Σχόλια

gate: Το χάρηκα αυτό το κείμενα, γιατί σε πολλά του σημεία - και ειδικά στα περί "ρολογιού" και "άλλου" - την ώρα που το διάβαζα, είπα: "έτσι...αυτό είναι...!"

gate: Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τι συμβαίνει νομικά, με απλά λόγια, θα σας πω τα εξής: Είναι οπωσδήποτε πολύ δύσκολο το σημείο της κρίσης του δικαστή για αναγνώριση ή όχι ελαφρυντικών κι αυτό γιατί ο νόμος είναι εξαιρετικά αόριστος στις διατυπώσεις του (Και όπου υπάρχει αοριστία, στην πράξη υπάρχει και αδικία...). Ο νόμος λοιπόν αναγνωριζεί ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ορισμένες περιπτώσεις αναγνώρισης ελαφρυντικών που είναι οι εξής:

"...α) το ότι ο υπαίτιος έζησε έως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή β)το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από όχι ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή διατελώντας υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης γ) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη δ) το ότι έδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του και ε) το ότι ο υπαίτιος συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του"

Στην απόφαση, ο δικαστής δεν είναι υποχρεωμένος να αιτιολογήσει το ΓΙΑΤΙ δεν αναγνώρισε κάποιο ελαφρυντικό στον κατηγορούμενο. Είναι υποχρεωμένος ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ προβληθεί από τον κατηγορούμενο ή τον συνήγορό του κάποιος σχετικός ισχυρισμός (ο λεγόμενος "αυτοτελής ισχυρισμός) ή γίνει "πρόταση" από τον Εισαγγελέα.

Όλο το θέμα βρίσκεται στο ΠΩΣ αιτιολογεί το δικαστήριο τη μη ύπαρξη ελαφρυντικού.

Οι δυσκολίες είναι πολύ μεγάλες. Ποια κριτήρια θα ακολουθήσει ο δικαστής για να αποφανθεί για την προγενέστερη ΕΝΤΙΜΗ ζωή του κατηγορουμένου...; Υπάρχουν κάποια κοινά πρότυπα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ...; Δε μιλάμε για περιπτώσεις που είναι "μαυρισμένο" το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου ασφαλώς, γιατί εκεί είναι πιο εύκολη η δικαιολόγηση. Μιλάμε για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Το πρόβλημα - θέλω λοιπόν να πω - δεν είναι μόνο με την υπόθεση του Πάνου, αλλά και με καθένα κατηγορούμενο.

Είναι βέβαια αλήθεια ότι αυτή η "αμήχανη" - για να την χαρακτηρίσω όσο πιο επεικώς γίνεται - δικαιολόγηση για την μη αναγνώριση ελαφρυνικού, από το δικαστήριο του Πάνου, είναι προκλητική!! "Αναγνωρίζουμε την καλλιτεχνική προσφορά αλλά δεν τη θεωρούμε σπουδαία προσφορά στην κοινωνία" Αυτά είναι ΑΠΙΘΑΝΑ πράγματα!! Δεν πρέπει να λέγονται. Και όντως, σε τέτοιες περιπτώσεις θα έπρεπε τουλάχιστον ΕΙΔΙΚΟΙ να κρίνουν για το μέτρο της καλλιτεχνικής προσφοράς καθενός και όχι ο ΑΝΙΔΕΟΣ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ δικαστής.

Όπως θα διαβάσατε παραπάνω στο νόμο, δεν υπάρχει κάποιο ελαφρυντικό σπουδαίας καλλιτεχνικής προσφοράς, αλλά δε θα ήταν εκτός του νόμου να λαμβάνεται υπόψη κάτι τέτοιο, ενόψει του ότι ΚΑΙ ενδεικτική είναι η αναφορά του νόμου για τα ελαφρυντικά αλλά ΚΑΙ θα μπορούσε να αποτελεί έκφανση της κοινωνικής ή και επαγγελματικής ζωής του κατηγορουμένου...

Αυτά, με πολλή συντομία, γιατί το θέμα είναι μεγάλο και πολύπλοκο και σίγουρα πολλές πολλές πτυχές του, καν δεν τις άγγιξα εδώ...κι ας με συγχωρούν οι νομομαθείς...

Πάντως, πέραν απ' αυτό, αν κάτι άλλο μου κάνει εντύπωση σ' αυτήν την υπόθεση είναι ότι δεν του αναγνωρίστηκε καν το ελαφρυντικό του βρασμού. Βέβαια τα πραγματικά περιστατικά όπως ακούστηκαν στη δίκη δεν τα ξέρω, αλλά σύμφωνα με όσα γράφτηκαν στον τύπο, ο βρασμός τουλάχιστον έπρεπε να του αποδοθεί... Ίσως ο χαρακτήρας του Πάνου και η απόλυτη ειλικρίνειά του που δεν άφηνε περιθώρια για κλαψουρίσματα, στα οποία καταφεύγουν οι περισσότεροι κατηγορούμενοι, έκαναν δυσμενή εντύπωση στην ΕΞΟΥΣΙΑ (!!) του δικαστηρίου. Αν κάτι, πρώτο πρώτο, εύκολα δυστυχώς καταπατάται σε τέτοιου είδους αποφάσεις, είναι το "δικαίωμα στη ΔΙΑΦΟΡΑ" που - ΚΙ ΟΜΩΣ!!! -κατοχυρώνεται και στο Σύνταγμα (εκεί κάπου...για τα άρθρα για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας...)

gate: Τα λόγια σου Πάυλο κυλούν σα νεράκι δροσερό...Είναι γεμάτο εικόνες, όπως γράφει και ο Jorge... Απολαμβάνω το λόγο αλλά και τη σκέψη σου...Αλλά καλέ μου φίλε Παύλο, τουλάχιστον εγώ ατενίζοντας τα άστρα ακόμα βλέπω το Θεό μου...

gate: Ευχαριστούμε για τη σε βάθος μελέτη που μας προσφέρεις, για τον Mozart, Παναγιώτη! ...όπως και για εκείνην του "Διαφωτισμού" στο archive.gr. Εύχομαι μια μέρα το internet να γεμίσει - κυριολεκτικά - από τέτοιου είδους μελέτες, άρθρα, κείμενα και μονογραφίες...

gate: ...τόσο απλά, όπως κι ο έρωτας...

gate: Τέλειο!!! Έχω λυθεί στα γέλια...!! :))

gate: Κατά τ' άλλα παιδιά, ευχαριστώ για τα σχόλια! Αν σας έκανα να αισθανθείτε, για λίγο, παιδιά, θα πω ότι πέτυχα αυτό που έβαλα ως στόχο, όταν το έγραφα...
Καλή χρονιά σε όλους και ....φυλαχθείτε...Δεν έχει έρθει ακόμα η ημέρα των Φώτων που επιτέλους θα τα "ξεφορτωθούμε"!!! :))))) (Σωτήρη (beatlus) μη μου τσαντιστείς πάλι...!)

gate: :):):) Ομολογώ πως εκδηλώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο οι δικανικές σου ικανότητες...!!
Τέτοιας υπεράσπισης που έτυχαν οι καλλικάντζαροι, μακάρι να είχαν και αυτοί που την έχουν πραγματικά ανάγκη...:p
Η αλήθεια είναι πως στο κείμενο υπάρχει ένας αρνητισμός απέναντι σ' αυτά τα πλασματάκια, αλλά τούτο...μόνον εκ πρώτης όψεως...
Αν δεν έτρεφα κι εγώ κάποια μυστική συμπάθεια γι' αυτά, νομίζεις πως θα καθόμουν χριστουγεννιάτικα να ασχολούμαι με τα καμώματά τους...; Μην κοιτάς τους χαρακτηρισμούς...! Έχεις φανταστεί μήπως είναι ένας διαφορετικός τρόπος για να τα προκαλέσω να μου φανερωθούν ; Τα "τσαντίζω" και περιμένω την αντίδραση...:)))))

gate: Σ' ευχαριστώ Χρυσόστομέ μου, πάντα! :) :)

gate: Πηγουλα, για μια ακόμη φορά μας κάνεις και χαιρόμαστε για 'σένα, όλοι εμείς οι φίλοι σου! Χαιρόμαστε πολύ περισσότερο που ένα τόσο ευαίσθητο πλάσμα σαν κι εσένα έχει κατορθώσει (και πώς αλλιώς άλλωστε...), απλώνοντας την ευαισθησία του και στο χώρο των καταξιωμένων καλλιτεχνών, να επηρεάζει δυναμικά τα μουσικά μας ακούσματα και να δημιουργεί νέο ύφος, που είμαι σίγουρη ότι θα ήθελαν να μιμηθούν και άλλοι...
Τον δίσκο δεν τον έχω ακούσει και επομένως πέραν από τις "τρυφερές και λεπτές στιγμούλες τυλιγμένες σαν κλωστές σε αδράχτι..." και από τον πανέμορφο τίτλο "μάισα σελήνη", δεν έχω διαβάσει τους στίχους σου εκεί, ωστόσο, ακόμα κι έτσι, δε θα αμφέβαλλα ποτέ για το αποτέλεσμα... Καλή επιτυχία και σε 'σένα και στο δίσκο γενικότερα...!