Μόνο κόκκινο: Μελίνα Κανά, Παντελής Θαλασσινός

Γράφει η Αυγή (kithara-woman)
16 άρθρα στο MusicHeaven

Η τελευταία δισκογραφική δουλειά της Μελίνας Κανά με τίτλο ‘’Μόνο  κόκκινο’’ περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια, όλα σε μουσική Παντελή Θαλασσινού. Στα εννιά από αυτά στίχους έχει γράψει ο Θοδωρής Γκόνης και στα τρία οι στίχοι ανήκουν στον πρόσφατα και πρόωρα χαμένο Ηλία Κατσούλη και μελοποιούνται για πρώτη φορά.

Τόσο η Μελίνα Κανά ερμηνευτικά όσο και οι δημιουργοί του δίσκου, ο Θαλασσινός και ο Γκόνης, έχουν χαρίσει ο καθένας όμορφα τραγούδια που έμειναν στο χρόνο. Ο Θαλασσινός περισσότερο σαν ερμηνευτής αλλά και σαν δημιουργός φυσικά.

Ένα από τα πράγματα που μου άρεσαν στην παρούσα δισκογραφική δουλειά είναι ότι η Κανά για ακόμα μια φορά τραγουδάει χωρίς ερμηνευτικές υπερβολές, σωστά ερμηνευτικά και με συναίσθημα όπου το τραγούδι την οδηγεί προς τα εκεί. Σίγουρα έχει αποδείξει ότι είναι μια τραγουδίστρια με καλή φωνή και παρουσία και αυτό φαίνεται για άλλη μια φορά.

Δυο από τα τραγούδια τα ερμηνεύουν μαζί σε ντουέτο Κανά-Θαλασσινός, τα ‘’Δυο τρελοί σ’ ένα καζάνι’’ και ‘’ας τα πράγματα να ‘ρθουνε’’.

Δυο τραγούδια τα ερμηνεύει ο Παντελής Θαλασσινός, το ‘’ένα τσιγάρο ζήτησα’’ και ‘’δάκρυα’’ ,το δεύτερο σε στίχους Ηλία Κατσούλη, που το τραγουδάει μόνο με μια κιθάρα, λιτά και χωρίς περιττά στολίδια. Το ίδιο το τραγούδι οδηγεί σε έναν τέτοιο δρόμο. Από τις όμορφες στιγμές  ενός καλού δίσκου στο σύνολο του. Αυτό είναι που μετράει πάντα, να είναι ένας δίσκος που ακούγεται ευχάριστα από την αρχή μέχρι το τέλος και ο συγκεκριμένος σίγουρα ανήκει σε αυτούς.

Ο Θαλασσινός στα περισσότερα από τα τραγούδια παίζει κι ο ίδιος με την κιθάρα του και γενικά σε όλα παίζουν πολύ ικανοί και έμπειροι μουσικοί. Τα περισσότερα όργανα που χρησιμοποιούνται είναι αυτά που συνηθίζει ο Θαλασσινός να χρησιμοποιεί στις ενορχηστρώσεις του. Βιολί, κανονάκι, λαούτο, μπουζούκι, κοντραμπάσο, τσέλο, δίνουν το δικό τους χρώμα.

Το ύφος των τραγουδιών, κυρίως στα πρώτα τρία τέσσερα τραγούδια ξεφεύγει αρκετά από όσα μας έχει συνηθίσει ο Θαλασσινός γενικά, σαν δείγματα γραφής του. Ακούμε πιο εσωτερικά τραγούδια, λιγότερο εξωστρεφή από όσα έχουμε ακούσει να ερμηνεύει ο ίδιος κατά καιρούς. Πειραματίζεται κάπως σε νέους ήχους, εν συνεχεία επιστρέφει σε πιο γνώριμα μονοπάτια.

Η Κανά μου άρεσε πολύ σε αυτά τα συγκεκριμένα τραγούδια, θεωρώ ότι ταιριάζουν πολύ στη φωνή της.

Εξίσου όμως ταιριάζει στη φωνή της και ερμηνεύει πολύ όμορφα το ζειμπέκικο ‘’ούτε μέση ούτε άκρη’’. Από τις πολύ καλές στιγμές του δίσκου. Όπως και το τραγούδι ‘’αυτό που κόβεις μόνος σου (αλεπού)’’ που πλησιάζει περισσότερο στο γνώριμο ύφος του Θαλασσινού.

Άλλο ένα τραγούδι που ξεχώρισα πολύ και μου άρεσε ήταν το ‘’όταν στο Θεό μιλώ’’ σε στίχους πάλι Ηλία Κατσούλη.

Στο ένθετο που συνοδεύει το cd υπάρχουν οι στίχοι των τραγουδιών και κάποιες φωτογραφίες από τις ηχογραφήσεις. Θα το ήθελα η αλήθεια λίγο πιο πλούσιο, να έχει μια πιο καλλιτεχνική πινελιά, να έχει έστω ένα κειμενάκι, δυο λόγια, κάτι πιο καλλιτεχνικό, ίσως κάποιες ζωγραφιές,  αλλά αυτό φυσικά είναι λεπτομέρεια αν τα τραγούδια είναι όμορφα και τα συγκεκριμένα σίγουρα είναι.

Ένα cd που ακούγεται ευχάριστα από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να νιώσεις την ανάγκη όπως συμβαίνει συχνά να θέλεις να προσπεράσεις κάποιο τραγούδι, θεωρώ ότι τα περισσότερα είναι περίπου ισότιμης δυναμικής, αλλά αυτό δεν είναι κακό, ίσα ίσα. Αυτά είναι τα ωραία cd, που πρέπει να τα ακούσεις αρκετές φορές για να πιάσεις τα νοήματα των ήχων και των λέξεων.

Άλλωστε τόσο η Κανά όσο και ο Θαλασσινός μας έχουν συνηθίσει σε τραγούδια που μένουν στο χρόνο, χωρίς να θέλουν να μπουν στο καλούπι της συνταγής επιτυχίας και να την επαναλαμβάνουν για να είναι μες τα μουσικά πράγματα. Αρέσουν όμως για την αλήθεια των τραγουδιών που ερμηνεύουν.

Στοιχεία CD:

Μόνο στο κόκκινο:  Μελίνα Κανά

Δώδεκα τραγούδια

Μουσική: Παντελής Θαλασσινός

Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης, Ηλίας Κατσούλης

Lyra 2009