Φωτορεπορτάζ: 3ο Music Highway Festival στο ΚΥΤΤΑΡΟ

Γράφει ο Παναγιώτης Κοτσώνης (travelogue)
45 άρθρα στο MusicHeaven

Οι Rollin’ Dice έκοψαν το νήμα λίγο μετά τις 9 το βράδυ, δίνοντας το στίγμα για το ηλεκτρικό ταξίδι που ξεκινούσε, παίζοντας το “Born to be wild”, το κατεξοχήν ροκ τραγούδι της δεκαετίας του ’70.  Συνέχισαν με δικά τους κομμάτια που ταξίδευαν στο νότο του southern Rock και  hard Blues με δυνατά κιθαριστικά σόλο ζεσταίνοντας τη βραδιά. Πιτσιρικάδες, αλλά καθόλου ερασιτέχνες και δεξιοτέχνες των οργάνων που παίζουν, με τον τραγουδιστή να ξεχωρίζει, αλλά και την κοπέλα που έχουν για ντράμερ.

Οι Empty Frame με τις μουσικές τους έφτιαξαν έναν υπέροχο κόσμο λυρισμού και συναισθημάτων που εναλλάσσονταν με στιγμές έντασης. Αν και έλειπε ο βιολιστής της μπάντας, η τσελίστρια κάλυπτε το κενό στα έγχορδα. Το ύφος τους κινείται στα όρια του Indie Rock και πρόκειται για μία πραγματικά αξιόλογη μπάντα που υπερβαίνει τα όρια της εγχώριας σκηνής ποιοτικά. Όπως, χαρακτηριστικά, είπε ο άνθρωπος της Creature που τους παρουσίασε, πρόκειται για μπάντα που όταν τους ακούς λες «Μαλάκα;;; Αυτοί είναι Έλληνες;;;»!!! Παρουσίασαν τραγούδια από τον πρώτο, αλλά και το δεύτερο δίσκο τους που αναμένεται να κυκλοφορήσει. Όπως μας ενημέρωσαν, στις 9 Μαΐου στο ΤΡΙΑΝΟΝ, θα γίνει η παρουσίαση. Περισσότερες λεπτομέρειες εν καιρώ.

Τρίτη στη σειρά βγήκαν οι οικοδεσπότες, Mr Highway Band. Το ΚΥΤΤΑΡΟ, πλέον ήταν εδώ και αρκετή ώρα σχεδόν γεμάτο. Η παρουσίασή τους από έναν φίλο-τραυματία της μπάντας που ανέβηκε στη σκηνή με πατερίτσες ήταν ευχάριστη έκπληξη. Οι Ηighway Band στη βραχύβια ιστορία τους έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό, όπως προέκυπτε από την αποδοχή του κοινού. Κυρίως όμως μέσα από πολλές ζωντανές εμφανίσεις, έχουν αποκτήσει σκηνική εμπειρία που μπορεί να συγκριθεί με μπάντα της διεθνούς μουσικής σκηνής. Τραγούδια σε ύφος Country Rock με βάση την ακουστική κιθάρα από τον πρώτο δίσκο, αλλά και τραγούδια με βαρύ ηλεκτρικό βύσμα από τον πρόσφατο δεύτερο δίσκο τους. Δεν έλειψαν και οι διασκευές, “The regulator” των Clutch, “Space Lord” των Monster Magnet, “Children of the sun” των Nightstalker κι ένα Ramones’ Medley που περιελάμβανε τα California sun, I wanna be sedated και Blietzkrieg Bop. Εν ολίγοις, βγήκαν, τα έσπασαν κι έφυγαν.

Τη βραδιά έκλεισαν οι ακόμη πιο δυναμικοί, Beggar’s Blues Diary. Μία ακόμη μπάντα με πολλές ζωντανές εμφανίσεις μετρώντας τρεις δίσκους. Απλό σχήμα με τύμπανα, μπάσο, ηλεκτρική κιθάρα και προσθήκη hammond σε ορισμένα τραγούδια.  Ενέργεια που δυναμίτισε τη σκηνή τόσο με τα δικά τους τραγούδια όσο και με τις διασκευές στα “Runnin’ down a dream” του Tom Petty, “Children of the revolution” του T. Rex, “Jumping Jack Flash” των Rolling Stones. Χάρισαν στο κοινό ένα νέο και ακυκλοφόρητο ακόμη τραγούδι με τίτλο “Devil’s Highway” και συνολικά απέδειξαν αυτό που καταμαρτυρεί ο νέος δίσκος τους, πόσο απελπισμένοι είναι για ροκ (Desperate Rock ‘n’ Roll).

Το φεστιβάλ έκλεισε λίγο πριν τις 2, αφήνοντας έντονα τη γεύση πως η αγγλόφωνη ελληνική σκηνή είναι παρούσα αλλά και ικανή να έχει μέλλον. Το Music Highway Festival έχει κάθε λόγο να συνεχιστεί. Βεβαίως, όχι σαν θεσμός, εφόσον συνήθως οι θεσμοί εγκλωβίζονται σε στεγανά και αγκυλώσεις. Αλλά σαν μία γιορτή ανθρώπων που έχουν κοινά ερεθίσματα, είτε πρόκειται για ακροατές με διάθεση αναζήτησης νέων συγκροτημάτων, είτε πρόκειται για μουσικούς με δημιουργική διάθεση και όραμα να σταθούν σ’ ένα δύσκολο μουσικό χώρο που λανθασμένα θεωρείται πως δεν αφορά πολύ κόσμο. Πάντα τέτοια!