Συνέντευξη με τον υπεύθυνο λειτουργίας της ιστορικής μπουάτ Απανεμιά

Γράφει ο Σπύρος Αραβανής (spiroos)
63 άρθρα στο MusicHeaven

Πάνο, διαχειρίζεσαι έναν χώρο ιστορικό. Πώς προέκυψε αυτή η σχέση σου με την Απανεμιά;

Στην Μπουάτ Απανεμιά ήμουν θαμώνας πολλά χρόνια πριν αναλάβω τη διαχείρισή της καθώς με ενδιέφερε πάντα το καλό ελληνικό τραγούδι. Έτυχε όμως να βρεθώ και την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος... Την ώρα, δηλαδή που θα έκλεινε! Ο προκάτοχός της επί σαράντα συνεχή χρόνια, Βαγγέλης Ντίκος, έβγαινε σε σύνταξη και έτσι αποφάσισα με αγάπη και πολύ σεβασμό για την ιστορία της, να την κρατήσω ζωντανή. Ήταν και είναι αγαπημένο στέκι πολλών φίλων και καλλιτεχνών.

Πώς συντηρείται και επιβιώνει σήμερα ένας μικρός χώρος όπως η Απανεμιά;

Kάνοντας καλές επιλογές καλλιτεχνών, έχοντας επιμελημένα προγράμματα, με κέφι, αγάπη και σεβασμό στο τραγούδι.

Επειδή έχουν φιλοξενηθεί, τις καθημερινές κυρίως, πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, θα ήθελα να μου αναφέρεις ορισμένους ενδεικτικά.

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια έχουμε φιλοξενήσει πράγματι σπουδαίους καλλιτέχνες, συνθέτες και μουσικούς αλλά και ποιητές. Ενδεικτικά, λοιπόν, θα αναφέρω τους παλιούς, αλλά πάντα διαχρονικούς και φρέσκους: τον Γιάννη Σπανό, τον αείμνηστο Λάκη Παππά, την Πόπη Αστεριάδη, τον Λίνο Κόκοτο, τον Σταύρο Λογαρίδη, τον Θέμη Ανδρεάδη τον Δημήτρη Ψαριανό, τον Νότη Μαυρουδή, την Πένυ Ξενάκη.

Από τους νεότερους θα αναφέρω τον Λεωνίδα Μπαλάφα, τον Κωσταντίνο Βήτα, τον Χάρη Κατσιμήχα, τον Νίκο Ξυδάκη, τον Μπάμπη Στόκα, τον Λουδοβίκο των Ανωγείων, τον Θάνο Ανεστόπουλο, τον Κώστα Παρίση, την Αγγελική Ιοαννάτος, τον Παντελή Θαλλασινό, τον Νίκο Πλατύραχο, τον Νίκο Πλάτανο, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τους ΝΕΟΝ, τον Κ. Κάππα, την Joanna Drigo, τον Βαγγέλη Μαρκαντώνη, την Κατερίνα Μακαβού, τον Λόλεκ, τον Νίκο Γιούσεφ, τον Θοδωρή Ρέλο, τον Γιάννη Παλαμίδα, τον Αντρέα Καρακότα, τον Κώστα Τζιαγκούλα και πολλούς άλλους.

Από ποιητές, τέλος, έχουμε φιλοξενήσει τον Μάνο Ελευθερίου, την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, τον Μιχάλη Γκανά, τον Διονύση Καψάλη, τον Διονύση Καρατζά, τον Χριστόφορο Χριστοφή, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, τον Γιώργο Χρονά, τον Λίνο Ιωαννίδη, τον Σταύρο Σταυρόπουλο, τον Γιάννη Αβραμόπουλο, την ’ννα Γρίβα κ.ά.

Τις Παρασκευές και τα Σάββατα υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα;

Ναι, για αυτό και θα πρέπει να αναφερθώ ξεχωριστά σε αυτούς τους μόνιμους μουσικούς που κρατούν την Απανεμιά κάθε Παρασκευή και Σάββατο ανοικτή και δημιουργούν αυτή τη μοναδική ατμόσφαιρά διατηρώντας παράλληλα ζωντανή και την παράδοση της Μπουάτ. Είναι ο Θεόφιλος Μήτσης, ο Βαγγέλης Κορομίλης, ο Μιχάλης Καραχάλιος, ο Μάνος Βλοιτός, η Όλγα Πάσχου, ο Μαέστρος Τάκης Τζουνάκος, και ως Σπέσιαλ Γκέστ συμμετέχει και ο Βαγγέλης Ντίκος.

Οι μπουάτ τις δεκαετίες του '60 και '70 υπήρξαν φυτώριο νέων τραγουδιστών, μουσικών, ποιητών κ.ά. Η σημερινή Απανεμιά από την εμπειρία σου κινείται σε αυτή την κατεύθυνση; Έχουν «γεννηθεί» συνεργασίες, «ζυμώσεις» δεδομένων των αναλογιών;

Πράγματι υπήρξαν φυτώριο πολλών σημαντικών καλλιτεχνών, όπου γαλουχήθηκαν μέσα από αυτούς τους χώρους και απέκτησαν μία καθαρή, δημοκρατική συνείδηση. Η σημερινή Απανεμιά προσπαθεί να στηρίξει το ελληνικό τραγούδι, τον ελληνικό στίχο και να γεφυρώσει το παλιό νέο κύμα με το καινούργιο, που έχει πολλά να πεί. Πάντα διατηρώντας την ελληνική, πολιτιστική της ταυτότητα. Προσπαθούμε, λοιπόν, όσο μπορούμε να είμαστε ένα φυτώριο νέων καλλιτεχνών, ένας χώρος διακίνησης ιδεών όπου γίνονται πολλές ζυμώσεις και συνεργασίες.

Πώς θα σκιαγραφούσες το κοινό που σήμερα έρχεται στη μπουάτ;

Το κοινό της Απανεμιάς σήμερα είναι από 18 ετών μέχρι 80. Όλοι έρχονται για διαφορετικούς λόγους, άλλοι για ψυχαγωγία, άλλοι από νοσταλγία και άλλοι από περιέργεια, πάντως όλοι περνάνε καλά!

Σου έχουν τύχει «ιστορίες» με παλαιούς θαμώνες που ξαναήρθαν έπειτα από πολλά χρόνια;

Κάποτε, θυμάμαι, ήρθε ένας παππούς μαζί με την εγγονή του, η οποία ήταν περίπου 17 ετών, για να της δείξει την Απανεμιά, το μέρος, δηλαδή, που πρωτογνώρισε τη γιαγιά της...

Υπάρχει αρχειακό υλικό σχετικά με την Απανεμιά;

Κατ' αρχάς υπάρχουν αρράγιστες μνήμες στις καρδιές των ανθρώπων. Είναι και αυτό ένα είδος αρχείου... Όμως υπάρχει και κανονικό αρχείο, ντοκουμέντα με τα οποία σκεφτόμαστε να φτιάξουμε ένα ντοκυμαντέρ. Η βάση του θα είναι γενικότερα οι Μπουάτ, η ιστορία τους και η φιλοσοφία τους.

Λάκης Παππάς

Η Απανεμιά συνορεύει με τις ιστορικές Εσπερίδες, του Γιάννη Αργύρη, οι οποίες σήμερα είναι ερειπωμένες. Έχεις κάποια εικόνα για την τύχη της;

Απανεμιά και Εσπερίδες, βίος παράλληλος και συνυφασμένος, λόγω του ότι είναι κολλημένη η μία πάνω στην άλλη... Δυστυχώς όμως πριν λίγα χρόνια έκλεισαν οι Εσπερίδες και μείναμε μόνοι στην οδό Θόλου και μόνοι σε όλη την Πλάκα. Δεν γνωρίζω, όμως, το τι μέλλει γενέσθαι με τις Εσπερίδες.

Εργάζεσαι αλλά και ζεις και δημιουργείς στην Πλάκα. Πώς βλέπεις γενικότερα σήμερα την περιοχή;

Η Πλάκα είναι και θα είναι σημείο αναφοράς όλων των Ελλήνων. Ήταν και θα είναι πάντα στέκι ανήσυχων νέων, ρομαντικών ζευγαριών αλλά και πνευματικών ανθρώπων όλου του κόσμου. Εδώ υπάρχουν κάποιες δημιουργικές ομάδες όπως τα παιδιά- ζογκλέρς, εργαστήρια ζωγραφικής και χειροτεχνίας. Διατηρούμε και εμείς έναν άλλο χώρο στην Πλάκα (πολύ κοντά στην Απανεμιά) όπου ο ένας όροφος λειτουργεί σαν ατελιέ που ενίοτε φιλοξενούνται διάφοροι μποέμ ζωγράφοι, δημιουργούν εκεί τα έργα τους και έπειτα τα εκθέτουμε. Και στο ισόγειο έχουμε μία μικρή βιβλιοθήκη, με βιβλία για καλλιτέχνες και φιλότεχνους, που λειτουργεί ως βιβλιοπωλείο, ως αναγνωστήριο και ως ανταλλακτική βιβλιοθήκη. Η Πλάκα είναι ιδανικό μέρος για συναντήσεις, ωραίες συζητήσεις και δημιουργία.

Λεωνίδας Μπαλάφας

Γιάννης Σπανός