότι τα "Ελαφρά Τραγούδια" της εποχής εκείνης δεν έχουν ελληνικό χαρακτήρα και υπογραμμίζει την ανάγκη να στραφεί το ελληνικό κοινό στα παλιά λαϊκά τραγούδια, που τα θεωρεί γνήσια και αυθεντικά.

    Η θέση αυτή του Μάνου Χατζιδάκι, προκαλεί μεγάλη αναστάτωση και ποικίλες αντιδράσεις στον τότε πνευματικό κόσμο.

    Κανείς ακόμα δεν είχε καταλάβει το ρόλο που θα έπαιζαν τα τραγούδια αυτά στη διαμόρφωση και εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού.

    Δέκα χρόνια αργότερα και αφού ο Μάνος Χατζιδάκις είχε ήδη πυροδοτήσει το μηχανισμό, ξεσπά, με μπροστάρη τον Μίκη Θεοδωράκη, μια μουσική επανάσταση στην Ελλάδα, η οποία θα εκτοξεύσει το ελληνικό τραγούδι σε μία από τις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως.

    Έτσι, οι Μάνος Χατζιδάκις και Μίκης Θεοδωράκης, σπάνε το τσόφλι θα λέγαμε και από μέσα ξεπηδάει αναγεννημένη η καθαρή ελληνική μουσική, βαπτισμένη από τη βυζαντινή, δημοτική και λαϊκή μας παράδοση.

    Το έργο που μας άφησε ο Μάνος Χατζιδάκις είναι τεράστιο τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

    Αυτήν την τεράστια μουσική - και όχι μόνο - κληρονομιά που μας άφησε και που άνοιξε τα φτερά της ελληνικής μουσικής να πετάξει πάνω και πολύ μακριά, πέρα από τα σύνορα της χώρας μας.

    Συνολικά, ως το θάνατό του το έτος 1994 είχαν κυκλοφορήσει περισσότεροι από 110 δίσκοι του στην ελληνική αγορά.

    Ο Μάνος Χατζιδάκις καθόλη τη διάρκεια της μουσικής του πορείας εκτός από αυτόνομα τραγούδια, επένδυσε μουσικά και πάρα πολλά θεατρικά και κινηματογραφικά έργα.

    Το 1948 γράφει το έργο για πιάνο "Για μια μικρή λευκή αχιβάδα".

    Τα πρώτα του τραγούδια τα γράφει το 1948 για την παράσταση "O Ματωμένος Γάμος" τα οποία πολύ αργότερα θα κυκλοφορήσουν σε δίσκο.

    Το 1949-50 γράφει το χορόδραμα "Έξι λαϊκές ζωγραφιές" που είναι μεταγραφή για πιάνο έξι ρεμπέτικων τραγουδιών και το 1950 "To καταραμένο φίδι".

    Ακολουθεί "Ο κύκλος CNS" το (1954) που είναι έξι τραγούδια σε στίχους του ίδιου του συνθέτη.

    Το 1957 επενδύει μουσικά το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Παραμύθι χωρίς όνομα" καθώς και το έργο του Μπρεχτ "O κύκλος με την κιμωλία".

    Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '50 θα γραφτούν τα τραγούδια: "Χάρτινο το φεγγαράκι" , "Το φεγγάρι είναι κόκκινο", "Μια πόλη μαγική","Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι", "Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι", "Πώς τον λεν τον ποταμό","Μην τον ρωτάς τον ουρανό", "Κάπου υπάρχει η αγάπη μου", "Κάθε τρελό παιδί","Κυπαρισσάκι", "Υμηττός", "Έλα πάρε μου τη λύπη" και άλλα πολλά που άφησαν εποχή και τραγουδιούνται μέχρι σήμερα, με την ίδια συγκίνηση και ρομαντισμό εκείνης της εποχής.

    Από το 1960 ως το 1970 γράφει διάφορα έργα για θέατρο ή κινηματογράφο όπως "Η κλέφτρα του Λονδίνου", "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε", "Βάκχες", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα","Οδός ονείρων", "Αμέρικα – Αμέρικα", "Οι ήρωες", "Το παραμύθι του Μάρλετ".

    Επίσης γράφει και έργα με αυτόνομα τραγούδια όπως "Ο Καπετάν Μιχάλης", "Δεκαπέντε Εσπερινοί", "Το χαμόγελο της Τζοκόντας".

    Ακολουθούν τις επόμενες δεκαετίες μεγάλα έργα όπως "O μεγάλος ερωτικός", "Αθανασία", "Ρωμαϊκή αγορά", "Λαϊκή αγορά", "Για την Ελένη", "Αντικατοπτρισμοί" και άλλα.

    Ο Μάνος Χατζιδάκις κέρδισε μουσικά βραβεία και στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό, ίδρυσε ορχήστρες και διεύθυνε το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ με μεγάλη επιτυχία.

    Δημιούργησε μία δισκογραφική εταιρία με την επωνυμία "Σείριος" προωθώντας νέους καλλιτέχνες, όπως επίσης και την "Ορχήστρα των Χρωμάτων" το 1989 με την οποία παρουσίασε πάρα πολλά έργα.

    Διοργάνωσε παράλληλα μία σειρά από καλλιτεχνικές εκδηλώσεις όπως τον "Μουσικό Αύγουστο" το 1981 – '82 στο Ηράκλειο και τους "Αγώνες Τραγουδιού" στην Κέρκυρα το Σεπτέμβριο του 1981 και 1983.



    Τον ευχαριστούμε.



    Βιβλιογραφία: Κώστας Μυλωνάς (Ιστορία του Ελληνικού Τραγουδιού 2)




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #8608   /   15.06.2007, 13:29   /   Αναφορά
    Oταν διαβασα αυτο :''Από τα τραγούδια αυτά απουσιάζουν τα καυτά κοινωνικά προβλήματα, το πάθος και το μεράκι του έλληνα. Απουσιάζει δηλ. η ελληνική ψυχή'', νομισα πως ο συντακτης του κειμενου εννοουσε τα τραγουδια του Χατζιδακι και μου σηκωθηκε η τριχα, αλλα διαβασα πιο προσεκτικα και καταλαβα τι εννοουσε. Καλη προσπαθεια αλλα πολυ επιγραμματικη για ενα εργο τοσο μεγαλο και εναν καλλιτεχνη με γενικοτερη επιδραση στο νεο ελληνικο πολιτισμο. Για παραδειγμα, ακομα κι αν ο ιδιος δεν το ειχε περι πολλου, η ιστορια εγραψε οτι ο Χατζιδακις ειναι ο μοναδικος Ελληνας συνθετης που εχει παρει Οσκαρ (για το ''Ποτε την Κυριακη''). Και δεν ειναι το μονο που λειπει απο την παρουσιαση αυτη.Συγνωμη κιολας.
    #8609   /   15.06.2007, 15:51
    Πάντα λίγα είναι όσα και να πεις για τον Χατζηδάκι.Έφυγε σαν σήμερα,όσα δημιούργησε μένουν πάντα εδώ,θησαυροί στα χέρια μας.

    #8611   /   15.06.2007, 17:04   /   Αναφορά
    Όντως, traditional, το κείμενο θα μπορούσε/θα έπρεπε να έχει πολλά περισσότερα στοιχεία. Ωστόσο, πιστεύω, πως κι έτσι είναι μια αξιοπρεπής προσπάθεια, που μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε τις μεγάλες στιγμές ενός ανθρώπου που αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια του ελληνικού πολιτισμού κατά τον περασμένο αιώνα...

    Μαργαρίτα, ναι, σαν σήμερα "έφυγε" ο Μάνος Χατζιδάκις, μα ουσιαστικά ποτέ δεν... έφυγε:-) Είναι συνεχώς παντού! Και κυρίως για εμάς τους νεότερους...
    #8612   /   15.06.2007, 17:25   /   Αναφορά
    Θα συμφωνήσω με τη Μαργαρίτα. Άλλωστε, αυτή είναι η δεύτερη βιογραφία του Χατζηδάκη που φιλοξενείται στο ΜΗ. Κι αυτή όπως και η προηγούμενη, προσπάθησε να σταθεί στα σημεία που ο αποστολέας της έκρινε πιο σημαντικά. Διαφορετικά, δεν θα έφταναν βιβλία και ιστοσελίδες ολόκληρες, αν θέλαμε να είμαστε λεπτομερείς πάνω στη ζωή και το έργο του Μάνου.
    #8613   /   15.06.2007, 18:14
    http://www.geocities.com/manosxatzidakis/


    #8616   /   15.06.2007, 20:36   /   Αναφορά
    mpravo gia tin kali ayti doyleia ..!

    #8617   /   15.06.2007, 20:57   /   Αναφορά
    Ομολογώ πως όταν είδα τον τίτλο, ένιωσα ένα μούδιασμα, γιατί σκέφτηκα ότι θα έβλεπα ένα τεράστιο κείμενο.Η χρήση της λέξης "αφιέρωμα" είναι σχετικά παραπλανητική.

    Το άρθρο είναι σεβαστό, περιέχει αρκετές πληροφορίες, όμως μου λείπει αυτή η ζεστασιά, που θα έπρεπε να υπάρχει σε οποιοδήποτε δοκίμιο για ένα από τους Πατέρες της σύγχρονης ελληνικής μουσικής.

    Και η ανορθογραφία δεν βοήθησε ιδιαίτερα. Κρίμα, γιατί ήταν μια πολύ καλή βάση για ένα εξαιρετικό, αυθεντικό αφιέρωμα.

    #8619   /   16.06.2007, 04:58
    Με κάλυψες :) εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι πως θα μπορούσε να είχε κάτι περισσότερο :)

    #8624   /   17.06.2007, 01:33   /   Αναφορά
    Οποιαδηποτε προσπαθεια , γαι να θυμομαστε τους μεγαλους ,Ελληνες αυτου του του τοπου , ειναι παντα επαινετη και ευπροσδεκτη. Ετσι και ο φορος τιμης του φιλου μας του Μηλιου στον μεγαλο συνθετη , μονο ωφελιμος μπορει να χαρακτηριστει.....

    Προσωπικα θα ηθελα να σταθω στον μεγαλυτερο σταθμο της ιστοριας του Μανου χατζιδακη...Ισως το σημειο ,που ελαχιστα εγινε αντιληπτο ως προς το μεγεθος της αξιας του. Τα φεστιβαλ για την αναδειξη του αληθινου ελληνικου τραγουδιου ... Αυτα της κερκυρας και της Ιθακης. Σκεφτειτε ολοι σας ,οτι οι χρονολογιες που διεξηχθησαν ,αρχες του 80 , ηταν ακριβως πανω στο μεσουρανημα του Χατζιδακη ,και οποιοσδηποτε αλλος στην θεση του , θα κοιτουσε πως να προλαβει να δρεψει ,οσους καρπους γινεται περισσοτερους (δοξα και χρημα) , καθοσον ειναι γνωστο , πως στην καλλιτεχνεια ,ολα ειναι ρευστα. Εκει ,ακριβως βρισκεται και του μεγαλειο του ανθρωπου...Προτιμησε την αγαπη του για την αναμορφωση του εν γενει τραγουδιου στην Ελλαδα καθως και την αγαπη του στους απροστατευτους νεους και στα νεα ρευματα απο την προσωπικη του προβολη...θυμηθειτε παρακαλω ποσοι καλλιτεχνες που ειναι σημερα γνωστοι βγηκαν απο εκει... Επισης θυμαμαι πως πολυ νεαρος καθως ημουν τοτε , εμεινα με ανοιχτο το στομα , οταν ειδα και πως και αλλοι γραφουν περιεργα τραγουδια σαν τα δικα μου , και δεν ημουν τοσο μονος και ερημος οσο πιστευα...Καταλαβαινετε τωρα , ποσα προσφερε....Ανετρεψε ενα κατεστημενο πραγματων μονος του , οταν το φεστιβαλ Θεσσαλονικης ηταν στην παρακμη του και προεκρινε για τα καλυτερα , τις γνωστες σουπες ,που ακομα συνεχιζει να προκρινει , και ανεβαζει σαν καλλιτεχνες στυλ Κατσιγιαννη , για να ουρλιαζουν απο κατω , τα κοριτσακια και τα αγορακια........Δυστυχως σημερα η αναγκαιοτητα του εκλιποντα ,φανταζει ακομα μεγαλυτερη , οταν δυστυχως ,ουτε ενας απο τους ζωντες δεν δινει πενταρα , ουτε για τους νεους ,αλλα ουτε και για το πνευμα ,περα απο το προσωπικο του βολεμα , στο περιχαρακωμενο και κλειστο συμπαν που δημιουργησε για τον εαυτο του ...(εστω και με αληθινο και αξιολογο εργο).

    Ολα τα παραπανω και οχι το ετσι και αλλιως καλλιτεχνικο μεγαλειο του Μανου , ειναι αυτα που τον κρατουν στην καρδια μου ,τον μεγαλυτερο Ελληνα καλλιτεχνη αγωνιστη του πνευματος και της τεχνης.....
    ph
    #8634   /   18.06.2007, 12:41   /   Αναφορά


    Ποτέ δεν βλάπτει ένα... βιογραφικό σημείωμα. Στην περίπτωση του Χατζιδάκι όμως, ποτέ δεν είναι αρκετό. Αναρωτιέμαι για την πρωτοβουλία "θα γράψω για τον Χατζιδάκι" και τη μη σκέψη "τι όμως"? Τέλος πάντων...
    #10111   /   29.10.2007, 13:19   /   Αναφορά
    Θα συμφωνήσω ότι για το μέγεθος του Χατζηδάκι η δημοσίευση αυτή είναι πολύ συνοπτική, όμως καλύτερη από το τίποτα. Ευτυχώς που υπάρχει και αυτή. Επιφυλάσσομαι για το μέλλον.
    #20437   /   30.06.2010, 18:08   /   Αναφορά
    Από τους αγαπημένους μου συνθέτες!!!