Βροχή

Γράφει ο Γιώργος (Nyxteridas)
17 άρθρα στο MusicHeaven

Μια προβλήτα που λίγο παραέξω,
κάπου στη μέση του Ατλαντικού οδηγεί,
και αρχίζει να καταρρέει...
Σε μια βάρκα λίγο παρακάτω στέκει η σιωπή που έσπασε με μια μονάχα σου κραυγή...
Στέκει και κοιτά...
Το σκοτάδι λάμπει φωτεινό απόψε,
πιο φωτεινό από ποτέ...
Είναι που το πρόσωπό σου έτρεξε πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός και κατατρόπωσε τον ήλιο...
Η βροχή που έπιασε απόψε,
δε με φοβίζει,
με γεμίζει δύναμη και θάρρος...
Θάρρος για να δακρύσω χωρίς να φανεί,
να λυγίσω χωρίς να το καταλάβει κανείς...
Και με μια αστραπή, θα λάμψω κι εγώ...
Θα ανάψω σαν Χριστουγεννιάτικο δέντρο και θα σβήσω μια για πάντα...
Κάλυψε εσύ τους ώμους σου, μην κρυώσεις τούτη την νυχτιά...
Αύριο, θα είναι μια νέα μέρα...
Μπορεί η σταγόνα στο ποτήρι να στάζει ακόμα,
αλλά ίσως αύριο το φως να είναι σβηστό...
Ίσως αύριο τα πόδια σου να μην λυγίζουν...
Ίσως αύριο να τολμήσεις να ξεστομίσεις την πιο λαθραία σου κουβέντα...
Αυτή που έκλεψες μια νυχτιά από την τσέπη ενός αλήτη...
Ίδιος κι απαράλλαχτος με την ελπίδα...
Όμοιος κι αγέρωχος με τη φωτιά...
Θα σας κάψω, είπε και χάθηκε στη μέρα που ξημέρωνε...
Άκου, τα κύμματα ακόμα αγριεμένα την πρύμνη βασανίζουν...
Δες το φεγγάρι,
είναι σαν τη ματιά εκείνου του παιδιού που συναντήσαμε στην άκρη του δρόμου εχθές...
Θυμάσαι;;
1:14, 15/5/2009