Μερικοί άνθρωποι παγιδεύονται σε μία persona και θεωρούν ότι είναι δύσκολο να επιβιώσουν!
Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την απόγνωση και την κατάθλιψη με διαφορετικούς τρόπους. Μερικοί τελικά το ξεπερνούν, ενώ άλλοι δυσκολεύονται να το αντιμετωπίσουν και πιθανότατα βλέπουν την αυτοκτονία ως τη μόνη διέξοδο.
Διάφορα ερωτήματα εγείρονται όσον αφορά στη φιλοσοφία της αυτοκτονίας, όπως για παράδειγμα τι είναι αυτό που τη συνιστά, εάν αποτελεί ορθολογική επιλογή ή όχι, και εάν είναι από ηθικής πλευράς επιτρεπτή. Στη φιλοσοφία οι απόψεις όσον αφορά στην ηθική αποδοχή ή μη της αυτοκτονίας, ξεκινούν από την απόλυτη αντίθεση και φτάνουν μέχρι την πεποίθηση ότι είναι δικαίωμα κάθε ατόμου, και μάλιστα απαράβατο, να δώσει τέλος στη ζωή του, και αποτελεί ξεκάθαρα υπόθεση προσωπικής επιλογής.
Εμείς όμως, δεν θα κάνουμε εδώ ούτε φιλοσοφία, ούτε ψυχολογία. Ας τα αφήσουμε για τους ειδήμονες αυτά. Εμείς, ας κοιτάξουμε για λίγο πίσω. Είναι θλιβερό, αλλά θα δούμε ότι οι παρακάτω γνωστοί καλλιτέχνες, έφυγαν πολύ νωρίς από κοντά μας.
*** Chester Bennington
Ο Chester Bennington ετοιμαζόταν για περιοδεία στη Βόρειο Αμερική με τους Linkin Park, αλλά στις 20 Ιουλίου του 2017, οι ειδήσεις είχαν το δυσάρεστο νέο της αυτοκτονίας του, με απαγχονισμό. Γύρω στις 9 το πρωί, η οικονόμος του, βρήκε το πτώμα του στο σπίτι του στο Palos Verdes Estates, της California. Μία μέρα μετά, ο ιατροδικαστής επιβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε ούτε ίχνος από ναρκωτικά, παρά μόνο ένα μισό-γεμάτο μπουκάλι αλκοόλ.
“Τα έχω δύσκολα με τη ζωή. Ακόμα και όταν όλα είναι καλά, εγώ νιώθω άβολα. Δεν μου αρέσουν οι σκέψεις μου, αλλά είμαι έτσι 24 ώρες την ημέρα”. Τραγουδούσε ο Chester στο τραγούδι “Heavy”.
*** Chris Cornell
Ο αρχιτέκτονας του grunge, Chris Cornell, ήταν αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους Rock τραγουδιστές. Ωστόσο, ενώ ήταν εκπληκτικός ερμηνευτής, αγωνιζόταν συνεχώς με την κατάθλιψη, τον εθισμό στο αλκοόλ και τα συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Στις 18 Μαΐου του 2017, ο σωματοφύλακας του, βρήκε το πτώμα του στο μπάνιο του δωματίου του, στο MGM Grand στο Detroit. Αυτό έγινε μετά το live των Soundgarden στο Fox Theatre.
"Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι είναι η κατάθλιψη. Εσείς θα νομίζετε ότι όταν κάποιος έχει κατάθλιψη, το επόμενο πράγμα που έχει να κάνει, είναι να κρεμαστεί με ένα σχοινί". (Chris Cornell).
Είχε ένα σχοινί τυλιγμένο στο λαιμό του και η επίσημη αιτία θανάτου ήταν αυτοκτονία δι’ απαγχονισμού. Αν και τα ναρκωτικά δεν έπαιξαν ρόλο, βρέθηκαν πολλές ουσίες στο αίμα του, όπως το ηρεμιστικό Butalbital, το φάρμακο κατά του άγχους λοραζεπάμη και η αποσυμφορητική ψευδοεφεδρίνη.
*** Kurt Cobain
Ο Kurt Cobain βρισκόταν στην κορυφή όταν ένας ηλεκτρολόγος ανακάλυψε το πτώμα του στο δωμάτιο του σπιτιού του στην 171 Lake Washington Boulevard East στο Seattle της Washington στις 8 Απριλίου του 1994. Είχε ένα όπλο στο στήθος του, και το σημείωμα αυτοκτονίας του σε μία γλάστρα. Λίγο πριν το θάνατό του, είχε κάνει check out από ένα κέντρο αποκατάστασης.
Σύμφωνα με τα μέλη της οικογένειάς του, ο Cobain είχε πολεμήσει την κατάθλιψη ακόμη και πριν κερδίσει παγκόσμια φήμη. Επίσης, οι πόνοι στο στομάχι του είχαν γίνει πια τόσο σοβαροί που κατέληξε να εξαρτάται από την ηρωίνη και κάποτε ακούστηκε να λέει, "Αυτή [η ηρωίνη] είναι το μόνο πράγμα που με σώζει από το να χτυπάω το κεφάλι μου όλη την ώρα".
*** Brad Delp
Τον θυμόμαστε ως άνθρωπο με εξαιρετικό εύρος φωνής, αλλά στις 9 Μαρτίου του 2007, αυτοκτόνησε στο σπίτι του στο Atkinson, του New Hampshire χρησιμοποιώντας μονοξείδιο του άνθρακα, και η αστυνομία βρήκε το πτώμα του στο πάτωμα του μπάνιου του.
Εκτός από δύο κάρβουνα, βρήκαν επίσης και ένα σημείωμα που έγραφε "Είμαι μια μοναχική ψυχή. Είχα κρίσεις κατάθλιψης και σκέψεις αυτοκτονίας από τότε που ήμουν έφηβος".
*** Keith Emerson
Ιδρυτικό μέλος της prog Rock μπάντας Emerson, Lake & Palmer, ανέπτυξε μια εκφυλιστική κατάσταση του νευρικού του συστήματος το 1993. Αυτό περιόρισε την ικανότητά του να παίζει τα πλήκτρα του και έτσι, αναγκάστηκε να απέχει περίπου για ένα χρόνο. Το 2002 ωστόσο, κατάφερε να παίξει ξανά μετά από χειρουργική επέμβαση. Αλλά η φίλη του ρίχνει φως στο πώς ήταν πριν από τον θάνατό του.
"Το δεξί του χέρι του έδινε προβλήματα για χρόνια. Έκανε εγχείρηση, αλλά ο πόνος και τα νευρικά προβλήματα στο δεξί του χέρι χειροτέρευαν. Είχε συναυλίες στην Ιαπωνία και παρόλο που προσέλαβε έναν εφεδρικό κημπορντίστα για να τον υποστηρίζει, ο Keith ανησυχούσε. Διάβασε όλη την κριτική στο διαδίκτυο και στεναχωρήθηκε πολύ από τα άσχημα σχόλια όπως, "Μακάρι να σταματήσει να παίζει", και σκόπευε να σταματήσει μετά την Ιαπωνία. Δεν ήθελε να απογοητεύσει τους θαυμαστές του. Ήταν τελειομανής και η σκέψη ότι δεν θα μπορούσε να παίζει πλέον τέλεια τον έκανε καταθλιπτικό, νευρικό και ανήσυχο". (Mari Kawaguchi).
Με έναν πυροβολισμό στο κεφάλι, έβαλε τέλος στη ζωή του στις 11 Μαρτίου του 2016.
*** Elliott Smith
Εκτός από το χαρακτηριστικό φωνητικό του στιλ, ο Elliott Smith ήταν και πολυοργανίστας. Έπασχε από κατάθλιψη σε όλη του τη ζωή, και είχε επίσης προβλήματα με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Συνήθιζε να μιλάει ανοιχτά για την αυτοκτονία και γι 'αυτό η αυτοκτονία του δεν αποτέλεσε έκπληξη για κάποιους.
Στις 21 Οκτωβρίου του 2003, η σύντροφός του, Jennifer Chiba, τον βρήκε με δύο πληγές στο στήθος του αφού προηγουμένως τον άκουσε να φωνάζει. Πριν από αυτό, διαφωνούσαν στο σπίτι του στην οδό Lemoyne Street στο Echo Park της California.
"Η θέση των πληγών και η κατεύθυνση των μαχαιριών είναι σύμφωνες με την αυτοκτονία, πολλές όμως πτυχές των περιστάσεων, αυξάνουν την πιθανότητα ανθρωποκτονίας", απεφάνθη ο ιατροδικαστής. Υπήρξαν θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύχθηκαν αργότερα με ορισμένους να ισχυρίζονται ότι δεν ήταν αυτοκτονία, αλλά δολοφονία.
*** Sid Vicious
Ο Sid κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της φίλης του Nancy Spungen μετά την αιμορραγία της από ένα τραύμα στην κοιλιά της. 10 ημέρες αργότερα, προσπάθησε να αυτοκτονήσει χρησιμοποιώντας μια λάμπα που έσπασε για να κόψει τον καρπό του. Ενώ νοσηλευόταν, προσπάθησε και πάλι να αυτοκτονήσει, πηδώντας έξω από το παράθυρο, αλλά πρόλαβαν και τον τράβηξαν πίσω. Έπειτα, αφού επιτέθηκε στον αδερφό της Patti Smith, στάλθηκε αναγκαστικά, για αποτοξίνωση.
"Λυπάμαι, Θεέ μου, για την ημέρα που έφερα τον Sid στο συγκρότημα. Η καλύτερη πτυχή του χαρακτήρα του, που ήταν το χιούμορ του, εξαφανίστηκε ακριβώς την ημέρα που έγινε μέλος των Sex Pistols" (Johnny Rotten).
Η μητέρα του και μερικοί φίλοι του, για να γιορτάσουν την αποτοξίνωση του Sid, οργάνωσαν ένα πάρτι. Ο Sid ήταν καθαρός αλλά προφανώς βρήκε ηρωίνη κατά τη διάρκεια αυτής της συγκέντρωσης και αυτοκτόνησε από υπερβολική δόση στις 2 Φεβρουαρίου του 1979, τα μεσάνυχτα. Σύμφωνα με τη μητέρα του, σκοτώθηκε σκόπιμα επειδή αυτός και η Nancy είχαν ένα σύμφωνο αυτοκτονίας. Ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα σημείωμα στην τσέπη του σακακιού του που έγραφε:
"Είχαμε ένα σύμφωνο θανάτου με τη Nancy, και πρέπει να κρατήσω το μισό μου από τη συμφωνία. Παρακαλώ θάψτε με δίπλα στο μωρό μου, με το δερμάτινο μπουφάν μου, το τζην μου και τις μπότες μου. Αντίο σας".
*** Michael Hutchence
Οι ιδιωτικές υποθέσεις του τραγουδιστή των INXS, Michael Hutchence, δεν ήταν μυστικό. Όλες του οι σχέσεις ήταν με μοντέλα και άλλες διασημότητες. Ο Hutchence βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του το πρωί της 22ας Νοεμβρίου του 1997από μια υπηρέτρια στο ξενοδοχείο Ritz-Carlton στο Double Bay του Sydney.
Άφησε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή λέγοντας: "Έχω αρκετά. Δεν παραπονιέμαι για τη ζωή που έχω. Είμαι μπαμπάς, τραγουδάω, ταξιδεύω, μπαίνω στα περισσότερα κλαμπ δωρεάν, έχω ελευθερία και η ελευθερία σου δίνει δύναμη. Μπορώ όμως να τα χάσω όλα αυτά όποτε θέλω εγώ".
Είχε μια ζώνη από δέρμα φιδιού τυλιγμένη στο λαιμό του (ήταν δεμένη με κόμπο στον μηχανισμό κλεισίματος της πόρτας) και ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε: Αυτοκτονία.
*** Pete Ham
Το 1975, ο Pete Ham έπαθε νευρικό κλονισμό. Ο manager των Badfinger, Stan Polley, εξαφανίστηκε παίρνοντας μαζί του όλα τα λεφτά της μπάντας, αφήνοντας το γκρουπ απένταρο. Ο Pete έπεσε σε κατάθλιψη και κρεμάστηκε στο γκαράζ του στις 24 Απριλίου του 1975. Αυτοκτονώντας μόλις τρεις ημέρες πριν από τα 28α γενέθλιά του, έγινε μέλος του Club 27.
Υπήρχε μια δήλωση κοντά του που έγραφε: "Ο Stan Polley είναι μπάσταρδος και θα τον πάρω μαζί μου".
*** Tom Evans
Μια άλλη τραγωδία που έπληξε το συγκρότημα των Badfinger, είναι η αυτοκτονία του Tom Evans, ο οποίος μετά την αυτοκτονία του Pete Ham, έγινε μέλος άλλων συγκροτημάτων, αλλά γύρισε ξανά στους Badfinger.
Το 1982, προσπάθησε να ξεκινήσει μια περιοδεία με τους Mike Gibbins και Bob Jackson, αλλά δεν τα κατάφερε επειδή μετά την αυτοκτονία του Ham, η μπάντα βρέθηκε με πολλά προβλήματα που αφορούσαν στα πνευματικά τους δικαιώματα, και λόγω έλλειψης χρημάτων, δεν μπόρεσε να κλείσει ημερομηνίες στις ΗΠΑ.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γυρίζοντας στη Βρετανία μηνύθηκε για 5 εκατομμύρια δολάρια επειδή δεν τήρησε το συμβόλαιο που είχε υπογράψει για να κλείσει την περιοδεία στις ΗΠΑ.
Και… σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 19 Νοεμβρίου του 1983, μπήκε σε έντονη διαμάχη με τον κιθαρίστα Joey Molland λόγω των δικαιωμάτων για το τραγούδι τους "Without You". Μετά από αυτό, κρεμάστηκε από ένα δέντρο στον κήπο του.
"Είμαι πολύ εσωστρεφής. Μισώ το να βρίσκομαι σε περίεργα δωμάτια ή σε γραφεία γεμάτα με κόσμο. Μοιάζω με παρανοϊκό γιατί ανησυχώ για το ποιος με κοιτάζει, και ξεχνάω τι θέλω να πω. Αν όμως με βάλεις πάνω στη σκηνή, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Γίνομαι εντελώς το αντίθετο. Παίρνω το παιχνίδι επάνω μου και ξέρω ακριβώς τι θα κάνω, τι θα πω, και τι θα ακολουθήσει" (Tom Evans).
Ένα γεγονός που εξακολουθεί να παραμένει λυπηρό, είναι ότι ενώ οι Badfinger ήταν μία μπάντα αρκετά δημοφιλής, δεν ήταν ποτέ πλούσιοι και δεν αποκόμισαν ποτέ τις οικονομικές ανταμοιβές της σκληρής δουλειάς τους.
Είναι κι άλλοι που αυτοκτόνησαν. Είναι ο αλκοολικός και διπολικός τραγουδιστής διαμαρτυρίας Phil Ochs, που κρεμάστηκε στο σπίτι της αδελφής του στις 9 Απριλίου του 1976, είναι ο πιανίστας των Band, Richard Manuel, που πάλευε μια ζωή με το αλκοόλ και την ηρωίνη, και πoυ τελικά κρεμάστηκε στις 4 Μαρτίου του 1986, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που έμενε, είναι και o Bob Welch, που αντικατέστησε τον Peter Green στους Fleetwood Mac, και που στις 7 Ιουνίου του 2012, πυροβόλησε τον εαυτό του στο στήθος, όταν ο γιατρός τού είπε ότι είχε ελάχιστες πιθανότητες να αναρρώσει πλήρως έπειτα από μία εγχείρηση στη σπονδυλική του στήλη.
Έγραψα στην εισαγωγή τη λέξη "θλιβερό", αλλά για ποιους είναι θλιβερό; Για μας ή για αυτούς; Τεράστια η κουβέντα αυτή, αλλά δεν είναι για εδώ.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση…
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
#30035 / 09.06.2021, 14:38 / Αναφορά Kαλησπέρα, Orfeus-Γιώργο. Έχεις δίκαιο όταν γράφεις: Για ποιους είναι θλιβερό. Για μας ή για αυτούς; Η αυτοκτονία από μόνη της είναι θλιβερή και είναι θέμα μεγάλης συζήτησης, η οποία δεν είναι για το μουσικό παράδεισο μας. Οι αυτόχειρες είχαν διάφορα θέματα είτε με τον εαυτό τους είτε με το κοινωνικό περίγυρο τους. Ευχαριστούμε για το όμορφο άρθρο σου και τις μουσικές αναμνήσεις των τραγουδιών, που έντυσαν το κείμενο σου. |
#30036 / 10.06.2021, 01:07 / Αναφορά Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου, και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο, είναι πάντα, όχι μόνο κάτι θλιβερό, αλλά και τραγικό. Κανείς δεν προτιμά το θάνατο από τη ζωή, παρά μόνο όταν αυτή έχει γίνει αφόρητη και δυσβάσταχτη να τη ζει. Αυτός είναι και ο συνηθέστερος λόγος που ένας άνθρωπος βάζει τέλος στη ζωή του. Είναι τόσο μεγάλος ο πόνος, η απελπισία και το αδιέξοδο που κάνουν ακόμα και το θάνατο να φαντάζει ως λύτρωση., Οι άνθρωποι, σε χώρες που επιτρέπεται η ευθανασία, την επιλέγουν όχι γιατί δεν αγαπούν τη ζωή, αλλά γιατί βρίσκονται καθηλωμένοι, καλωδιωμένοι, παντελώς ανήμποροι και έχοντας συχνά φρικτούς πόνους, χωρίς ελπίδα, περιμένοντας απλά έναν αργό θάνατο. Πριν από αυτά, και όντας υγιείς, αγαπούσαν τη ζωή και απεύχονταν το θάνατο, πριν φθάσουν στο σημείο να τον βλέπουν ως τη μόνη τους λύτρωση... |
#30037 / 10.06.2021, 09:51 / Αναφορά Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου, Δάσκαλε! Μαθαίνοντας την ιστορία κάποιων τραγουδιών και καλλιτεχνών, έχω την αίσθηση πως ακούω, καταλαβαίνω και νιώθω τραγούδι και καλλιτέχνη διαφορετικά, ουσιαστικότερα, αμεσότερα... Ευχαριστούμε!!! |
#30038 / 10.06.2021, 10:24 / Αναφορά @ Sven: [Μαθαίνοντας την ιστορία κάποιων τραγουδιών και καλλιτεχνών, έχω την αίσθηση πως ακούω, καταλαβαίνω και νιώθω τραγούδι και καλλιτέχνη διαφορετικά, ουσιαστικότερα, αμεσότερα...] Ναι Σάββα, έτσι είναι αυτό! Όσο για το προηγούμενο σχόλιό σου, δεν έχω να πω. Τι να πω; Ανήκει στον τομέα σου. Έτσι δεν είναι; [Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου, Δάσκαλε!] Ε αυτό πια... {_} {_} @ Ευαγγελία: Ευχαριστώ! |