ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Οι Τρεις Δρόμοι

    Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποιητή, ούτε και έχω σκοπό να γίνω κάτι τέτοιο. Το ποίημα αυτό μου ήρθε εντελώς ξαφνικά, "λίγο πριν ξημερώσει" πριν μερικές μέρες. Είναι το δεύτερο ποίημα που έγραψα στη ζωή μου και το πρώτο στα ελληνικά. Συμπτωματικά πριν μερικές μέρες διάβαζα Καβάφη και πιο συγκεκριμένα "Το Πρώτο Σκαλί". Την ίδια μέρα άκουσα απο το ραδιόφωνο τα ποιήματα Mal Du Depart και Mαραμπού του Νίκου Καββαδία. Αυτά για τις πιθανές αιτίες της έμπνευσης.

    Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων για τα όποια εγκλήματα διέπραξα εις βάρος της ελληνικής γλώσσας και της στιχουργικής :)
    Γράφει το μέλος Sideline
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 27 Οκτ 2004

    Οι Τρεις Δρόμοι

    Θυμήθηκα εψές αργά
    λίγο πριν ξημερώσει
    τα λόγια ενός γνωστού
    του γέρο-Θεοδώση

    Ελεγε πως τρεις είναι
    οι δρόμοι της ζωής
    και πως εκεί μπορείς να βρείς
    του καθενός μας τη ψυχή

    Στον πρώτο δρόμο περπατούν
    άνθρωποι ευτυχισμένοι
    που στης αγάπης τ'άπλετο
    το φως είναι λουσμένοι

    Ξέρει καθένας απ'αυτούς
    πως όσο κι'αν συννεφιάσει
    το δρόμο ετούτο το καλό
    δεν πρόκειται να χάσει

    Είναι μετά κι'οι άνθρωποι
    στον δρόμο το μεσαίο
    η ευτυχία είναι γι'αυτούς
    κάτι το φευγαλέο

    Κουράστηκαν απ'της ζωής τους
    τις πολλές,τις άγριες καταιγίδες
    μα για της ξαστεριάς τον ερχομό
    ακόμα έχουν ελπίδες

    Στο τέλος μ'είπε και για τησ ζωής
    το δρόμο το στερνό
    "Ετσι θα ξέρεις και τους τρεις
    πρωτού μας βρεί το πρωινό"

    Ετούτου οι διαβάτες
    δεν έχουνε ζωή
    μονάχα απελπισμένοι παίρνουνε
    την κάθε αναπνοή

    Ελπίδα δεν έχουνε καμιά
    σαν είναι στο σκοτάδι
    μόνο το τέλος περιμένουνε
    την είσοδο στον Αδη

    Μα μόλις το άκουσα αυτό
    με κυρίεψε φόβος πολλύς
    και τρόμος.
    Κατάλαβα ευθύς πως
    της δικής μου της ψυχής
    αυτός θα'ναι ο δρόμος.


    Λευκωσία,Σεπτέμβρης 2004

    Tags
    Μουσική Γενικά:ραδιόφωνο



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #973   /   27.10.2004, 03:01   /   Αναφορά
    γεια σου sideline :)

    ιδιαίτερα εγκλήματα εναντίον της ελληνικής γλώσσας και της ποίησης δεν έκανες, και το ποίημα σου έχει ιδέες που αξίζουν τον κόπο. χρειάζεται πολλή δουλειά η ποίηση (γενικά, και το δικό σου ποίημα συγκεκριμένα). αυτή η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ για κανέναν ποιητή, ούτε ερασιτέχνη, ούτε επαγγελματία. όσο ακόμα νιώθεις την ανάγκη, τόσο να γράφεις. είτε συχνά, είτε αραιά, είτε σπάνια. καλή συνέχεια.
    #974   /   27.10.2004, 03:29
    Eυχαριστώ



    Οπως έλεγε και η εισαγωγή για τα αποτελέσματα του πρόσφατου διαγωνισμού ποίησης στο MusicHeaven (δεν θυμάμαι ποιός το έγραψε τώρα) το κάθε ποίημα είναι μια κατάθεση ψυχής του προσώπου που το γράφει-εγώ περισσότερο το έγραψα επειδή(και εδώ είναι το παράξενο) απλώς ένιωσα μια έντονη ξαφνική επιθυμία να αποτυπώσω τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί.



    Το δημοσίευσα γιατί πάντα νιώθω καλύτερα όταν μοιράζομαι το τι νιώθω με άλλους-και ενθαρύνω τον καθένα να κάνει το ίδιο πράγμα :)

    #976   /   27.10.2004, 14:37
    Desolation Row...