ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    Αιρετικές σκέψεις να πω, αιρετικά λόγια για να γκρεμίσω τα θεμέλια, να ταράξω τα σύννεφα να φανεί το γαλάζιο. Άθελά μου μια μόνο λέξη πλάθει η γλώσσα μου στις σκοτεινές αυτές ώρες… «Ελλάδα!».
    Γράφει ο Astron
    24 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 20 Απρ 2005
    Για την Ελλάδα θα μιλήσεις;
    Σιωπή θα μας ακούσουνε! Απαγορευμένες είναι τέτοιες έννοιες…
    Μα δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις πολύ μακριά. Τα όνειρα και τα παραμύθια δε γεννήθηκαν σε τόπο πολύ μακρύτερο από ετούτο. Εδώ είναι όλη η ιστορία του ανθρώπου πλασμένη. Πέτρα στην πέτρα, ιδέα στην ιδέα, τα ηρωικά πνεύματα έχτισαν τον κόσμο με πράξεις υπεράνθρωπες και με θάρρος ακατανίκητο.

    Σε τόπο ιερό πατάς. Σκύβεις σιωπηλά, οσμίζεσαι το χώμα, γεμίζεις τις χούφτες σου και τα χέρια σου τρέμουν. Οι κόκκοι γλιστράνε ανάμεσα στα δάχτυλά σου, χιλιάδες, όπως και τα χρόνια που σε χωρίζουν από τον τόπο αυτόν που αγάπησες…
    Το μυαλό σου ταξιδεύει, ακούς ποδοβολητά αλόγων, δόρατα που κτυπούν σε ασπίδες και αντηχούν σαν κεραυνοί, σαν θύελλα ξεσπάει στο νου σου ο πόλεμος. Βαριανασαίνεις, σηκώνεσαι σαν λαβωμένος στρατιώτης, όχι από δόρυ μα από τις τύψεις του προδότη.
    Συλλογίζεσαι. Εδώ κάποτε πάτησαν άνθρωποι γενναίοι, άνθρωποι σοφοί που έμελλαν να αλλάξουν την ιστορία για πάντα. Αντιστέκεσαι στον πόνο, αναστενάζεις και συλλαβίζεις ένα-ένα τα ονόματά τους. Μα κάτι κινείται, μια ματιά κάπου αστράφτει ξαφνικά και σε αποτινάζει! Οι σκέψεις σου σβήνουν κι ακούς πια μόνο μια φράση: God bless America!

    Μα αντιστέκεσαι ακόμα…
    «Τέσσερις χιλιάδες άνδρες από τη γη του Πέλοπα
    αντιμετώπισαν κάποτε εδώ τρία εκατομμύρια εχθρούς»
    Κοιτάς την επιγραφή παγωμένος, και για μια στιγμή εύχεσαι να ξεψυχούσες εδώ τούτη τη στιγμή… Ποια αγιότερη ταφή θα σου ‘φερνε η μοίρα από τούτη; Μα διστάζεις, διχάζεσαι.
    Μεγάλη η κληρονομιά, μα ακόμα μεγαλύτερη η άγνοια κι η αδιαφορία σου. Γιατί είναι εύκολος ο δρόμος του βαρβάρου βασιλιά. Εκατομμύρια ο στρατός του και ανεξάντλητα τα πλούτη του. Δεν σου αρκεί πια το δάφνινο στεφάνι. Και στέκεσαι ακίνητος εκεί σαν Εφιάλτης που ετοιμάζεται να παραδώσει το μεγάλο μυστικό, το πέρασμα που οδηγεί απευθείας στην καρδιά της πατρίδας σου. Φοβάσαι τις ίδιες σου τις κινήσεις, τις σκέψεις σου, την επόμενη προδοσία. Θα αντιτάξεις το κορμί σου στις βαρβαρικές ιαχές ή θα γίνεις ένα μαζί τους; Θα σε καταπιεί η δικτατορία του «God Bless America» ή ο ανυπέρβλητος νους του Αριστοτέλη και του Καζαντζάκη;

    Ακούς μοντέρνα λόγια και σκέψεις να έρχονται πέρα απ’ το στενό. Είναι χιλιάδες οι φωνές μα δεν βλέπεις κανέναν. Ολοένα πλησιάζουν… Ανατριχιάζεις ακούγοντας το ύπουλο βήμα τους που αφήνει ανεξίτηλα σημάδια, πληγές στο χώμα. Και ξάφνου νιώθεις παντού τριγύρω σαν φαντάσματα να σε κυκλώνουν οι φωνές. Πλησιάζουν και σου ψιθυρίζουν ξένες κουβέντες στο αυτί. Ζητάς να ανασάνεις, κάνεις να φύγεις! Μα αδύναμος στέκεις πια… Τα γόνατα σου λυγίζουν, τα μάτια σου αργοκλείνουν. Σωριάζεσαι στο χώμα.
    Με τις δυνάμεις που σου απομένουν ανοίγεις τον σάκο σου, βγάζεις ένα βιβλίο, κι αρχίζεις να διαβάζεις δυνατά με στόμφο σαν ιερέας που προσπαθεί να διώξει το κακό.
    «Είναι πολλά τα πλήθη των, και φοβερά εις την όψιν,
    αλλ’ ένας Έλλην δύναται, ένας άνδρας γενναίος να τα σκορπίσει!»

    Οι μορφές τριγύρω σου παίρνουν χρώμα και γίνονται ανθρώπινες. Φορούν ρούχα τελετουργικά και κρατούν μαχαίρια κοφτερά. Είναι, λέει, παράδοση παλιά τους, πριν την μάχη να θυσιάζουν όλους τους καλλιτέχνες και τους πνευματικούς ανθρώπους τους.
    Τους μαζεύουν όλους στο στρατόπεδο και τους σκοτώνουν έναν-έναν για να μην ακουστεί ούτε μιλιά σε βάρος του πολέμου ή της ηθικής κατάπτωσής τους. Ονόματα που θαύμαζες βλέπεις να σβήνουν και να λησμονιούνται κάτω από την ασφυκτική ματιά και την ευλογία του Θεού τους. Ανθρωποθυσίες εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σου και αδυνατείς να πιστέψεις ότι θα μπορούσε να εκτελεστεί έτσι μαζικά η τέχνη. Πώς γίνεται μετά από τόσα χρόνια η βαρβαρότητα να καταπίνει έτσι τον πολιτισμό;
    Θες να προσευχηθείς, μα δεν έχει απομείνει Θεός που να μην έχει βάψει τα χέρια του με αίμα.

    Το νιώθεις πια ότι σβήνεις… Και προσπαθείς την τελευταία αυτή ώρα να τους συγχωρήσεις, να λησμονήσεις τις πράξεις του μεγάλου εχθρού. Προσπαθείς να θυμηθείς τις όμορφες πλευρές του πολιτισμού τους. Τα διαμάντια που μας χάρισαν μέσα από την τέχνη και την επιστήμη τους. Τους λογοτέχνες, τη μουσική, τον κινηματογράφο, όλα αυτά που κυριάρχησαν στον μοντέρνο κόσμο. Και για μια στιγμή νιώθεις χαρούμενος που είσαι περιτριγυρισμένος από τους κυρίαρχους αυτούς. Ίσως η Ελλάδα να γίνει καλύτερη έτσι, ίσως ετούτη η πολιτισμική ήττα να μας φέρει λαμπρές μέρες, σκέφτεσαι…
    Δεν αντιστέκεσαι πια, δεν έχεις την δύναμη. Χάνεσαι στις ομορφιές που σου τάζουν τα πλαστικά αστέρια τους. Γίνηκε η ψυχή σου μια οθόνη που καθρεφτίζει τη Νέα Υόρκη. Με ψηλά κτίρια που κρύβουν καλά τον ήλιο για να κρύβεται η αμαρτία. Στο σκοτάδι βυθίζονται πια οι γειτονιές σου, οι γαλάζιες ελληνικές θάλασσες, η μυρωδιά του αμπελιού και ο ήλιος που συντρόφευε κάποτε τους ποιητές του τόπου.
    Κυκλωμένος είσαι από στεριά και θάλασσα, οδός να σωθείς δεν υπάρχει.
    Και μόνος πια με δάκρυα στα μάτια ψιθυρίζεις «God Bless America».



    Έτσι οι βάρβαροι κατακτητές διάβηκαν τις Θερμοπύλες του πολιτισμού μας και η αντίσταση τερματίστηκε. Τώρα πια συμβιβαζόμαστε με το μέτριο που μας προσφέρουν και δεν κοιτάμε πίσω. Ξεχνάμε τα δικά μας ίσως από φόβο μήπως ανακαλύψουμε κάτι καλύτερο κι ακολουθούμε οτιδήποτε ξένο και φανταχτερό. Κι εμείς που είχαμε παππούδες τον Αλέξανδρο, τον Λεωνίδα, τον Αριστοτέλη, τον Καζαντζάκη και τον Ελύτη, ζούμε φτηνά και προσκυνούμε ανύπαρκτες αξίες. Δεν γνωρίζουμε πια την σοφία που γεννήθηκε στον τόπο και οτιδήποτε σχετικό μας ακούγεται γελοίο ή γραφικό. Μα ανάμεσα στα γέλια μας φαίνεται η άγνοια μας.
    «Εσείς οι Έλληνες είστε αιωνίως παιδιά» είχε πει ένας Αιγύπτιος ιερέας κάποτε στον Σόλωνα, σα να προφήτευε. Αιωνίως παιδιά… και μέρα με τη μέρα προσπαθούμε να μοιάσουμε σε αυτό που μισήσαμε περισσότερο.
    Μα κάπου βαθιά στο σκοτάδι μια σκονισμένη βιβλιοθήκη ακόμα περιμένει να διαβαστούν οι σελίδες των βιβλίων της, μήτρα αρετής να γίνει και να μας σώσει απ’ τον ερχόμενο μεσαίωνα. Και τότε μόνον, νέες ιδέες και οράματα θα ξεπηδήσουν απ’ την καρδιά μας, θα τερματίσουν τούτη την ύπουλη πολιτισμική κατοχή και θα διεκδικήσουν το δικαίωμα του ανθρώπου για κάτι καλύτερο.



    -------------------------
    Σημειώσεις:
    -Το ποιητικό δίστιχο «Είναι πολλά… σκορπίσει» είναι απ’ την ωδή του Α. Κάλβου «Τα Ηφαίστεια»
    -Η φράση του Αιγυπτίου Ιερέα είναι απ’ τον διάλογο «Τίμαιος» (ή «περί φύσεως») του Πλάτωνα.
    -Η φράση «God Bless America» είναι συχνή επίκληση στο Θεό που κάνει ο τωρινός πρόεδρος της Αμερικής Τζ. Μπους, υποτίθεται για την προφύλαξη του έθνους του απ’ την τρομοκρατία.




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #2049   /   20.04.2005, 09:35   /   Αναφορά
    Μπράβο Παύλο,

    άξιζε τον κόπο που περίμενα και με το παραπάνω

    ....πάντα επίκαιρο σ’αυτές τις μέρες της εθελοτυφλίας μας.

    Να σαι καλά,να γράφεις και να τα μοιράζεσε μαζί μας.

    #2050   /   20.04.2005, 10:39   /   Αναφορά
    Τώρα που ο κόσμος επικοινωνεί μεταξύ του, εννοώ κόσμος απο διαφορετικές χώρες, ο όρος ‘παγκοσμοιοποίηση’ συζητιέται όλο και περισσότερο. Ανταλλαγή νοοτροπιών και κουλτούρας, πολιτισμική ανταλλαγή.



    Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθεί πως η ‘παγκοσμιοποίσηση’ είναι στην πραγματικότητα ‘αμερικανοποίηση’, γιατι το έθνος της αμερικής όλο προβάλλει τον πολιτισμό του, που είναι πολυ πιο πρόσφατος απο τον ευρωπαϊκό (ευρώπη, γηραιά ήπειρος) αλλα έχει τις πόρτες του κλειστές για να λάβει.



    Να μην ενημερωνόμαστε για το συμβαίνει εκει? Αυτό είναι δική τους τακτική, ‘προσφέρουν’ στο λαό τους μόνο τα δικά τους μέσα μαζικής επικοινωνίας, τα δικά τους συμφέροντα. Εγώ προσωπικά αντελίφθηκα το μέγεθος του ελληνικού πολιτισμού και της επίδρασής του μόνο όταν βγήκα προς τα έξω, και τον έβλεπα μπροστά μου. Αν γνωρίζουμε τον πολιτισμό μας, έστω ένα μέρος του, μπορούμε να διακρίνουμε την παρουσία του σε διαφορετικά συμπεριεχόμενα, όπου και να’μαστε.

    #2051   /   20.04.2005, 11:23   /   Αναφορά
    Άντρη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου... Τέτοια λόγια είναι η μεγαλύτερη χαρά όταν δημοσιεύεις κάτι δικό σου. Να 'σαι καλά :)



    Ρεβέκκα πράγματι, έτσι είναι τα πράγματα.

    Όμως εγώ το βλέπω λιγάκι πιο απαισιόδοξα. Κι αυτό επειδή νομίζω ότι η Αμερική δεν "προβάλλει" απλά τον πολιτισμό της. Η Αμερική κατακτά, όπως κάνει και κάθε υπερδύναμη από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Πράγμα που είναι λογικό δεδομένου ότι είναι η μόνη υπερδύναμη (Η πρώτη Υπερμόνη όπως λέει και ο Σαββόπουλος).



    Δεν υπάρχει λοιπόν διάλογος μεταξύ των πολιτισμών σε αυτήν την παγκοσμιοποίηση. Υπάρχει μονοπώλιο.

    Και αυτό που με ανησυχεί είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούμε καθόλου αυτό το πράγμα.



    Ένα απλό παράδειγμα: Πόσες Κινέζικες, Ρωσικές, Ινδικές, Γερμανικές, κλπ ταινίες είδαμε στο σινεμά, και πόσες Αμερικάνικες;

    Σκεφτείτε, ανοίγουμε την τηλεόραση τυχαία και πέφτουμε σε Αμερικάνικη ταινία. Σίγουρα κάποιες Αμερικάνικες ταινίες είναι αριστουργήματα. Αλλά το γεγονός ότι για κάποιους λόγους δεν έχω (εύκολη) πρόσβαση σε μορφές τέχνης από τον υπόλοιπο κόσμο με τρομάζει και με βεβαιώνει ότι δεν μιλάμε για απλή προβολή πολιτισμού, αλλά σχεδόν για επιβολή. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση είναι ένα μόνο μικρό παράδειγμα, αν και καθοριστικό δεδομένου ότι τα μικρά παιδιά μεγαλώνουν πλέον με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

    Υπάρχουν άπειρα τέτοια παραδείγματα που προσωπικά με βεβαιώνουν ότι ζούμε μια τέτοια πολιτισμική κατοχή.



    Φυσικά και θα ενημερωνόμαστε για το τί συμβαίνει στην Αμερική και θα πρέπει να τιμούμε τα αξιόλογα πνεύματα του πολιτισμού τους. Όμως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που περισσότερο γνωρίζουμε την Νέα Υόρκη από την δική μας γειτονιά, και περισσότερο ξένος μας φαίνεται ο Κοραής και ο Καζαντζάκης από την Britney Spears.

    Κι αυτό εμένα προσωπικά με θλίβει. Θεωρώ ότι την προσπάθεια αυτή να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας πρέπει να την ξεκινήσουμε εδώ από την οικογένειά μας, από τον ελληνικό πολιτισμό. Όταν ολόκληρος ο Διαφωτισμός στην Ευρώπη γεννήθηκε από την αρχαία ελληνική σκέψη, δεν μπορούμε εμείς που είμαστε Έλληνες να την αγνοούμε.

    #2053   /   20.04.2005, 13:08
    Όλα αυτά που λές σμβαίνουν, μιλάμε για πολιτικό και πολιτισμικό επεκτατισμό (το έχω ξαναγράψει αυτό). Υπάρχει όμως και η ανθρώπινη βούληση, το θέμα είναι πως συνειδητά είναι ανάγκη να παλεύουμε για να έχουμε πρόσβαση στην τέχνη τη δική μας και άλλων λαών.



    Όταν λές πως μας φαίνεται περισσότερο ξένος ο Καζαντάκης απο την Britney Spears κάνεις μια άνιση σύγκριση, ή να το πω αλλιώς συγκρίνεις πράγματα που δεν βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύμματος. Θα μπορούσε να λεχθεί πως περισσότερο ξένος μας φαίνεται ο Καζαντάκης απο την Μαριάντα Πιερίδη, ας πούμε. Θα μου πείς όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες έχουν επηρεαστεί απο την αμερική αλλα όχι μόνο απο την αμερική. Βεβαια ούτε η Μαριάντα Πιερίδη βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον Καζαντζάκη, μιλάμε για διαφορετικά πράγματα.



    Όλα αυτά τα λέω γιατι οι Αμερικανοί οι ίδιοι δεν γνωρίζουν τη δική τους κουλτούρα. Για παράδειγμα ποιός απο αυτούς έχει διαβάσει Hawthorne, Whitman, Dickinson, Poe? Με αυτούς τους ανθρώπους της τέχνης θα συκγρίνουμε τον Καζαντάκη και όχι με την Spears. Και αυτοί οι άνθρωποι της τέχνης που έχουν φέρει τα πάνω κάτω, που έχουν γράψει ιστορία, που είναι το δυνατότερό τους χαρτί, είναι άγνωστοι στους αμερικανούς.



    Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο Noam Chomsky, οι θεωρίες και η έρευνα που έχει κάνει στη γλωσσολογία είναι ακόμα αξεπέραστες, οι πολιτικές του αναλύσεις δεν μπορούν να αντικρουστούν σε καμιά συνομιλία. Είναι όμως μαυροπινακισμένος απο την κυβέρνηση των η.π.α γιατί βγάζει τα άπλυτα τους στη φόρα. Αυτός ο άνθρωπος όμως μένει στην αμερική και συνεχίζει τον αγώνα του, μήπως αυτό είναι ένα παράδειγμα αμερικανού, ανθρώπου που όντως αξίζει να ακολουθήσουμε?






    #2054   /   20.04.2005, 13:46
    Συγκρίνω τον Καζαντζάκη και την Britney Spears προφανώς όχι ως προς την πολιτισμική προσφορά αλλά ως προς το τί είναι πιο οικείο -τουλάχιστον σε μια μεγάλη πλειοψηφία-. Αν κάναμε ένα γκάλοπ στην νεολαία στους δρόμους θα βλέπαμε δυστυχώς ότι περισσότερο γνωρίζουν το "έργο" της Spears παρά τα βιβλία του Καζαντζάκη.

    Πράγμα παράδοξο γιατί η Spears είναι πολύ μακρύτερα και γεωγραφικά και πολιτισμικά.



    Επίσης σκοπός του κειμένου δεν ήταν να συγκρίνω τον Καζαντζάκη και τον Ελύτη με τον Poe ή τον Chomsky. Κάτι τέτοιο δεν ξέρω αν θα είχε κανένα νόημα.

    Σε αυτά που λες δεν διαφωνώ πουθενά και μάλιστα συμπεριλαμβάνονται στο κείμενο (δηλαδή το πώς φέρονται οι Αμερικανοί στους πνευματικούς τους ανθρώπους)



    Ίσως να παρεξήγησες και να νόμιζες ότι στρέφομαι γενικά ενάντια σε οτιδήποτε το αμερικάνικο. Αλλά αν δεις προσεκτικά το κείμενο θα δεις ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

    Στρέφομαι ενάντια σε οτιδήποτε σκοτώνει την ελεύθερη σκέψη και τον πολιτισμό και η πολιτική της Αμερικής πρωτοστατεί σε αυτό.

    Και δυστυχώς οι Έλληνες ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό αυτήν την τρέλα λόγω του αμερικάνικου αυτού πολιτισμικού επεκτατισμού.

    Το πρόβλημά μου και η θλίψη μου είναι ότι ξεχνάμε την σοφία που γεννήθηκε στον τόπο μας, ενώ θα έπρεπε να είμαστε οι πλέον αρμόδιοι να μιλήσουμε για αυτήν.

    #2057   /   20.04.2005, 16:23
    Παύλο δεν παρεξήγησα το άρθρο σου, ούτε τις προθέσεις σου. Αντιθέτως το βρήκα πολυ ενδιαφέρον και γι αυτό το σχολιάζω. Συμφωνώ σε πολλά απ’αυτά που λες, ίσως να θέλω να ανατρέψω την απαισιοδοξία σου και να διευρύνω λίγο την οπτική του κειμένου.



    Δεν είπα ότι ο σκοπός του κειμένου θα έπρεπε να ήταν η σύγκριση μεταξύ σπουδαίων Αμερικανών λογοτεχνων και Ελλήνων, απλώς παραθέτω αυτά τα παραδείγματα για να δείξω ότι δεν είναι μόνο στην Ελλάδα που συμβαίνει αυτό και πως το πρόβλημα είναι κάπου αλλού, και σ όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι των γραμμάτων δεν είναι τόσο ‘διασημοι’ γιατί πολυ απλά δεν έβγαλαν τα ρούχα τους στην τηλεόραση και να κουνιούνται.



    Και πάμε σε ένα άλλο μεγάλο θέμα, τηλεόραση, μέσα μαζικής επικοινωνίας …. Η γεωφραφική απόσταση που λες μ’αυτά τα μέσα μηδενίζεται... Το χειρότερο? Μηδενίζεται επιλεκτικά, δηλαδή ό,τι θέλουν μας δείχνουν. Οπότε εμείς το ψάχνουμε περισσότερο για να δούμε κι αυτά που δε θέλουν, κι αυτό είναι νίκη.



    Η κυριότερη διαφορά που έχουμε με την Αμερική ειναι διαφορά ισχύος, και αυτό λέει πολλά. Απο τη στιγμή που έχουν τη δύναμη να επηρεάζουν τον κόσμο δεν υπάρχει περίπτωση να πάψει ο κόσμος να ασχολείται μαζί τους. Το σημαντικό ειναι πως να ασχολείται και γιατί...



    Τον Chomsky τον ανέφερα γιατί παλεύει τόσα χρόνια με τη μασημένη τροφή, κάτι που κι εμείς σαν Έλληνες, και εγώ πιο συγκεκριμένα σαν Ελληνοκύπρια είναι ανάγκη να κάνουμε (και ξέρω πως δεν έχεις καμια αντίρηση σ’αυτό).


    #2058   /   20.04.2005, 16:38
    Ρεβέκκα μου συμφωνώ απόλυτα :)

    #2059   /   20.04.2005, 16:55
    Απο μία μπυρίτσα για τη συνομιλία μας αξίζει, να πάρουμε και δυνάμεις για να αντιστεκόμαστε :)

    #2052   /   20.04.2005, 12:33   /   Αναφορά
    Αντε να χαθείς παλιόπαιδο, μ' έκανες και δάκρυσα πρωί πρωί..Τόσο ζωντανή η περιγραφή σου που τη νιώθει κανείς στο πετσί του! Μπράβο!



    Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα...Και συμφωνω κι εγώ με τη Ρεβέκκα πως όταν φεύγεις απο την Ελλάδα τότε είναι που ανακαλύπτεις το μεγαλείο της. Τότε είναι που βλέπεις πως όλα πάνω σε ρίζες ελληνικές είναι χτισμένα, και τότε μόνο είναι που είσαι περήφανος που είχες παππού τον Αριστοτέλη, το Σωκράτη..Και τότε νιώθεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας να βαραίνουν στους ώμους σου, να κάνουν τα βήματα σου να σέρνονται και να αναρρωτιέσαι 'Εγώ τι κάνω? Πως θα μπορέσω να φανώ αντάξιος τους?'. Νιώθεις την υποχρέωση να αντισταθείς στους 'βαρβαρους', να μην τους αφήσεις να πάρουν ότι έχεις πιο ιερό, την ψυχή σου! Και η μάχη είναι σίγουρα σκληρή και άνιση. Μα όσο υπήρξε πάντοτε ένας Λεωνίδας και άλλοι 300 στις Θερμοπύλες, θα υπάρχει πάντα η ελπίδα..
    #2055   /   20.04.2005, 13:47
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Σοφία :)

    #2056   /   20.04.2005, 16:09   /   Αναφορά
    Ένα υπέροχο άρθρο που με ....τσιγκλίζει.



    Ευχαριστώ τους Ρωμαίους που μετέφεραν σ' όλο τον κόσμο, τον Ελληνικό Πολιτισμό.



    God Bless the ...Romans!!!



    Μπράβο Παύλο!!!!!!
    #2060   /   20.04.2005, 17:48
    Γιώργο χαίρομαι που σε τσιγκλίζει :))



    Ο Ελληνικός πολιτισμός εξαπλώθηκε σε όλο τον τότε πολιτισμένο κόσμο με την εκστρατεία του Αλεξάνδρου και ιδιαίτερα μετά το θάνατό του με τα βασίλεια των διαδόχων.

    Τα χρόνια αυτά άλλωστε ονομάζονται ελληνιστικά και πήραν το όνομά τους ακριβώς από το γεγονός ότι τα πάντα ήταν Ελληνικά. Τα ελληνικά ήταν η γλώσσα των καλλιεργημένων ανθρώπων σε Αίγυπτο και Ασία, μεγάλες βιβλιοθήκες χτίστηκαν, θίασοι κάνανε περιοδείες παντού από την Ελλάδα μέχρι την Ινδία, έγιναν πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις κα. Είναι γενικά μια περίοδος που παρ' όλους τους πολέμους, ο πολιτισμός αναπτύχθηκε πάρα πολύ.



    Οι Ρωμαίοι με την σκληρότητά τους δεν ξέρω αν κράτησαν και πολλά απ' την ελληνική φιλοσοφία και τον ελληνικό τρόπο ζωής. Ενδεικτικά αναφέρω ότι κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια για ένα διάστημα η ελληνική φιλοσοφία απαγορεύτηκε ως κάτι το ανούσιο, και τις θέσεις των Ωδείων και των Θεάτρων πήραν οι Αρένες. Σίγουρα κράτησαν την ελληνική νοοτροπία στην αρχιτεκτονική και την μετεξέλιξαν δημιουργώντας σπουδαία επιτεύγματα. Επίσης έφεραν τον πολιτισμό (περισσότερο με την τεχνολογική έννοια του όρου) σε όλη την βορειότερη Ευρώπη (αν εξαιρέσουμε την Σκωτία και Σκανδιναβία).

    Όμως νομίζω ότι δεν θα ταν σωστό να πούμε ότι αυτοί μετέφεραν στον κόσμο τον Ελληνικό πολιτισμό, επειδή αφενός εκείνα τα χρόνια ήταν ήδη παρών ο ελληνικός πολιτισμός σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, και αφετέρου επειδή αυτοί κατέλυσαν όλα τα ελληνικά βασίλεια φέρνοντας το τέλος της ελληνιστικής εποχής (με όσα αυτή συνεπαγόταν).





    Υ.Γ. Είσαι λίγο φιλο-Ρωμαίος ή μου φαίνεται; ;) :)

    #2061   /   20.04.2005, 18:52
    Παύλο, πιάσε το πνεύμα μου…..



    Δεν είμαι καθόλου ……φιλο-Ρωμαίος!

    Αντίθετα, είμαι λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος.



    Όταν οι Ρωμαίοι κατέλυσαν την Ελληνική Επικράτεια και επέβαλλαν τον …….“δικό τους” τρόπο, δεν έκαναν τίποτα άλλο, από το να εξαπλώσουν σε ολόκληρο τον Κόσμο, το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα.



    Γι’ αυτό ακριβώς, τους είμαι …….ευγνώμων!!!!



    Πιάσε το “πνεύμα” μου…..


    #2062   /   20.04.2005, 19:03
    Μην αρπάζεσαι, πλάκα έκανα. Με επηρέασε βέβαια και η εκτενής Ρωμαϊκή ανάλυση που έκανες στο "Τί συνέβη τον Απρίλιο" περί Απριλίου, Aperire κλπ :)



    Αλλά εγώ προσωπικά διαφωνώ με το ότι εξάπλωσαν την ουσία του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος... Ίσως μόνο επιφάνειακά κάποια στοιχεία.

    Άλλωστε αν ήταν έτσι, τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί καλύτερα για την ανθρωπότητα...

    Έτσι δεν είναι;

    #2063   /   21.04.2005, 00:25   /   Αναφορά
    Το στοιχείο που κατ’ εξοχήν προσδιορίζει τον σημερινό κόσμο είναι η σταδιακή κατάργηση των συνόρων ανάμεσα στις εθνότητες και η βαθμιαία ενοποίησή τους, πολιτισμικά.

    Αυτό αρχικά ακούγεται καλό.

    Γνωρίζοντας τη δική μας παράδοση, ζούμε ένα πολυδιάστατο παγκόσμιο παρόν.

    Αν δεν ανοίξουμε αυτό το παράθυρο στον κόσμο, κινδυνεύουμε να γίνουμε περιθωριακοί, γραφικοί.



    Από τη στιγμή όμως που αυτή την ενοποίηση την υποκινούν κάθε λογής συμφέροντα –οικονομικά κτλ- κινδυνεύουμε να περιοριστούμε σε ρόλους καταναλωτή, παθητικού δέκτη.



    Σίγουρα, Παύλο, η Τέχνη και η Μουσική -για να μη μιλήσω γενικότερα- σήμερα, απαιτούν βασικούς επαναπροσδιορισμούς.

    Θα πρέπει να μάθουμε να φτιάχνουμε το puzzle.

    Να αφουγκραζόμαστε τις πνευματικές εξελίξεις, δίχως να ξορκίζουμε την Ιστορία.

    Να προστατεύουμε τους εαυτούς μας από τα “εύκολα”.

    Δίχως ακραίες θέσεις, να κρατήσουμε ζωντανά τα δικά μας χαρακτηριστικά, ζώντας τον κόσμο.

    Kαι δεν μιλώ μόνο για εμάς τους Έλληνες...



    :-)

    #2064   /   21.04.2005, 00:51
    Αφού ευχαριστήσω τον Παύλο για τη κραυγή που δε δίστασε να ουρλιάξει και που αντιπροσωπεύει το αλύχτισμα και το πνιγμένο ουρλιαχτό πολλών απο μας -τους αθεράπευτα προσηλωμένους σε κάποια ιδεώδη-, θα συμφωνήσω με τον Παναγιώτη, εκτός απ την τελευταία του παράγραφο ! Εμείς, με το βάρος που σηκώνουμε, τι κάνουμε...Οι άλλοι επωφελούνται και μας λοιδορούν ! Μ εμας τι γίνεται ;!

    #2066   /   21.04.2005, 01:08
    Πρέπει να ζούμε, Σπήλιο, σηκώνοντας το βάρος μας.

    Δεν πρέπει όμως να περιορίσουμε τον πνευματικό μας ορίζοντα, νοσταλγώντας το ένδοξο παρελθόν –το οποίο κανείς, άλλωστε, δεν μας αμφισβητεί.

    Πρέπει να λέμε όχι στο “εύκολο φαΐ”.

    Όμως να είμαστε –και να είναι, εννοείται- ανοικτοί, κοινωνικοί και –γιατί όχι- ανταγωνιστικοί, στον χώρο προβληματισμού της Τέχνης.

    :-)

    #2065   /   21.04.2005, 00:57
    Έχεις δίκιο Παναγιώτη, το θέμα δεν αφορά μόνο τους Έλληνες.

    Κι εμένα είναι όραμά μου αυτή η πολυπολιτισμικότητα. Να δίνει η μια κουλτούρα στην άλλην, να φιάξουμε ένα ψηφιδωτό που να περιέχει τα ομορφότερα στοιχεία από όλα τα έθνη.

    Το ερώτημα όμως είναι πώς προφυλάσσεται κανείς όταν το 90-95% της τέχνης και του πολιτισμού που προβάλλεται προέρχεται μόνο από ένα έθνος;

    Ανεξάρτητα από το αν αυτή η τέχνη είναι καλή η κακή εξακολουθεί να μην είναι "δημοκρατικό" κάτι τέτοιο.

    Το κείμενο βέβαια αφορούσε την Ελλάδα για προφανείς λόγους, αλλά σωστά το επισημαίνεις ότι το φαινόμενο είναι ευρύτερο.

    #2067   /   21.04.2005, 01:08
    Σπήλιο τώρα μόλις είδα το σχόλιό σου... Καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ.

    Αυτό το πνίξιμο που αναφέρεις το αισθάνομαι κι εγώ πολλές φορές. Ειδικά όταν διαβάζω αρχαία ελληνική γραμματεία και έχω μια ανάγκη να μοιραστώ αυτά που έμαθα με όλους γύρω μου. Νιώθω δηλαδή ότι δεν απέχουμε και τόσο απ' τους παππούδες μας όσο νομίζουμε, απλά χρειάζεται να πιστέψουμε σε αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.



    Όπως είπα και στον Παναγιώτη, το θέμα είναι γενικότερο και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Όμως ο λόγος που έγραψα για την Ελλάδα είναι ότι εκεί πονάω περισσότερο, εκεί πληγώνομαι πιο πολύ όταν βλέπω τους νεοέλληνες να μην έχουν καμία γνώση της ιστορίας και της σοφίας που γεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο. Και όπως και να το κάνουμε καλώς ή κακώς γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε αυτόν τον χώρο, ας τον τιμήσουμε τουλάχιστον όσο μπορούμε.

    #2068   /   21.04.2005, 01:19
    Προφυλάσσεται λοιπόν κάποιος, μόνο με όπλο τη γνώση, Παύλο.

    #2069   /   21.04.2005, 03:03
    το απόλαυσα το άρθρο σου astron.



    Δυστυχώς όμως ως νεοέλληνες (όρο που μέσα μου δεν τον δέχομαι διότι δεν άκουσα να μιλούν ποτέ για νεοκινέζους, νεοαιγύπτιους, νεοϊνδούς...) είμαστε έγκλωβισμένοι σε μια βαριά ανοησία που λέγεται ξενική παιδεία και σε μία ξενολαγνεία γενικότερα. Μεγαλώνουμε με γαλλικά και πιάνο(ούτε η γλώσσα με ενοχλεί πραγματικά, ούτε το άμοιρο το όργανο που βρέθηκε στη μέση), ενώ μπαίνουμε στην εφηβεία με καουμπόικο στύλ και σκισμένα μπλου-τζινς, όμοια επαναστάτες χωρίς αιτία.

    Για να ψηλώσουμε δε και να ανδρειώσουμε, τρώμε εισαγώμενα, μεταλλαγμένα ετοιμοφάγια, ή κάνα βιετναμέζικο, για να βρούμε δουλειά μαθαίνουμε μια ξένη γλώσσα (κυρίως αγγλικά) και για να ντυθούμε πιο σικ, τρέχουμε στην αγγλογαλλοϊταλική μόδα και το ολλανδικό ράψιμο, είτε ακόμη, για πιο φτηνά τρέχουμε στους κινέζους. Για να πούμε πως φερόμεθα ελληνικώς θα πρέπει να μουτζώσουμε κάποιον στο φανάρι κατονομάζοντας τον τουρκόσπορο αφού δεν είναι τόσο μάγκας όσο εμείς και τελικώς καταλήγουμε να κυνηγάμε τουρίστριες γεμάτες ασθένειες και να λατρεύουμε αλλόγλωσους που κλωτσάνε το τόπι με χάρη περίσσια.



    Γι' αυτό θυμάμαι έναν Καβάφη...



    Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται

    εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι

    με τυρρηνούς και με Λατίνους κι άλλους ξένους.

    Το μόνο που τους έμεινε προγονικό

    ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,

    με λύρες κει με αυλούς και με στεφάνους.

    Κι είχαν συνήθειο προς το το τέλος της γιορτής

    τα παλιά τους έθιμα να διηγούνται

    και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,

    που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.

    Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους.

    Γιατί θυμούνταν που κι αυτοί ήσαν ΕΛΛΗΝΕΣ.

    Ποσειδωνιάται έναν καιρό κι αυτοί.

    Και τώρα ζουν και να ομιλούν ΒΑΡΒΑΡΙΚΑ

    βγαλμένοι -ω συμφορά- απ΄τον Ελληνισμό!...

    #2070   /   21.04.2005, 15:54   /   Αναφορά
    Παύλο διακρίνω μια μικρή επανάσταση, έννοια καθαρά ελληνική... ΕΥΓΕ!!!



    Θα μείνω σε ένα σχόλιό σου...

    "Αν κάναμε ένα γκάλοπ στην νεολαία στους δρόμους θα βλέπαμε δυστυχώς ότι περισσότερο γνωρίζουν το "έργο" της Spears παρά τα βιβλία του Καζαντζάκη."



    Εδώ δεν ξέρουν τον Καραϊσκάκη (το πολύ πολύ να σου πουν για το γήπεδο), περιμένεις να ξέρουν τον Καζαντζάκη;;;



    Οσο για τον κύριο Μπους, καλά θα κάνει να σταματήσει να απευθύνεται στο Θεό...
    #2071   /   21.04.2005, 21:51
    Πολλά για να σχολιάσει κανείς.



    Προσωπικά εγώ προτιμώ τα μπλου-τζιν απο τις....φουστανέλλες ή τους μανδύες ή ξερω γω τι άλλα ρούχα είναι "καθαρόαιμα" ελληνικα. Επίσης, δεν βρίσκω τίποτε το αρνητικό στο να μαθαίνουμε ξένες γλώσσες. Γενικά, δεν πιστεύω ότι με το να φταίμε όλο τον υπόλοιπο κόσμο επειδή μας "χάλασαν την πιάτσα" πολιτισμικά, κάνουμε κάτι αξιόλογο ή εποικοδομητικό. Τροχός είναι και γυρίζει, καμιά αυτοκρατορία ( γιατί και η Ελλάδα κάποτε αυτοκρατορία ήτανε, η οποία επεκτάθηκε με πολέμους-μην το ξεχνάμε) δεν διαρκεί αιώνια.



    Ο ελληνισμός πάντα ήτανε ανοικτός προς τον υπόλοιπο κόσμο, τόσο στις ιδέες του όσο και στα υλικά αγαθά του. Βεβαίως και αν θέλουμε μπορούμε να κτίσουμε τοίχη γύρω απο την Ελλάδα, να αποκλείσουμε τον έξω κόσμο και να γίνουμε Β.Κορέα.....θα είμαστε περήφανοι επειδή δεν έχουμε καμια επικοινωνία με τον υπόλοιπο πλανήτη και τις "βλαβερές" επιρροές του και θα ζούμε μέσα στη φτώχεια και την εξαθλίωση.



    Οχι, για οτιδήποτε κακά συμβαίνουν στο Ελληνικό χώρο-συμπεριλαμβανομένων και διαφόρων ξενικών επιρροών- πρώτα φταίμε εμείς επειδή τα δεχόμαστε και μετά ή όποια Αγγλία ή Αμερική που τα δημιουργεί.




    #2072   /   21.04.2005, 22:19
    Θα πιώ και μια μπυρίτσα για τον sideline, γιατι αργεί να μιλήσει αλλα θα πεί 2 κουβέντες ίσιες.



    Καταλαβαίνω και τον tetraktis γιατι ξέρω πως δεν είναι επιφανειακός ο τρόπος που σκεφτεται, και πως δεν είναι απόλυτος. Κι αυτός εξάλλου τα φοράει τα τζινάκια :)



    Το άρθρο του Πάυλου μας έδωσε όλους το έναυσμα να ασχοληθούμε με ένα θέμα πολύ σημαντικό. Αυτό που πιστεύω και νιώθω πολυ δυνατά είναι πως χρειάζεται να έχουμε τη γνώση της δικής μας ταυτότητας και παράλληλα το μυαλό και την καρδιά μας ανοικτά προς τα έξω.


    #2073   /   21.04.2005, 22:59
    Αγαπητέ Sideline...

    Τα περισσότερα από αυτά που λες δεν έχουν σχέση με το κείμενό μου.

    Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ούτε είπα να χτίσουμε τείχη, ούτε να γίνουμε Β. Κορέα, ούτε να αποξενωθούμε κι ούτε ξαφνικά να κυκλοφορούμε με φουστανέλες. Το αντίθετο μάλιστα, ζητώ να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να έχουμε δική μας παραγωγή ιδεών, τεχνών και επιστημών ώστε να υπάρχει διαλεκτική με τα άλλα έθνη.

    Στην παρούσα φάση η Ελλάδα ως επί το πλείστον αντιγράφει. Και όπως είπα και προηγούμενα, οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις μας σε συντριπτικό ποσοστό προέρχονται από ένα και μόνο έθνος που κατά τη γνώμη μου δεν είναι και ο καλύτερος δάσκαλος. Κι αυτό ισχύει για τις περισσότερες χώρες του κόσμου με αποτέλεσμα να χάνουν τον χαρακτήρα τους. Αυτό δεν σε ανησυχεί;



    Τώρα όσον αφορά το δεύτερο σκέλος- ότι δηλαδή φταίμε εμείς, ούτε εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου. Αντίθετα θεωρώ ότι εμείς πρώτοι διαπράττουμε αυτήν την "προδοσία" όπως άλλωστε γράφω και στο κείμενο.



    Το σχόλιό σου δίνει την αίσθηση ότι τις συγκεκριμένες απόψεις τις είδες κάπου στο κείμενο. Αν θες γίνει πιο συγκεκριμένος, γιατί τίποτα από αυτά δεν υποστηρίζω.

    #2074   /   22.04.2005, 01:24
    Οχι, δεν είδα αυτές τις απόψεις στο κείμενο σου, μην ανησυχείς :)

    #2075   /   22.04.2005, 02:01
    Θα μου επιτρέψετε να γείρω λίγο τη ζυγαριά υπέρ του φίλου Astron, για έναν και μόνον λόγο. Εάν υπάρχει ένας λαός που γνωρίζει από τα γεννοφάσκια του πως κανείς δεν προόδευσε μένοντας κλεισμένος στο καβούκι του, αυτός, αν μη τι άλλο, ήταν ο δικός μας.

    Οι πρόγονοι μας ήταν οι πλέον υπέρμαχοι του εμπορίου και των ταξιδίων.

    Ιανός, Διόνυσος, Ηρακλής, Ιάσωνας, Αλέξανδρος, Πυθέας και πόσοι άλλοι.

    Ο σπουδαιότερος των περιηγητών δεν ήταν ο Παυσανίας;

    Γιατί τα παραθέτω;

    Γιατί θεωρώ άδικη αντιμετώπιση και εύκολη λύση(γενικώς μιλώντας) να μιλάμε για χτίσιμο τοιχών και συναφή πράξεις. Ε, όχι και Β.Κορέα η Ελλαδάρα μας βρε παιδιά. Θα σηκωθούν επάνω ο Θεμιστοκλής, ο Μιλτιάδης, ο Θησέας και θα μας βαράνε μέχρι να πούμε ήμαρτον.

    "Ακούγομαι" λίγο επιθετικός; Λίγο πως τα παραλέω; Υπερβάλλω μήπως;

    Έχει απόλυτο δίκιο η Revekka όταν γράφει πως όλοι φοράμε τζινς.

    Φυσικότατα κι εγώ φοράω. Κανείς δεν αντιστρατεύεται τα όσα προσφέρουν οι συναλλασόμενοι μαζί μας. Και εάν το κάνει κακώς το κάνει. Είναι διαφορετικό όμως να υπερασπίζεται κανείς το δικαίωμα του να διαφέρει( και σεβαστόν είναι) από τα πάτρια του ήθη και διαφορετικό να έχουμε φτάσει στο σημείο όσοι τυχόν τα επιλέγουμε, να υπερασπιζόμαστε αντιθέτως να μας παραμείνει το δικαίωμα, του να μην ακολουθούμε άκριτα ότι μας έρχεται με τη σέσουλα από κάθε άγονη άκρη της γης.

    Το γεγονός οτί προασπίζεται κανείς ένα θεσμό όπως η παράδοση, δεν σημαίνει αυτομάτως πως εχθρεύεται, φοβάται ή μισεί κάθε τι το ξένο, το καινούργιο ή το διαφορετικό.

    Κλείνοντας θα πω πως διαφορά, μεταξύ των ελληνικών και των ξένων προτιμήσεων όσο αφορά τον τρόπο ζωής αποτελεί καθαρά και μόνον η λιτότητα μέσα από την οποία φιλτράρει ο έχων ελληνική παιδεία, τα πράγματα που του προσφέρονται.

    Και θέτω ως παράδειγμα το εξής.

    Όταν οι δέκα χιλιάδες έλληνες συνέτριψαν τους εκατό χιλιάδες Πέρσες στο Μαραθώνα, οι στρατηγοί των ελλήνων έβαλαν τους αιχμαλώτους μάγειρες των περσών να ετοιμάσουν ένα τραπέζι όπως ακριβώς το παρείχαν στο βασιλιά τους σε καθημερινή βάση. Και όπως διαπιστώθηκε, αυτό περιελάμβανε τρία ίσως τέσσερα άλογα, δύο ή τρία βόδια, χοίρους και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου επάνω σε ένα τεράστιο τραπέζι. Ύστερα ετοιμασαν ένα δικό τους λιτό γεύμα και κάλεσαν όσο το στράτευμα των ελλήνων να τα συγκρίνει.

    Ο δε στρατηγός είπε προς το στράτευμα. "κοιτάξτε εκείνους που έχουν όλα ετούτα. Ήρθαν να στερήσουν από εμάς αυτό το λίγο".

    Δείχνωντας έτσι τη διαφορά μεταξύ των πραγματικών αναγκών και του άθλιου(κατα τα προγονικά μας δεδομένα)βίου που οδηγεί στη "γη της Σειδώνος"...

    #2076   /   22.04.2005, 09:57   /   Αναφορά
    Ζητώ συγνώμη που δεν συμμετέχω, αλλά ξαφνικά έχω πρόβλημα με το κομπιούτερ.*

    Κολλάει μόλις μπω στο ιντερνετ. Δεν ξέρω καν αν θα προλάβω να στείλω αυτό το σχόλιο.



    * Ελληνική λέξη που προέρχεται από το ρήμα Κομπέω = Υπολογίζω

    #2077   /   22.04.2005, 13:38   /   Αναφορά
    Τελικά ίσως να ήμουν εκτός θέματος με εκείνο το "God Bless the Romans" που έγραψα...

    Με το πρόβλημα που είχα (έχω ακόμα....μάλλον), δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω τη συζήτηση...



    Πάντως, η Ελληνική Σκέψη με συγκινεί αφάνταστα... (ολόκληρο βιβλίο ...έγραψα) και θα 'θελα να πω πολλά, αλλά ίσως να ξεφύγω....



    Βλέπετε... το ένα φέρνει τ' άλλο...



    Έτσι Παύλο;



    :-)
    #2078   /   22.04.2005, 14:25
    Έτσι φίλε μου, να σαι καλά :)



    Y.Γ. Τί εννοείς ότι έγραψες ολόκληρο βιβλίο για την Ελληνική σκέψη; Πες μας περισσότερα! Αν κουβεντιάσουμε για την Ελληνική σκέψη γενικότερα σίγουρα θα ξεφύγουμε, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του πράγματος, να χαθούμε μέσα στα μονοπάτια της ελληνικής σκέψης (αρχαίας και νεότερης)...

    #2079   /   22.04.2005, 15:41
    Ναι για την Αρχαία λέω...



    Το Ελληνικό Πνεύμα γέννησε την Ελληνική Σκέψη και η Ελληνική Σκέψη, λέει ότι "δεν είναι όλα εκ Θεού". Βγαίνει και το ψάχνει το πράγμα. Ερευνά, παράγει Επιστήμη και η Ελληνική Σκέψη, γίνεται Επιστημονική Σκέψη.

    Αυτή η Επιστημονική Σκέψη που κατέκτησε τον κόσμο μέσω ......Ρώμης!!!



    Γιατί βλέπεις εμάς, μας έβαλαν σε άλλο δρόμο και σε άλλη Σκέψη. Μας έβαλαν στον δρόμο της Ορθοδοξίας και της χριστιανικής σκέψης. Και γιατί το λέω αυτό;



    Γιατί οι Έλληνες, (υπό την σκέπη των 12 Θεών) παρήγαγαν Πολιτισμό και Επιστήμες, ενώ υπό την σκέπη του ....ενός, δεν παράγουν τίποτα!!!



    Τεράστιο θέμα Παύλο... γι' αυτό λέω ότι θα ξεφύγω...



    Υ.Γ.

    Δεν είμαι 12θεϊστής εντάξει;

    Είδα κι' έπαθα να ξεφύγω από τον ένα και δεν είμαι τρελός να μπλέξω με ....δώδεκα!!!



    :-)












    #2080   /   22.04.2005, 16:04
    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε αυτό.

    100 χρόνια ελληνιστικής εποχής είχαν πολύ μεγαλύτερη πνευματική ανάπτυξη (επιστήμες, φιλοσοφία κλπ) από ότι 1000 χρόνια Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

    Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί και προς το παρόν εκτός θέματος, αλλά πράγματι η θρησκεία έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο.