Υπέροχα αισθαντικός

Όμως μη θυμάσαι πρωινά
γιατί αμείλικτα το φως σκιές θα μας γεμίσει
κράτα όλα μας τα δειλινά
που αγκαλιά προσμέναμε τον ήλιο για να δύσει

Ο υπέροχα αισθαντικός
ήχος της φωνής σου σε ποιους τοίχους επιστρέφει
της αγάπης ο πληθυντικός
με ποιας μοναξιάς φθαρμένο εγώ θα κάνει κέφι
Τη σωστή κουβέντα της στιγμής
τώρα ποιος θα πλέξει με τη λάμψη των ματιών σου
όποια χείλη κι αν ερωτευτείς
κοίτα μη σου σβήσουνε τη φλόγα των δικών σου.