Έναμισης χρόνος είναι πολύς καιρός, δε νομίζετε; Είπε στο Πατρινό κοινό και τους αποζημίωσε για την δεκαοχτάμηνη απουσία της!
Έπειτα από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, όπως μας πληροφόρησε η Νατάσσα Μποφίλιου, επέστρεψε στο διψασμένο κοινό της Πάτρας! Το "διψασμένο" ίσως αστεία επιλογή, αλλά δεν μπορούμε να το πούμε κι αλλιώς.
Στο "Πολιτεία" έναν υπέροχο υπάιθριο χώρο στα Παλαιά Σφαγεία της πόλης έδωσε τη συναυλία που χρωστούσε στον κόσμο. Ήταν το πρόγραμμα που όσοι προλάβατε είδατε στο Kyklos, "Το Πέρασμα των Μάγων", αλλά κι η συνέχεια του περσινού στο Gazoo, "Oι Μέρες του Φωτός". Και τα δύο είναι ενότητες από το δίσκο που κυκλοφόρησε πέρσι τον Ιούνιο.
Σε πρώτη φάση, να πω πως όσο απροσδόκητο ήταν το άνοιγμα με το "Κρύψου", τόσο αναμενόμενο ήταν το κλείσιμο με "Εγώ μεγάλωνα για σένα" κι "Εν Λευκώ". Διότι προς το τέλος της συναυλίας λέει το "Λένγκω"-απαιτώντας απόλυτη σιγή-και το "Δίχτυ". Εκείνη τη στιγμή κρεμαστήκαμε όλοι από τη φωνή της και μου πέρασε η σκέψη από το μυαλό πόσο πρωτότυπο και ξαφνικό θα ήταν να κλείσει έτσι. Δηλαδή, με δύο επίκαιρα και διαχρονικά πολιτικά κομμάτια κι όχι με κάτι από δικιές τις επιτυχίες. Σίγουρα, όμως, δεν ήταν αυτός ο σκοπός, αλλά ο κόσμος να ακούσει τα δύο τραγούδια που περίμενε.
Αστεία κι άμεση, όπως πάντα άλλωστε, έχοντας βάλει στόχο ζωής (όπως μας είπε το χειμώνα) να μάθει όλος ο κόσμος, κοινό της και μη, τους στίχους από τις "Μεγάλες Αγάπες". Δείγμα της διακωμώδησης μπορείτε να δείτε εδώ.
Η Νατάσσα Μποφίλιου εκανε μια αναδρομή σε τραγούδια από την πρώτη της κιόλας δισκογραφική δουλειά, που είχαν ψιλοξεχαστεί από τις ζωντανές της εμφανίσεις. Δύο φωτεινά παραδείγματα είναι το "Σήματα καπνού" και το "Ευχαριστήριο". Δεν είναι ακριβώς το πρόγραμμα του Kyklos, μιας και λόγω χρόνου λείπανε κομμάτια. Πολλές διασκευές και μάλιστα πολύ καλοσχεδιασμένες ήταν το πάντρεμα της "Παρέας" με το Κραουνακικό "Μπλουζ του Γάτου" και, σαφώς, οι δύο ιστορίες που έμαθε (λέει) από τους γονείς της "Η Μαριάνθη των Ανέμων" κι ο "Γερο-Νεγρο Τζιμ". Πρότρεψε κιόλας τον κόσμο να ακούσει τα "Νέγρικα" του Μάνου Λοΐζου, επειδή είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.
Top part: η στιγμή που ο Θέμης Καραμουρατίδης τραγούδησε το "Σ' αγαπώ θα πει" από το δίσκο "Όλα τα ναι του κόσμου" (Α' εκτέλεση Θ. Αλευράς) κι έβλεπες ζευγάρια από έφηβους μέχρι 60+ να χωρεύουν και να τραγουδούν αγκαλιά. Ναι, "μ' αρέσει να είσαι ο εαυτός σου" και να το δείχνεις αυθόρμητα κατά τη διάρκεια της συναυλίας.
Extra part: Το "Τέτοια μέρα", θα μπορούσε ίσως και να λείπει (ας με συγχωρέσουν οι θαυμαστές), αλλά συμπεριλαμβάνεται εδώ και πολλά χρόνια στο πρόγραμμά της κι επίσης, σχεδόν κανείς από το κοινό δε συγχρονίζεται στα παλαμάκια που μας ζητά ο Μπουλντής. Φυσικά, δεν αναιρεί πως κι αυτό είναι ένα θεσπέσιο κομμάτι, διασκευασμένο από το αρχικό του "Πεθαίνοντας στην Αθήνα". Απλή παρατήρηση, το λέω χιουμοριστικά.
0 part: Το "Αστέρι μου". Θα μπορούσε και να μπει. Κατά προσωπική προτίμηση, όμως.
*Ενημερώνουμε πως δεν έχουν ανακοινωθεί συναυλίες εντός Αθηνών, οπότε ορίστε το πρόγραμμά της υπόλοιπης περιοδείας:
08/07/2013: Κως, Θέατρο Κάστρου
10/07/2013: Ρόδος, Θέατρο Μεσαιωνικής Τάφρου
12/07/2013: Λευκάδα, Ανοικτό Θέατρο Λευκάδας
13/07/2013: Κέρκυρα, Θέατρο Ρένας Βλαχοπούλου
16/07/2013: Ρέθυμνο, Ανοικτό Θέατρο Φορτέτζας
17/07/2013: Ηράκλειο, Θέατρο των Αγρών
19/07/2013: Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου
03/08/2013: Βαρβάρα Χαλκιδικής, 15ο Φεστιβάλ
08/08/2013: Σιθωνία Χαλκιδικής, Camping Armenistis
10/08/2013: Καρπενήσι, Φεστιβάλ "Εν όρεσι"
17/08/2013: Κάστρο Πλαταμώνα, Φεστιβάλ Ολύμπου
31/08/2013: Παραλία Ελευσίνας, Παλαιό Ελαιουργείο (Αισχύλεια 2013)
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#27525 / 03.07.2013, 13:48 / Αναφορά Ευχαριστούμε Δεσποινάκι μας !! |
#27528 / 03.07.2013, 19:15 / Αναφορά εγώ κανονικά δεν θα έπρεπε να σχολιάσω γιατί ο travelοgue θα το θεωρεί σίγουρο:p:P:P:P αλλά θα ξεπεράσω τον εαυτό μου και θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Δέσποινα για το άρθρο τηςΘα δηλώσω πως το πέρασμα των μάγων ήταν ''λίγο΄' μπροστά στις μέρες του φωτός...Θα συμφωνήσω για το αστέρι μου και θα προσθέσω το αδικοχτυπημένο σε ξεχωρισα....αλλα τι να πει κανείς Νατασσα είναι κι όπως κι αν είναι εγω θα δηλώνω χωρίς ντροπή ερωτευμένοςΠολύ ωράιο άθρο Δεσποινα |
#27529 / 03.07.2013, 19:37 / Αναφορά Δεν χρειάζεται να επευφημήσω τη Δέσποινα για το άρθρο της. Άλλωστε, πάντα φροντίζει με τον καλύτερο τρόπο να μας ενημερώνει για ό,τι ενδιαφέρον δεν μπορέσαμε να δούμε αλλά και για ό,τι πρόκειται να έρθει. Μπράβο, Δέσποινα. Όσο για σένα geogara... Τι να πω!!! Κι άλλοι έχουμε ερωτευτεί, δεν κάνουμε έτσι! Με ρέγουλο! Αν σ έχει τόσο δεδομένο, θα σε εκμεταλλευτεί!!! |
#27530 / 03.07.2013, 19:57 / Αναφορά respect...... Θα δηλωσω και εγω χωρις ντροπη ερωτευμενη με την ΘΕΑ... Ευχαριστουμε Δεσποινα! |
#27531 / 03.07.2013, 20:11 / Αναφορά Συγγνώμη, όλοι ερωτευμένοι με την Μπολφίνα είστε; Απαπα. Κανείς μαζί μου..άτιμη αρθρογραφία! Αχαχαχα. |
Administrator
|
#27532 / 03.07.2013, 21:05 / Αναφορά Τι ωραία να βλέπεις αυτό το αστέρι να "οργώνει" την Ελλάδα... Ευχαριστούμε Δεσποινάκι. |
#27534 / 04.07.2013, 12:20 / Αναφορά Μπράβο Δέσποινα!!!! Είσαι αστέρι!!!
Σαν ερμηνεύτρια τη Νατάσσα Μποφίλιου την γνώρισα μεσα απο το τραγούδι ''ασπιρίνη'' απο τον δίσκο ''Δεύτερη ακρόαση της μικρής Άρκτου''. Ένα τραγουδάκι ''προσιτό'' στο άκουσμα του, αλλα ώς εκεί!!!! Πέρα απο αυτό το τραγούδι λοιπόν και το ''εν λευκώ'' η αλήθεια ειναι οτι δεν ξερω άλλα τραγούδια της, αλλά και να ήξερα, δε θα με συγκινούσε κάποια συναυλία της, ακόμα και αν αυτή, γινόταν στην πόλη μου!!!!
Υ.Γ το παρακάτω τραγούδι, το αφιερώνω σε όλους εσάς που γράψατε σχόλια....
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο; Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα" τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα.
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου.
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει να `χει το μέλλον μου να επιλέξει ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι το πρόβλημά μου η υπερβολή μου κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος τώρα δε θα `τανε φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρο ο φόβος Αν είχε σώμα θα `ταν σαν κι εμένα.
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις.
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω με μια ελπίδα να `ναι σαν κι εμένα......... |