Ο Χρηστος Παπαδοπουλος μιλάει στο MusicHeaven

Χρήστο καλώς ήρθες στο MusicHeaven.
Καλησπέρα, καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Θες να μας συστηθείς; Να μας πεις λίγα λόγια για εσένα; Καταρχήν έχεις ξεκινήσει από "τα Παιδιά από την Πάτρα";
Έχω ξεκινήσει από πιο μικρός… πριν πάω στην Πάτρα σαν φοιτητής, από τα Γρεβενα την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα 18. Στο σχολείο έπαιζα κιθάρα σε διάφορα γκρουπακια που ήταν η μόδα της εποχής (δεν είμαι εποχής 60s, είμαι πιο μετά περίπου στα τέλη του '70) και δίναμε συναυλίες στην δυτική Μακεδονία μέχρι τα 18 που πηγαμε πανεπιστήμιο στην Πάτρα. Εκεί βρεθήκαμε σε ένα μαγαζί στην ιστορική φοιτητική μπουάτ "ΙΖΑΜΠΕΛΑ". Το γκρουπ - που ονομάστηκε έτσι μετά από 3 χρονιά - έπαιζε από το ’80 έως το ’83, έτσι χωρίς να είμαστε γνωστοί. Αλλά είχαμε ένα κοινό που ξεκινούσαν από την Αθήνα και ερχότανε ένα Σαββατοκύριακο στην Πάτρα να μας ακουσει. Εκεί παίζαμε τραγούδια συνθετών λαϊκών, όπως είναι ο Άκης Πάνου, ο Τσιτσανης... Σε μια εποχή μετά την μεταπολίτευση, από το '74, όπου μέσα στα πανεπιστήμια ακούγεται Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, το λεγόμενο «πολιτικό τραγούδι». Προς Θεού, τεράστιος και ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις, αλλά και ο Τσιτσανης και ο Ζαμπετας. Και ήμασταν μπορώ να πω οι πρώτοι που βγάλαμε τον «αλήτη» του Ζαγοραίου π.χ., ή κάποια τραγούδια του Άκη Πάνου και τολμήσαμε και τα παίξαμε μέσα στα αμφιθέατρα και κάναμε τους φοιτητές να ακουσουν ένα άλλο είδος μουσικής, να διασκεδάσουν και να χορέψουν με ένα άλλο είδος μουσικής από αυτό που είχαν συνηθήσει. Όλο αυτό λοιπόν το περάσαμε και στο κέντρο «ΧΑΡΑΜΑ» που εμφανιζόμασταν και αρχίσαμε να ¨πηγαίνουμε¨ ένα μαγαζί γεμάτο κόσμο όλη την εβδομάδα .

Σας ευνόησε το γεγονός ότι όλο αυτό ήταν στην Πάτρα και όχι σε μια άλλη επαρχιακή πόλη;
Σε άλλη επαρχιακή πόλη μπορεί όχι, αλλά αν ήμασταν στην Θεσσαλονίκη σίγουρα, γιατί εκεί γίνονται συνέχεια πολλά πράγματα.

Κάποια στιγμή λοιπόν λεμέ να κάνουμε ένα δίσκο να δώσουμε στους φίλους μας ένα αναμνηστικό. Όντως κάναμε ένα δίσκο, κόψαμε 3.000 κομμάτια σε πρώτη κοπή και τον δώσαμε στους φίλους μας. Αυτοί πήγαν στην επαρχία, άρχισαν να ακούγονται τα κομμάτια και περίπου σε ένα χρόνο από τον Σεπτέμβρη του ’83 έως το καλοκαίρι του ’84 ο δίσκος έγινε χρυσός, 50.000 δίσκοι. Αρχισαν να παίζουν τα τραγούδια στα ραδιόφωνα και τελικά κατάφερε να πουλήσει 350.000 αντίτυπα (3 φορές πλατινένιος). Σήμερα έχεις χρυσό δίσκο στις 15.000, αλλά σήμερα δεν υπάρχει και δισκογραφία. Μετά κάναμε άλλους 3 δίσκους που πήγαν πολύ καλά, στον τρίτο δίσκο βάλαμε δικά μας τραγούδια όπως το «Είμαι Τρελός», τον «Φαντάρο», το «Σε ζητώ», το «Μου Λένε να μην Κλαίω» και άλλα, ο οποίος έφτασε στους 110.000 δίσκους.

Αυτή είναι μια εποχή δική μου με τα παιδιά από την Πάτρα όπου πήρα πάρα πολλά από τον Βαγγέλη Δελικούρα, τον οποίο θεωρώ πνευματικό μου πατέρα διότι ο Βαγγέλης ήταν τολμηρός, ήταν ο πρώτος που τόλμησε να βάλει στα αμφιθέατρα, αντί για το "Ένα το Χελιδόνι", τον "Άλήτη". Μια εποχή που τον Ζαγοραίο τα ΜΜΕ τον είχανε για πέταμα, όπως και τον Αγγελόπουλο και τον Καζαντζίδη. Και όλοι ακούγανε δεύτερο πρόγραμμα: Γαλάνη, Αρλέτα και κουλτούρα στο φουλ. Και εμείς τολμήσαμε και βγηκαμε με λαϊκό τραγούδι, με έναν φρέσκο αέρα όμως και ένα διαφορετικό παίξιμο.

Στην Αθήνα ποιος σας έφερε;
Μετά από όλη αυτή την επιτυχία και σχεδόν 4 χρόνια στην Πάτρα ηρθε ο Κοντοπουλος που είχε το Πανόραμα (πρώην του Τζίμη του Χοντρού) και εκεί κάναμε ιστορία για επτά χρόνια περίπου.

Αλλά μοιραία μετά τον τέταρτο δίσκο άρχισαν οι διαφορές οι καλλιτεχνικές με τα αλλά παιδιά.

Τα Παιδιά Απ' την Πάτρα

Συνήθως οι τραγουδιστές είναι αυτοί που έχουν τέτοια προβλήματα, εγώ δεν τραγουδούσα τότε, αλλά χωρίσαμε γιατί ο καθένας από εμάς έβλεπε διαφορετικά την πορεία μας. Εμείς (εγώ με τον Αργύρη Παπαγεωργίου) θέλαμε να κάνουμε έναν ποιο χιουμοριστικό στίχο π.χ «και πίνω μπύρες πίνω μπύρες», «πίκρανες τον φαντάρο», ενώ ο Λάμπρος (Καρελας) ήθελε πιο σοβαρό πράγμα. Και το αποτέλεσμα ήταν να χωρίσουμε. Το όνομα το κρατήσαμε εμείς και συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα, χωρίς να έχουμε την τρελή επιτυχία όπως τότε, αλλά κακά τα ψέματα φταίνε πολλές συγκυρίες που δεν συνεχίσαμε την επιτυχία.
Παραδείγματος χάριν σαν δίσκους πουλήσαμε όλα αυτά τα χρόνια πάνω από 800 χιλιάδες δίσκους, αλλά είχαμε την ατυχία να είμαστε σε μια μικρή εταιρία που τώρα δεν υπάρχει: τις Ανεξάρτητες Παραγωγές Αφοί Φαληρεα. Διότι εάν πουλούσαμε τους 700 χιλιάδες δίσκους στα 4 πρώτα χρόνια και ήμασταν σε μια εταιρεία π.χ στην ΜΙΝΟΣ θα είχαμε μια διαφορετική αντιμετωπιση σήμερα.

Ποιος είναι ο Χρήστος Παπαδόπουλος χωρίς το συγκρότημα;

Από το 1990 έως και σήμερα ταξιδεύω σε όλη την Μέση Ανατολή, Τουρκία, Ινδία, Αίγυπτο και ανακαλύπτω νέους ήχους, γιατί πάντα με γοήτευε ο ήχος της ανατολής και έχοντας αυτό σαν εφόδιο κάποια στιγμή στο SEVEN Χ έκανα μια διαφορετική μουσική εκπομπή το ¨Χάριν Ευφωνίας¨, όπου είχα την τιμή να έχω καλεσμένους μουσικούς από όλο τον κόσμο και όχι μόνο. Πέρασε από την εκπομπή ο Κορρος, ο Μόσχος, σολίστες του βιολιού και του σαντουριού, μέχρι ο Ζαφειριου και ο Σπόρος, θρύλοι στο μπουζούκι, μέχρι και μεγάλοι μουσικοί της Jazz από την Αμερική, ο Haig Yadjizian από την Αρμενία και τόσοι άλλοι που κράτησαν αυτή την εκπομπή από το 1995 έως το 2002.

Μέσα από αυτή την εκπομπή ηρθα σε επαφή με κάποιους ανθρώπους που κάνουν σήριαλ για την τηλεόραση και έτσι διοχέτευα κάποιες ιδέες μου εκεί με αποτέλεσμα τα τελευταία δέκα χρόνια γράφω ένα – δυο Soundtracks το χρόνο και δεν σου κρύβω ότι αυτό με έχει βοηθήσει να παίζω ακόμα με πολύ μεγάλους μουσικούς και να μαθαίνω ακόμα. Πριν από μερικά χρόνια πήγα στον Βασίλη Ρακοπουλο που τον θεωρώ από τους καλυτέρους Έλληνες Jazzιστες και έκανα μαθήματα Jazz. Μ’ αρέσει να μαθαίνω νέα πράγματα για την μουσική. Και μου άνοιξε τους ορίζοντες όσον αφορά τον αυτοσχεδιασμό.

---

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος έχει γράψει τη μουσική σε δεκάδες σήριαλ:


- "Κάτι τρέχει με τους δίπλα"

- "Μαύρος Ωκεανός"

- "Για πάντα φίλες"

- "Πρόκληση"

- "Η φωνή"

- "Βοήθεια γείτονοι"

- "Ακροβατώντας"

- "Αρχιπέλαγος"

- "Της αγάπης μαχαιριά"

- Ελληνικά μονόπρακτα

- "Τύχη Βουνό" (Ποντιακά)

- "Για την καρδιά ενός αγγέλου"


Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε και το τελευταίο soundtrack του Χρήστου για το ομώνυμο σήριαλ του ALPHA ¨Η Εξαφάνιση¨ όπου έχουν λάβει μέρος ο Γ.Νταλαρας, ο Π.Γαϊτανος, η Δ. Ολυμπιου και ο Haig Yadjizian.

"Τα Παιδιά απ' την Πάτρα" είναι το μοναδικό συγκρότημα που υπηρετεί το καλό Ελληνικό τραγούδι εδώ και 25 χρόνια. Ένα συγκρότημα με πλήθος επιτυχιών όπως:
"Δεν θέλω την συμπόνια κανενός"
"Ο Αλήτης"
"Λαϊκό τσα-τσα"
"Σε ζητώ"
"Πίνω μπύρες"
"Ο τρελός"
"Ο Αλέφαντος"
"Δε χρωστάω"
"Έτσι γουστάρω εγώ" κ.α.
Οι επιτυχίες αυτές έχουν συντελέσει σε έναν από τους πιο μεγάλους αριθμούς πωλήσεων δίσκων στην δεκαετία του '80 και του '90, με 750.000 δίσκους συνολικά.