ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - Βικτωρία Ταγκούλη

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Σε πρωτοείδαμε σε παραστάσεις της Σπείρα-Σπείρα, δίπλα στον Σταμάτη Κραουνάκη. Δε θα σε ρωτήσω πώς προέκυψε αυτό, μόνο αν σου λείπει καθόλου αυτή η παρέα. 

Όχι, αυτή τη στιγμή δε μου λείπουν, κι αυτό γιατί μέσα μου έχει ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος. Ό,τι ήταν να πάρω το πήρα, κρατάω τα πολύ σημαντικά κομμάτια του και πολύ συνειδητά άρχισα να ασχολούμαι με τη δική μου, προσωπική, καλλιτεχνική εξέλιξη, η οποία έχει να κάνει με τους δίσκους μου και με τις δικές μου εμφανίσεις. 

Αισθάνεσαι πως θα ήθελες να ξαναϋπάρξεις σε μία αντίστοιχη καλλιτεχνική ομάδα στο μέλλον; 

Αυτή τη στιγμή δεν την έχω αυτή την ανάγκη. Νομίζω πως τα χρόνια που ήμουν στη Σπείρα, την κάλυψα. Και για να είμαι ειλικρινής, και στα lives μου, με τους μουσικούς μου, σαν ομάδα λειτουργούμε, δεν τους βλέπω απλά σα συνεργάτες, οι οποίοι παίζουν για μένα. Κάνουμε μία συλλογική δουλειά, δηλαδή λειτουργούμε ομαδικά, διαφορετικά δε θα βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν δεν έχουμε επικοινωνία, αν δε θέλουμε τα ίδια πράγματα από μία εμφάνιση, αν δε στοχεύουμε στα ίδια, στο όσο το δυνατό καλύτερο αποτέλεσμα, δε θα βγει αυτό που θέλουμε. Θέλω αυτά τα άτομα να είναι μέσα σ' αυτό που κάνω. Εγώ κι ο Χρήστος (Θεοδώρου) το οραματιζόμαστε, αλλά βρίσκουμε και συνεργάτες που είναι συνοδοιπόροι. 

Άκουσα πως ετοιμάζεις καινούργιο δίσκο. Είναι κάτι ανακοινώσιμο; 

Δεν είναι ανακοινώσιμος ο τίτλος, γιατί δεν υπάρχει ακόμα, δεν τον έχουμε βρει! Το σίγουρο είναι πως η μουσική είναι του Χρήστου Θεοδώρου και οι στίχοι του Μιχάλη Γελασάκη. 

Πώς σου φάνηκε η συνεργασία σου με το Μιχάλη Γελασάκη; 

Με το Μιχάλη προέκυψε πάρα πολύ φυσικά. Αρχικά, ο Χρήστος με το Μιχάλη ξεκίνησαν να κάνουνε μαζί ένα κομμάτι, για το οποίο είχε ήδη γραφτεί η μουσική για μια θεατρική παράσταση, το "U". Του άρεσε του Μιχάλη κι έβαλε τους στίχους. Έχουμε πλέον μια προσωπική σχέση, είμαστε φίλοι, κάνουμε παρέα, ταιριάζουμε πολύ καλλιτεχνικά, ταιριάζουμε σαν άνθρωποι κι είχαμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε κάτι μαζί. 

Είσαι ικανοποιημένη από τον κόσμο που έρχεται να σ' ακούσει; Ποσοτικά και ποιοτικά.

Έχω πει και "μακάρι να ερχόταν περισσότερος κόσμος", αλλά και "πω πω τί κόσμος!". Αλλά δεν εξαρτάται από αυτό η ποιότητα του live. Ανθρώπινο, όμως, είναι να το σκεφτείς. Έχει τύχει να κάνω live με πολύ λίγο κόσμο και να 'ναι καταπληκτικό. 

Πρέπει να πω πως σου ταιριάζει πολύ η Edith Piaf και τα τραγούδια της, τα οποία δε λείπουν ποτέ από το ζωντανό σου πρόγραμμα. Την αγαπάς πολύ! Γιατί την επιλέγεις; 

Μου αρέσει η αισθητική της και η ποιότητά της σαν καλλιτέχνης. Θεωρώ πως το μέγεθος της, όχι μόνο σαν έκταση φωνής, αλλά και όλο το στήσιμο που είχε πάνω στη σκηνή, ο τρόπος που ερμηνεύει, ο τρόπος που χειρίστηκε την καριέρα της, είναι αξιοθαύμαστα. Επίσης, εκτιμώ πολύ τα Γαλλικά. Και μάλλον δε θα λείψει και ποτέ τραγούδι της από το πρόγραμμά μου.

Ποιες άλλες ανάλογες μουσικές αγάπες έχεις; 

Γενικώς, ακούω πολύ ξένη μουσική. Αν τα βάλω στη ζυγαριά, πιο πολύ ακούω ξένη παρά ελληνική μουσική. Μ' αρέσει. Έχω μελετήσει πάρα πολύ και λόγω σπουδών τον κλασσικό χώρο, είτε οργανική μουσική, είτε όπερα.

Jazz όχι;

Jazz όχι τόσο πολύ, τώρα έχω ξεκινήσει να τη μελετάω, αλλά παρακολουθώ πάρα πολύ και την επίκαιρη ξένη σκηνή. Τα καινούργια συγκροτήματα που βγαίνουν, τα undergrounds, όχι μόνο τα πιο Mainstream.

Adele;

Adele! Και νομίζω πως η Adele είναι η μοναδική ξένη τραγουδίστρια που ηχογραφημένη και live είναι το ίδιο. Και νομίζω αυτό είναι που της δίνει διάρκεια, γιατί τους περισσότερους τους φτιάχνουνε. Ακούς έναν τέλειο καλλιτέχνη στουντιακά κι όταν πας να τον ακούσεις ζωντανά, μπορεί να μην ακούγεται! 

Μιας κι αναφερθήκαμε στην Adele, θεωρείται πως είναι εντελώς κόντρα σ' αυτό που θέλει η Pop σκηνή και σ' αυτά που έχουμε συνηθίσει. Από θέμα εμφάνισης κυρίως. Ούτε πλασσάρει το σώμα της, ούτε τίποτα. 

Τα τραγούδια της κι η φωνή της είναι αυτά που την αναδείξανε. 

Εσύ, λοιπόν, ενδιαφέρεσαι μόνο για το αν θα είσαι άρτια φωνητικά ή σε ενδιαφέρει κι η παρουσία; 

Η συνολική παρουσία μετράει. Με ενδιαφέρει η παρουσία μου πάνω στη σκηνή. Με ενδιαφέρει η εμφάνισή μου, να συνάδει με αυτό που τραγουδάω. Δεν μπορώ να τραγουδάω κάτι άλλο και να είμαι κάτι εντελώς διαφορετικό πάνω στη σκηνή. Παίζει ρόλο να έχεις ένα σεβασμό. Δεν είμαι της άποψης πως βγαίνουμε χύμα κι όπως να 'ναι. Προσέχω πως θα ντυθώ, να έχω ένα στυλ, το δικό μου στυλ. Και να ταιριάζει με το live μου. Θέλω να υπάρχει ένα concept σ' όλο αυτό. Είναι ένα σύνολο. 

Σ' αρέσουν οι αλλαγές; 

Ναι.

Οι απότομες;

Τις τολμώ. Τις φοβάμαι μερικές φορές, αλλά τις τολμώ. 

Ξέρω πως δε γράφεις στίχους και μουσική. Γιατί; Δεν έχεις επιχειρήσει;

Δε μου έχει γεννηθεί η ανάγκη. Το μόνο που έκανα, όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο ηταν πως έγραψα κάτι, που τελικά έμοιαζε με κάτι άλλο! Εκφράζομαι καθαρά μέσα από το τραγούδι και τη φωνή μου. Δεν ξέρω αργότερα τί μπορεί να συμβεί, τί μπορεί να μου βγει. Πάντως, δε θέλω να το εκβιάσω. Αν είναι... γράφει από μόνο του! 

Πώς ορίζεις την ελευθερία; 

Δεν είναι το να μην έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Όταν έχεις σχέσεις με ανθρώπους, με οποιοδήποτε τρόπο τους συμπεριλαμβάνεις στην καθημερινότητά σου, πρέπει να ξέρουν. Ελευθερία για μένα είναι να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, να ξέρεις ποια είναι τα όρια σου, δηλαδή πότε σταματά η δική σου ελευθερία κι αρχίζει του άλλου. Γιατί τα όρια δεν είναι απεριόριστα. Να μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου, όπως ακριβώς το θέλεις εσύ. Πιστεύω πάρα πολύ ότι τη ζωή μας τη φτιάχνουμε μόνοι μας. Απ' την κάθε μας μέρα. Η κάθε μας μέρα φτιάχνει την επόμενη. Καμία σχέση δεν τελειώνει ξαφνικά, καμία ζωή δεν καταρρέει από μόνη της. Κάτι έχουμε χάσει στην πορεία. 

Είσαι δηλαδή από τους υλιστές που λένε πως όλα είναι στο χέρι μας κι όλα τα μπορούμε μόνο με τις δυνάμεις μας; 

Ναι, ναι. Όλα είναι στο χέρι μας, μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα. Είναι θέμα οπτικής. Μπορεί να μου συμβεί κάτι αρνητικό, για παράδειγμα. Είναι αρνητικό σε σχέση με αυτό που περίμενα κι είχα φανταστεί. Στην όλη κατάσταση δεν ξέρεις αν είναι θετικό ή αρνητικό. Στο μελλόν μπορεί να δεις πως χρειαζόταν να συμβεί. 

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο, που λέμε. 

Ακριβώς, όλα γίνονται για κάποιο λόγο! Σίγουρα. Και πιστεύω πως τα πάντα γίνονται για έναν καλό σκοπό. Οποιαδήποτε αναποδιά έρχεται στη ζωή μας, είναι για να μας μάθει κάτι άλλο και να μας δείξει ένα δρόμο που μπορεί να μην είχαμε φανταστεί. Βάζουμε ένα στόχο ή φανταζόμαστε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας και στην πορεία βλέπουμε κάποια εμπόδια. Αν τα πάρουμε αρνητικά, θα συνεχίσουμε να βρίσκουμε αρνητικές καταστάσεις και πιο πολλά εμπόδια. Ενώ, πρέπει να το δούμε θετικά και να πούμε "οκ... για κάποιο λόγο δεν έγινε, πάμε να δούμε μήπως γίνει κάτι άλλο, πώς θα το αλλάξουμε."

Είσαι αισιόδοξη; 

Πολύ. Έχω και down στιγμές, βέβαια, αλλά ακόμα και τότε επανέρχομαι γρήγορα. Μπορεί να απογοητευτώ, αλλά δεν κρατάει για πολύ. 

Μπορείς να πεις για τον εαυτό σου πως είσαι από τους ιδεολόγους που θα δίνανε, ας πούμε, για κάτι και τη ζωή τους; 

Θα πάλευα, σίγουρα, θα προστάτευα τους ανθρώπους που αγαπάω, θα ήμουνα εκεί, αλλά το να δώσω και τη ζωή μου το θεωρώ...too much. Δεν ξέρω τί θα έκανα αν είχα παιδιά.

Παθιάζεσαι; 

Ναι, πολύ! Με πράγματα που μου αρέσουνε, βέβαια!

Πώς διαμόρφωσες την αισθητική σου; Και ποιά είναι αυτή.

Την αισθητική μου τη διαμόρφωσα μέσα από τις σπουδές μου, μέσα από την οικογένειά μου, μέσα από τα ακούσματά μου. Μεγάλωσα μέσα σ' ένα σπίτι που είχανε πολύ ωραία ακούσματα. Οι γονείς ασχολιόντουσαν πολύ με την τέχνη και γι' αυτό πήρα και καλή παιδεία. Κι αυτό με καθοδήγησε κάπως. Αργότερα, το περιβάλλον μου, οι φίλοι μου, οι παρέες μου στο Πανεπιστήμιο. Όλο αυτό συνεχίζεται να διαμορφώνεται. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να είμαι ειλικρινής με αυτό που θέλω να εκφράσω με την τέχνη μου. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου. Αληθινή. Τίποτα δήθεν, τίποτα προσποιητό, τίποτα φτιαχτό. Πιστεύω πως οτιδήποτε βγαίνει από την καρδιά, βρίσκει αντίκρισμα. Κι έχει κι αξία. Αυτό που περνάει και δεν ακουμπά, το ψυχρό κι αδιάφορο, δε με αφορά καθόλου. Αυτό λέω εγώ μέτριο.