Σχόλια

gate: Μεταξύ της λησμονιάς και της μνήμης, φαντάζομαι ότι τα παιδιά της ιστορίας σου - αλλά μάλλον και τα παιδιά γενικότερα - είναι μόνιμοι κάτοικοι αυτού του παράξενου παραδείσου, με τη μόνη διαφορά πως δεν κινδυνεύουν να πνιγούν, στα φθινόπωρα...

Με λίγα λόγια, ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ή η ανταπόκριση απ' το ταξίδι σου/...μας.

Μια απορία: τι είναι οι "μίμιθοι";

gate: :):):):) Τέλειο!!!

Να 'σαι καλά Γιώργο! Αυτή τη στήλη τη χρειαζόμασταν σίγουρα!!

gate: "...Ένα σημερινό «τραγούδι αγάπης», όμως, σπάνια είναι τραγούδι αμοιβαιότητας...."

Το κείμενό σου Παναγιώτη φωτογραφίζει απόλυτα τη μουσική μας πραγματικότητα που δεν είναι παρά αποτέλεσμα της ...γενικότερης....πραγματικότητάς μας. Γιατί ας μην ξεχνάμε η μουσική δεν πηγάζει και δεν εκφράζει παρά την κοινωνία που την γεννά...

gate: Καλή συνέχεια στις σπουδές σου Νεφέλη! Ακούγεται πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα επιστήμη και φαίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, απ' όσα ...μυστηριώδη...αφήνεις να εννοηθούν απ' αυτά που γράφεις. Προσωπικά, δεν έχω ιδέα τι σημαίνει ακριβώς μουσικοθεραπεία, πέραν από κάποιες εντελώς αυθαίρετες ερμηνείες που έχω σκαρώσει μόνη μου, βασισμένη και μόνο στο όνομα της επιστήμης και γι' αυτό θα 'θελα πολύ να μάθω τι ακριβώς είναι, αν είναι τελικά "επιστήμη" και σε ποιους απευθύνεται.
Επίσης, θα ήθελα να μας πεις και τη γνώμη σου για τα διάφορα cds που έχουν εκδοθεί κατά καιρούς και δηλώνουν ότι διαθέτουν μουσικοθεραπευτικές ιδιότητες... Έχω υπόψη μου κάποια ενός γιατρού. Κατά πόσο είναι αποτελεσματικά και τελικά...σε ΤΙ ακριβώς είναι αποτελεσματικά ;
Με ενδιαφέρον περιμένω τα άρθρα σου! Καλή συνέχεια!

gate: Είναι τόσο όμορφα τα σχολιά σας και όλ' αυτά τα λόγια που γράψατε για 'μένα, που και το ευχαριστώ που σας λέω μου φαίνεται πολύ πολύ φτωχό και λίγο.
Με την ελπίδα ότι θα αισθανθείτε πως το λέω απ' την καρδιά μου και με βαθιά ευγνωμοσύνη, ...σας ευχαριστώ, καθένα σας προσωπικά και ξεχωριστά!!!

gate: ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΛΑΘΟΥΣ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

Εκ παραδρομής, στο σημείο που αναφέρεται το κείμενο για την Σάσκια, την πρώτη αγαπημένη γυναίκα του Ρέμπραντ, παρεμβάλλεται ο πινακάς της γυναίκας με το ανασηκωμένο νυχτικό, μέσα στο νερό, που πιθανώς να παραπλανεί τον αναγνώστη και να νομίζει ότι είναι η Σάσκια. Στον πίνακα αυτόν δεν απεικονίζεται η Σάσκια, αλλά η τελευταία αγαπημένη του ζωγράφου, η Χέντρικε Στόφελς.

Τη Σάσκια, μπορείτε να την δείτε εδώ:
http://www.ibiblio.org/wm/paint/auth/rembrandt/self/prodigal-son.jpg

σε έναν πασίγνωστο πίνακα του καλλιτέχνη μας..., όπου απεικονίζεται...εν ευθυμία...μαζί με τον ίδιο τον Ρέμπραντ :)

gate: Πηγή, Ξένια, Voltage (...την Πόπη, την ευχαρίστησα παραπάνω), σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας!

Και προσθέτω μερικές φρέσκιες φρέσκιες πληροφορίες (φρέσκιες για 'μένα βέβαια, που δεν τις ήξερα), τις οποίες μόλις σήμερα έμαθα από ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της ΕΤ1 για τον Rembrandt:

- Χαρακτηριστικό του, λέει, επίσης ήταν ότι συχνά αγόραζε ο ίδιος τα έργα του (αφού τα είχε παραδώσει πιθανώς σε συλλογές) και μάλιστα με πολύ υψηλό τίμημα, για να τους προσδώσει, όπως ισχυριζόταν, το γόητρο που τους άξιζε. Αυτό το έπραττε κυρίως με τα υπέροχα χαρακτικά του.

- Στον πίνακα "Νυχτερινή Περίπολος", η κοντή γυναικεία μορφή που απεικονίζεται απεικονίζει πράγματι, σύμφωνα με πολλούς κριτικούς τέχνης, την αγαπημένη του γυναίκα Σάσκια. Ο θάνατός της επήλθε λίγο μετά τη δημιουργία του πίνακα αυτού από τον Ρέμπραντ, τον ίδιο χρόνο. Τόσο πολύ δε του στοίχισε ο θάνατός της που έκανε 10 χρόνια για να ζωγραφίσει ξανά πρόσωπα!

- Μια άλλη "αδυναμία" του καλλιτέχνη ήταν οι συλλογές...Διάφορες συλλογές, από μικρα αγαλματάκια, κοράλια, βενετσιάνικα γυαλικά, πανοπλίες, προτομές, δέρματα ζώων και κάθε τι περίεργο που κατέφθανε από τους εμπόρους στο λιμάνι του ¶μστερνταμ. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά η κριτικός τέχνης που μιλούσε στην tv γι' αυτή την αδυναμία του, το σπίτι του πρέπει να ήταν φορτωμένο όλο, σε κάθε γωνιά, μ' όλα αυτά τα μικροπράγματα, που πιθανώς άλλοι να θεωρούσαν σαβούρα...

- Μέσα στα διάφορα "κακά" πράγματα που έκανε, ήταν να κλείσει σε αναμορφωτήριο γυναικείο την Γκέρτιε, μίά από τις ερωμένες του και μάλιστα με συναίνεση και του αδερφού της...Ποιός ξέρει τι είχε συμβεί...Κανείς δεν ξέρει.

- Ο λόγος που δεν παντρεύτηκε την τελευταία του γυναίκα, την Χεντρίγκε, ήταν το ότι βάσει της διαθήκης της Σάσκια, αν ξαναπαντρευόταν ο Ρέμπραντ, μετά το θάνατό της, θα εξέπιπτε της κληρονομικής διαδοχής κι έτσι δε θα δικαιούνταν τίποτε απ' την αξιοπρόσεκτη περιουσία της αγαπημένης του Σάσκια, κόρης δικαστικού (αν θυμάμαι καλά)

- Και η Χεντρίγκε και ο Τίτος, ο γιος του έπεσαν θύματα πανούκλας - ιδιαίτερα διαδεδομένης αρρώστιας της εποχής...

gate: Σ' ευχαριστώ Πόπη μου!

Ίσα ίσα, καθόλου αδυναμία, δεν το θεωρώ, με την έννοια της αδυναμίας όπως τη λέμε συνήθως (δηλαδή ως ελαττώματος). Αναφέρθηκα στην αδυναμία του να αυτοαπεικονίζεται, σα να λέμε στη "ιδιαίτερη αγάπη του". Δεν το θεωρώ καθόλου ελαττωματικό αυτό, για τον ίδιον. Εξάλλου, με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να απολαμβάνουμε σήμερα τις χαριτωμένες και πλούσιες εκφράσεις του προσώπου του, είτε από τα 20 ώς τα 60 και χρόνια του...:)

gate: Να ΄σαι καλά Αυγή! Ένα κείμενο που έχει να έχει να μιλήσει, πάντα το ακούμε! Να 'σαι καλά!

gate: Το διάβασα μονορούφι. Το απόλαυσα. Το έζησα, σα να ήμουν εκεί κοντά!
Βέβαια, αν ήμουν εκεί κοντά, θα έπιανα εγώ τη θέση της ονειρεμένης μαυρομαλλούσας ύπαρξης και όλο το πρώτο υπέροχο μέρος της ιστορίας, θα είχε πάει περίπατο...
(εκτός βέβαια κι αν το στρίμωχνες στο σημείο που θα περιέγραφες πώς θα μπορούσες να με εκτοπίσεις από το διθέσιο καναπέ :)))))

Anyway..., όπως φαίνεται, χάσαμε που δεν ήμασταν εκεί!
Για τον Orfeus επί σκηνής δε θα μπορούσα να έχω καμιά αμφιβολία! Τα λόγια είναι περιττά για ένα γνήσιο ροκά που ό,τι τραγουδά το αγαπά και βγαίνει απ' την ψυχή του!
Θα σας εντυπωσίσε Παναγιώτη, έτσι;
Ο δεκάχρονος γιος στα τύμπανα, πώς ήταν ; Εντυπώσεις ΟΧΙ απ' τον μπαμπά παρακαλώ...:))