Bye Bye Love - Το τραγούδι που απερρίφθη 30 φορές!

Το «Bye Bye Love» περιλαμβάνεται στο πρώτο άλμπουμ των Everly Brothers, με τίτλο το όνομά τους, που κυκλοφόρησε το 1957.

Πρόκειται για ένα Rockabilly-country τραγούδι, το οποίο έγραψε ένα μεσήλικο ζευγάρι, ο Boudleaux και η Felice Bryant. Το ζεύγος Bryant είχε μία αλάνθαστη ικανότητα να συλλαμβάνει το άγχος και την εσωστρέφεια του μέσου όρου των εφήβων καταφέρνοντας να γράψει πολλές μεγάλες επιτυχίες τόσο για τους Everly Brothers όσο και για άλλους καλλιτέχνες. Μάλιστα οι Bryants θεωρούνται ως οι πρώτοι τραγουδοποιοί που πήγαν στο Nashville και κατάφεραν να ζήσουν μόνο από τα τραγούδια τους.

Εντούτοις, στην περίπτωση του «Bye Bye Love» υπήρξαν περίπου 30 καλλιτέχνες που απέρριψαν το τραγούδι πριν το ηχογραφήσουν οι Everly Brothers! Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ο Elvis Presley. Οι Bryants μίλησαν γι’ αυτό στον κιθαρίστα και παραγωγό Chet Atkins (από τους δημιουργούς του ήχου του Nashville), ο οποίος και τους σύστησε τους νεαρούς αδερφούς Don και Phil Everly.

Πράγματι το ζεύγος Bryant έδωσε το τραγούδι στους δύο αδερφούς, οι οποίοι όμως πάσχισαν με τις ώρες για να το φτιάξουν. Μάλιστα λέγεται πως ο Atkins και ο Boudleaux ήρθαν σε ρήξη εξαιτίας μίας αλλαγής στις συγχορδίες που δεν δεχόταν ο δεύτερος. Ο ίδιος ο Boudleuax επιβεβαίωσε το γεγονός σε μία συνέντευξη που έδωσε το 1978 στο περιοδικό «Songwriter», χωρίς όμως να διευκρινίζει ποια ήταν η επίμαχη αλλαγή. Και πρόσθεσε ότι εάν είχε ένα τραγούδι για το οποίο ήταν λίγο αμφίβολος ή αν η αλλαγή στις συγχορδίες ήταν μικρή, θα ήταν πολύ επιδεκτικός.

Έχοντας φτάσει σε αδιέξοδο, ο απογοητευμένος Don Everly άρχισε να παίζει στην κιθάρα μία εισαγωγή που είχε σχεδιάσει για ένα άλλο τραγούδι που λεγόταν «Give Me A Future». Ο Chet Atkins τον ρώτησε τι ήταν αυτό που έπαιζε και αφού του απάντησε ο Don τότε ο Atkins τού πρότεινε να βάλει αυτή την εισαγωγή στο «Bye Bye Love», πιστεύοντας ότι θα ταίριαζε. Και είχε δίκιο. Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν το τραγούδι! Οι Everly Brothers κράτησαν τις αρμονίες του ζεύγους Bryant, τις οποίες υποστήριξαν με γερές ακουστικές κιθάρες και μ’ ένα ρυθμό Rock ‘n’ roll που έμοιαζε με Bo Diddley. Η εισαγωγή της κιθάρας αποδείχθηκε το «δόλωμα» που τράβηξε την προσοχή του κοινού και βοήθησε στις μεγάλες πωλήσεις του τραγουδιού.

Την παραγωγή του «Bye Bye Love» την έκανε ο Bill Porter (1931-2010), ο οποίος συνέβαλε σημαντικά στη δημιουργία του ήχου του Nashville (στη φωτογραφία διακρίνεται αριστερά ο Chet Atkins και δεξιά –στην κονσόλα του ήχου- ο Bill Porter). Ο Bill Porter ήταν υπεύθυνος για τον ήχο σε περισσότερες από 600 επιτυχίες της RCA Records, εκ των οποίων 50 έγιναν Top 10 επιτυχίες και 11 ανέβηκαν στο Νο 1 των Η.Π.Α. (συμπεριλαμβανομένων των «Oh, Pretty Woman» του Roy Orbison και «It’s Now Or Never» του Elvis Presley). Αφού έφυγε από την RCA, ο Porter ανέλαβε επί 6 χρόνια τον ήχο στις εμφανίσεις του Elvis Presley και αργότερα δίδασκε ηχοληψία σε διάφορα πανεπιστήμια.

Το «Bye Bye Love» κυκλοφόρησε σε single το Μάρτιο του 1957 έχοντας στη β’ πλευρά το «I Wonder If I Care» (αριθμός καταλόγου 1315 της Cadence Records). Το τραγούδι έφτασε στο Νο 2 των Η.Π.Α. (χρυσό) και στο Νο 6 της Μεγάλης Βρετανίας και έγινε το πρώτο τραγούδι των Everly Brothers που πούλησε πάνω από 1.000.000 αντίτυπα και γνώρισε επιτυχία και στις δύο χώρες. Επίσης έφτασε στο Νο 2 του Καναδά και στο Νο 14 της Αυστραλίας.
Το «Bye Bye Love» έμεινε 22 εβδομάδες στον αμερικάνικο πίνακα επιτυχιών, εκ των οποίων τις 4 εβδομάδες ήταν στο Νο 2. Δύο τραγούδια ήταν αυτά που του αρνήθηκαν την κορυφή. Το ένα ήταν το «Teddy Bear» του Elvis Presley και το άλλο ήταν το «Love Letters In The Sand» του Pat Boone. Πάντως κατάφερε ν’ ανέβει στο Νο 1 της κατηγορίας country και να φτάσει στο Νο 5 των R&B ενώ οι Everly Brothers εκπλήρωσαν ένα από τα όνειρά τους όταν στις 11 Μαΐου του 1957 έπαιξαν στο Ryman Auditorium του Nashville. Όταν τραγούδησαν το «Bye Bye Love» οι επευφημίες των 4.000 θεατών ήταν τόσο μεγάλες που ο Roy Acuff (τραγουδιστής της country και συνιδρυτής της πρώτης μεγάλης δισκογραφικής εταιρίας στο Nashville) κάλεσε τους αδερφούς Everly να υποκλιθούν.

Με το «Bye Bye Love» ανακαλύφθηκε η συνταγή των επιτυχιών: οι ρυθμοί του Boudleaux, οι στίχοι της Felice, οι κιθάρες του Don Everly και η φωνή του Phil Everly. Τουτέστιν το ζεύγος Bryant άρχισε να γράφει τραγούδια προσαρμοσμένα στις φωνές των Everly Brothers τοποθετώντας κι ένα σόλο του Don στη μέση. Άλλωστε εκείνη την εποχή η μουσική country είχε αρχίσει να παρακμάζει, σε αντίθεση με τη Rock and roll που με επικεφαλής τους Elvis Presley, Chuck Berry, Little Richards κ.α. γινόταν όλο και περισσότερο δημοφιλής. Η ηχογράφηση του «Bye Bye Love» από τους Everly Brothers αναζωογόνησε τη μουσική βιομηχανία του Nashville και καθιέρωσε τους Don και Phil Everly ως θρυλικούς ερμηνευτές. Με το τραγούδι αυτό, οι δύο αδερφοί ξεκίνησαν μία σειρά 26 επιτυχιών που ανέβηκαν στο αμερικάνικο Top 40 και πούλησαν παγκοσμίως πάνω από 40.000.000 αντίτυπα.

Άλλες εκτελέσεις

• Webb Pierce (1957, έφτασε στο Νο 73 των Η.Π.Α. και στο Νο 7 του πίνακα επιτυχιών της country).
• Rory Blackwell και Blackjacks (1957).
• Οι Graham Nash και Alan Clarke (σε ζωντανές τους εμφανίσεις. Οι ίδιοι το 1959, επηρεασμένοι από το «Bye Bye Love» που ήταν από τα αγαπημένα τους τραγούδια, έγραψαν την πρώτη δικιά τους σύνθεση που ήταν το «Hey, What’s Wrong With Me?»).
• Connie Francis (Νοέμβριος 1959, περιλαμβάνεται στο δίσκο “Country & Western – Golden Hits”).

• Roy Orbison (1961, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Lonely And Blue»).

• Ray Charles (Φεβρουάριος 1962, με τη συμβολή του Gerald Wilson στην ενορχήστρωση. Περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Modern Sounds in Country and Western Music»).
• Righteous Brothers (1963, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «RightNow!»).

• Trini Lopez (1964, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «On The Move»).
• Hank Williams Jr (1964, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Connie Francis & Hank Williams ,Jr. Sing Great Country Favorites».

• Alton Ellis (1968, Reggae εκτέλεση).
• Simon & Garfunkel (1970, ζωντανή ηχογράφηση. Περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Bridge Over Troubled Water». Η ηχογράφηση έγινε το Νοέμβριο του 1969 στο Ames της Iowa. Σ’ αυτήν ακούγεται και μία… γκάφα καθώς στον έκτο στίχο του τρίτου ρεφρέν, ο ένας ή και οι δύο τραγουδιστές ξεκινούν να πουν τη λέξη «happiness» -δηλαδή τον δεύτερο στίχο αντί για τον έκτο- και αμέσως το διορθώνουν σε «sweet caress», με αποτέλεσμα ο ακροατής να ακούει κάτι σαν «bye, bye ha-sweet caress»).
• Loretta Lynn (1973, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ-ντουέτο με τον Conway Titty «Louisiana Woman, Mississippi Man»).
• Ray Stevens (Μάρτιος 1973, περιλαμβάνεται στο δίσκο “Losin' Streak”).
• Ervinna (1972-1974, περιλαμβάνεται στο δίσκο “Golden Hits Of 20th Century Vol. 4”. Συμμετέχουν οι The Charlie & His Boys).
• Betty Chung (1974, περιλαμβάνεται στο δίσκο με τίτλο το όνομά της).
• George Harrison (Δεκέμβριος 1974, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Dark Horse». Ο Harrison εκτός από το γεγονός ότι πρόσθεσε ένα κόμμα στον τίτλο του τραγουδιού, έβαλε και δικούς του στίχους και μία ριζικά διαφορετική μελωδική γραμμή. Οι νέοι στίχοι αναφέρονται στην πρώην σύζυγό του, Pattie Boyd, που τον άφησε για τον κοινό τους φίλο, Eric Clapton. Οι στίχοι του George Harrison λένε: “There goes our lady, with a-you-know-who / I hope she's happy, old Clapper too / We had good rhythm (and a little slide) till she stepped in / Did me a favour, I ... threw them both out”. Σ' έναν επόμενο στίχο ο Harrison δηλώνει “got tired of ladies that plot and shove me” πριν αποδομήσει το θέμα της συζύγου του καθώς “our lady ... out on a spree”. Οι φήμες θέλανε μάλιστα τον Clapton να παίζει κιθάρα στο τραγούδι και η Boyd να κάνει φωνητικά, αλλά αυτό δεν είναι αληθές παρόλο που το νέο ζευγάρι αναφέρεται στο εσώφυλλο! Ο Harrison είχε γραμμένα τα ονόματά τους μαζί με άλλα αινιγματικά μηνύματα μεταξύ των μουσικών που συμμετείχαν στο δίσκο, οπότε ένας βοηθός ζήτησε την άδεια από τη δισκογραφική εταιρεία του Eric Clapton και προστέθηκε η γνωστή φράση “Eric Clapton appears through the courtesy of RSO Records”. Ένα άλλο στοιχείο που δημιουργεί σύγχυση σχετικά με τους μουσικούς που συμμετείχαν στην ηχογράφηση, είναι η εμφάνιση του ονόματος Rhythm Ace. Σίγουρα πολλοί θα νόμισαν ότι αφορούσε κάποιο πρόσωπο ενώ στην πραγματικότητα το Rhythm Ace είναι μία ηλεκτρονική συσκευή που παίζει διάφορους ρυθμούς, από boogaloo και cha-cha μέχρι rumba. Επιπλέον, ο George Harrison έπαιξε στην ηχογράφηση όλα τα όργανα, χρησιμοποιώντας την πολυκάναλη εγκατάσταση που είχε διαθέσιμη στο τελευταίας τεχνολογίας στούντιο του σπιτιού του: δύο 12χορδες ακουστικές κιθάρες, drums, μπάσο σε κιθάρα και synthesizer (Moog), τρεις ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό πιάνο, μπόνγκος, και κάνοντας τα βασικά και τα βοηθητικά φωνητικά. Ενώ γρήγορα ο ίδιος είπε ότι ήταν “απλά ένα αστειάκι”, η διασκευή του στο “Bye Bye Love” δέχθηκε σκληρές κριτικές που συνεχίζονται ακόμα και δεκαετίες αργότερα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Simon Leng, μουσικός βιογράφος του George Harrison, το αναφέρει ως το “ένα κομμάτι που απέτυχε να περάσει το τεστ ποιότητας ελέγχου του δίσκου Dark Horse” και ότι ήταν μία “απεγνωσμένα κακή προσφορά”. Και συνεχίζει λέγοντας ότι “με τον τρόπο του, το “Bye Bye Love” είναι ένα κλασικό κομμάτι της δεκαετίας του 1970, από την εποχή που οι ροκ σταρ χρησιμοποιούσαν τη μουσική για να επιλύσουν τα προσωπικά τους προβλήματα. Ευτυχώς, ο George Harrison έκανε αυτό το λάθος μόνο μία φορά”).

• Rita Coolidge (Μάιος 1978, άλμπουμ «Love Me Again»).
• Moe Bandy (1979, άλμπουμ «Just Good Ol’ Boys»).
• David Lindley (1981, εκτέλεση με άρωμα Reggae, άλμπουμ «El Rayo-X»).

• Kendalls (1989, άλμπουμ «20 Favorites», αργότερα συμπεριλήφθηκε και στο «Love Is A Long Hard Road»).
• Pearls (2005, up-tempo εκτέλεση, άλμπουμ «A String Of Pearls». Η εκτέλεση αυτή ηχογραφήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 κι έχει έναν πιο σύγχρονο ήχο κιθάρας ενώ περιέχει και παλαμάκια).
• Ditty Bops (Μάιος 2006, άλμπουμ «Moon Over The Freeway»).
• AllieMoss, Bess Rogers και Ingrid Michaelson (Φεβρουάριος 2011, το ερμήνευσαν ζωντανά στο Rockwood Music Hall.
• Έρως (σε ζωντανές τους εμφανίσεις).

Το «Bye Bye Love» ακούστηκε, με κάπως διαφορετικούς στίχους, στην ταινία «Η Παράσταση Αρχίζει» (All That Jazz, 1979) σε μία εξαιρετική glam Rock/Jazz διασκευή όπου ο Roy Scheider ερμηνεύει το τραγούδι μαζί με τον Ben Vereen λέγοντας στο ρεφρέν «Bye, bye my life goodbye» και με τους μουσικούς βαμμένους στα χρώματα των Kiss. Η ίδια εκτέλεση ακούστηκε και στην ταινία «Pulp Fiction» (1994).
Το τραγούδι ακούστηκε επίσης στην ταινία «Εργένηδες Της Συμφοράς» (Bye Bye Love, 1995, σε μία εκτέλεση από το σκωτσέζικο συγκρότημα Proclaimers) καθώς και στην τηλεοπτική σειρά «Angel» (Season2, 2001), ενώ χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση οδοντοστοιχιών αλλά με τίτλο «Bye Bye Pastes».

Το 1998 ανέβηκε στοRymanAuditoriumτουNashvilleτο μιούζικαλ «Bye Bye Love» στηριγμένο στη ζωή και το έργο των Everly Brothers.
Μέχρι το 2004 το «Bye Bye Love» είχε παιχτεί από τους αμερικάνικους ραδιοφωνικούς σταθμούς πάνω από 3.000.000 φορές.
Το μουσικό περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το τραγούδι στο Νο 210 των 500 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών και ο ραδιοφωνικός σταθμός Radio Gold το κατέταξε στο Νο 37 των καλύτερων τραγουδιών της δεκαετίας του 1950.

BYE BYE LOVE – Everly Brothers

Bye, bye, love.
Bye, bye, happiness.
Hello, loneliness.
I think I'm a-gonna cry-y.

Bye, bye, love.
Bye, bye, sweet caress.
Hello, emptiness.
I feel like I could die.
Bye, bye, my love, goodbye.

There goes my baby
with someone new.
She sure looks happy.
I sure am blue.
She was my baby
'Till he stepped in.
Goodbye to romance
that might have been.

(Chorus)

I'm a-through with romance.
I'm a-through with love.
I'm through with-a countin'
The stars above
And here's reason
That I'm so free:
My lovin' baby
Is a-through with me.

(Chorus)

Κωνσταντίνος Παυλικιάνης