Συνέντευξη - Παντελής Θαλασσινός

---

Ο Μάρτης , Μάρτης μίλησε και είπε πως θ’ αργήσει
Έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει
Ένα δεντράκι τ’ άκουσε και πήγε να λυγίσει
Του είπε να ΄χει υπομονή, το κρύο να νικήσει
Ότι αργεί κι ότι στη γη είναι βαθιά κρυμμένο
Πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα ΄ρθει ευλογημένο

---

Ακούστε τους παραπάνω ακυκλοφόρητους ακόμα στίχους αποκλειστικά τραγουδισμένους από τον Παντελή Θαλασσινό τη μέρα τη συνέντευξης. Όπως είπε και ο ίδιος "Για όλους τους φίλους του MusicHeaven". Εμείς ανταποδίδουμε με ένα μεγάλο Ευχαριστώ προς τον Παντελή Θαλασσινό, έναν από τους πιο αγαπημένους τραγουδοποιούς της μουσικής μας κοινότητας και τακτικού αναγνώστη μας. Ακούστε την αφιέρωση εδώ! Οδηγίες: Κάντε αριστερό κλικ, σώστε το zip στον υπολογιστή σας και αποσυμπιέστε το MP3

Η συνέντευξη

Παντελή, είναι δύσκολο να δημιουργείς στο μουσικό χώρο που κινείσαι, δηλαδή στον χώρο της έντεχνης και της παραδοσιακής μοσικής;

Μεγέθυνση «Βασικό είναι, να γράφεις για τον εαυτό σου, να σου αρέσει αυτό που γράφεις και από κει και πέρα να μεγαλώσεις την παρέα που αρέσουν τα τραγούδια σου»

Καταρχάς να διευκρινίσω ότι δεν γράφω παραδοσιακή μουσική. Από την παραδοσιακή μουσική ξέρω ελάχιστα πράγματα, αλλά επηρεάζομαι από αυτήν. Με βοήθησε πάρα πολύ στις μελωδίες και στους μουσικούς δρόμους. Στο να κάνω μπαλάντες που να βασίζονται σε δρόμους παραδοσιακούς έτσι ώστε να μοιάζουν πολύ «ελληνικά» τα τραγούδια μου. Τώρα αν βρίσκομαι στον έντεχνο χώρο, δεν ξέρω… Προσπαθώ να μην βάζω ταμπέλες, έντεχνο και καλό τραγούδι…
Απλά πιστεύω ότι το καλό τραγούδι είναι και εμπορικό και γι’ αυτό έχω απλουστεύσει και απλοποιήσει τους όρους εμπορικό και μη εμπορικό τραγούδι. Δηλαδή έχω απλοποιήσει τους όρους ως προς το εξής: Κάποιος όταν γράφει ένα τραγούδι έχει στο νου του αν θα πουλήσει ή όχι και για ποιον το γράφει.
Βασικό όμως είναι, να γράφεις για τον εαυτό σου, να σου αρέσει αυτό που γράφεις και από κει και πέρα να μεγαλώσεις την παρέα που αρέσουν τα τραγούδια σου.
Πιστεύω πως αν αρέσει κάτι σε σένα και είσαι ενταγμένος μέσα στο σύνολο και είσαι ακροατής σαν όλο το σύνολο, θα αρέσεις και σ’ όλο τον κόσμο.
Τώρα, αν προτιμάς τα τραγούδια «μηνύματα» απλά για να περνάει η ώρα, αυτό είναι θέμα επιπέδου και αισθητικής.

Οι κατηγορίες όμως υπάρχουν.. Δηλαδή έντεχνο, λαϊκό, παραδοσιακό κ.λ.π.;
Οι κατηγορίες ως είδη μουσικής υπάρχουν. Απλά εγώ δεν θέλω να ξεχωρίζω το τραγούδι σε έντεχνο και μη έντεχνο. Όποιος γράφει σοβαρό τραγούδι, αυτό είναι και έντεχνο τραγούδι. Δηλαδή, ασχολείται σοβαρά με την μουσική και δεν την έχει ως μέσο δικής του προβολής.

Πως εξηγείς όμως το γεγονός ότι αυτή η μουσική για την οποία μόλις μιλήσαμε, έχει απήχηση στο μεγαλύτερο ίσως ποσοστό, του μουσικόφιλου κοινού;
Πιστεύω ότι αυτοί που κάνουν αυτή τη μουσική, στηρίζονται στην ανάγκη του κόσμου να «ξεσκάσει», στο ότι δεν έχει τον ανάλογο χρόνο να αφιερωθεί σοβαρά στη μουσική, δηλαδή να ακούσει σοβαρή μουσική.
Στη σημερινή εποχή, πολιτισμός είναι ο ελεύθερος χρόνος μας. Είναι η πολυτέλεια του να διαβάσεις ένα βιβλίο, να ακούσεις μουσική ή ακόμα και να καθήσεις να σκεφτείς, σύμφωνα και με ανατολικές φιλοσοφίες.
Αλοίμονο αν σκεφτούμε ότι ο πολιτισμός μας είναι μόνο αυτά που κυκλοφορούν και «πουλάνε».

Υπάρχει έλλειψη μουσικής παιδείας, ίσως;
Όχι, δεν υπάρχει έλλειψη μουσικής παιδείας. Απλά υπάρχουν κάποιοι επιτήδειοι οι οποίοι θυσαυρίζουν μέσα από τα τραγούδια, μέσα από τα media,μέσα από τη τηλεόραση, τα βιβλία, τα περιοδικά. Αυτοί είναι οι επιτήδειοι που νομίζουν ότι είναι έξυπνοι, δεν είναι όμως.

Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική ή οι δισκογραφικές;

Μεγέθυνση Με φόντο το επενδυμένο με πέτρα στούντιό του

Η εξέλιξη, η τεχνολογία ίσως. Τη μουσική όμως που παίζεται ζωντανά, δεν μπορεί να τη σκοτώσει κανένας. Αυτό είναι σαφές. Βγες και κάνε συναυλίες, κανείς δε θα σε «σκοτώσει». Οι τραγουδιστές δε θίγονται άμεσα από την πειρατεία. Το ποσοστό που χάνουν είναι μικρό. Γίνονται γνωστοί έτσι κι αλλιώς. Οι δημιουργοί θίγονται.
Ο σκοπός είναι, να γίνει συνείδηση στον κόσμο ότι αυτοί που δημιουργούν τραγούδια θα πάψουν να υπάρχουν κάποια στιγμή ή δεν θα δίνουν τα τραγούδια τους, γιατί δεν τους σέβεται κανένας. Επίσης θεωρώ ότι η πολιτεία είναι συνεργός αυτής της κατάστασης, γιατί η αδιαφορία είναι συνέργεια.

Όταν ξεκίνησες τη δική σου προσωπική πορεία μετά τους «Λαθρεπιβάτες», είχες κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου και αυτό και ακολούθησες;
Όχι. Μετά τους «Λαθρεπιβάτες» τα είχα σχεδόν παρατήσει…Περισσότερο ίσως λόγω του τρόπου ζωής που ζούσα εδώ στην Αθήνα. Κάποια στιγμή όμως, αποφάσισα να πάω για λίγο καιρό στη Χίο για να ηρεμήσω. Εκεί, από την ανάγκη μου να ασχοληθώ με τη μουσική δημιούργησα με κάποιους φίλους ένα χώρο για να παίζουμε μουσική. Τότε ήταν που αποφάσισα να κάνω δίσκο γιατί είχα γράψει τραγούδια. Ένα δίσκο, στον οποίο θα συμπεριελάμβανα τα τραγούδια που πραγματικά μου άρεσαν. Μέχρι τότε όλοι με ήξεραν ένα τραγουδιστή ενός συγκροτήματος που τραγουδούσε ροκ, ποπ, μπαλάντες. Ήθελα όμως να κάνω κάτι άλλο. Κάτι που πραγματικά μου άρεσε. Τα τραγούδια που έγραφα όταν έπαιρνα την κιθάρα μου. Αυτό κι έκανα. Κάποια στιγμή πήγα τα τραγούδια μου στην εταιρία με την οποία είχα συμβόλαιο, αλλά τα είχα παρατήσει και από τότε άρχισε το «κακό».

Κακό;
Ναι γιατί έχασα την ησυχία μου…(Γέλια). Ας μην είμαι αχάριστος, όμως. Το καλό -(παύλα) κακό.

Πως ήταν η εποχή όταν ήσουν στους «Λαθρεπιβάτες»;
Για μας ήταν όλα πολύ εύκολα, γιατί στον πρώτο δίσκο που παρουσιάσαμε με τον Γιάννη Νικολάου τότε, πιστεύω ότι είχαμε καλό υλικό. Πήγαμε την κασέτα στην εταιρία, και την επόμενη μέρα μας πήραν τηλέφωνο για να κάνουμε δίσκο. Δεν συναντήσαμε ιδιαίτερες δυσκολίες. Η μόνες δυσκολίες ήταν, ότι τότε δούλευα σε δύο δουλειές και ότι δεν υπήρχαν πολλά μαγαζιά στα οποία θα μπορούσαμε να εμφανιστούμε. Υπάρχαν βέβαια προτάσεις από κάποια μαγαζιά, τα οποία μάλιστα μας έδιναν μεγάλα μεροκάματα, αλλά δεν ήταν αυτό που εμείς πραγματικά θέλαμε. Είχαμε τις άμυνές μας γι’ αυτό που κάναμε. Δεν δεχτήκαμε τα μεγάλα μεροκάματα και τις μεγάλες πίστες. Εμείς θέλαμε να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε, να γράφουμε ωραία τραγούδια και να είμαστε αποστασιοποιημένοι από αυτό το σύστημα που σε θέλει να «γυαλίζεις» μόνο και να είσαι στο προσκήνιο με λάθος τρόπο. Εμείς θέλαμε τους «χώρους» μας. Πολλές φορές δεν βρίσκαμε δουλειά και πεινούσαμε κιόλας. Οι «Λαθρεπιβάτες» «διαλύθηκαν», όταν είμασταν ψηλά, όταν ακόμα πουλούσαμε πολλούς δίσκους, από την ανάγκη του καθενός μας να κάνει αυτό που πραγματικά ήθελε.

Υπάρχει «συνταγή» για να πετύχεις στο μουσικό χώρο που κινείσαι;
Δεν υπάρχει. Ψάχνοντας πας σ΄αυτό το χώρο. Όπως και στη ζωή μας. Αν ήταν δυνατόν να ξέρεις ποιο τραγούδι θα έγραφες αύριο, θα το είχες γράψει.

Περίμενες να φτάσεις τόσο ψηλά, να σημειώσεις την επιτυχία που έχεις σήμερα;
Ίσως να είχα φτάσει και ψηλότερα, αλλά έχω αρνηθεί πολλά πράγματα. Αρνούμαι να πάω στο μικρό της Επιδαύρου, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Γιατί;
Γιατί δε νιώθω έτοιμος και γιατί κατά κάποιο τρόπο δεν συμφωνώ με το λόγο ύπαρξης αυτών των χώρων και με τον τρόπο που τα παρουσιάζουν. Πιστεύω ότι ο πολιτισμός δεν χαλιναγωγείται και κακώς για μένα ελέγχεται από την πολιτεία.

Τι επιδιώκεις να προσφέρεις στον κόσμο με τα τραγούδια που δημιουργείς;

Μεγέθυνση Στο πιάνο, αφιερώνοντας τραγούδια στα μέλη του MusicHeaven

Τα τραγούδια μου τα κάνω στην ουσία πιο πολύ για μένα και για την παρέα μου. Από κει και πέρα νιώθω ότι μεγαλώνει η παρέα μου, ότι αρέσουν σε κόσμο. Βέβαια νιώθω και την ευθύνη μετά, να κάνω καλά τραγούδια, αλλά αυτό είναι και λίγο ανασταλτικό για τη δουλειά ενός καλλιτέχνη, διότι έχει το άγχος και την ευθύνη να κάνει καλά τραγούδια. Ένας καλλιτέχνης όμως δεν πρέπει να έχει άγχος και πίεση όταν γράφει. Καλά τραγούδια λοιπόν, επιδιώκω να δώσω στον κόσμο. Και λίγες και καλές εμφανίσεις για να μην σε βαριέται ο κόσμος. Όταν εμφανίζεσαι πολύ συχνά, ο κόσμος θα σε «ανακυκλώσει», θα σε βαρεθεί.

Θα ήθελες να σε θυμούνται, ακόμα και όταν σταματήσεις να δημιουργείς;

Μεγέθυνση «Διαβάζω τους στίχους και τους κάνω τραγούδια. Είμαι υπέρ του λόγου. Πιστεύω πως ο στίχος πρέπει να μεταφέρει κάποιο μήνυμα»

Υστεροφημία μου φαίνεται αυτό. Όταν έχεις παιδιά θέλεις να είναι περήφανα για σένα, όταν φύγεις εσύ. Αλλά δεν ξέρω αν είναι κι αυτό σωστό. Πιστεύω ότι πρέπει να σε θυμούνται, ότι ήσουν καλός άνθρωπος. Εξάλλου τα τραγούδια με τις εποχές ανακυκλώνονται. Δεν είμαι Τσιτσάνης ή Χατζιδάκις.
Απλά νομίζω ότι έναι ωραίο να δημιουργείς κάτι το οποίο το σέβεσαι πρώτα απ’ όλα εσύ και μετά όλοι οι άλλοι.
Θέλω εδώ να πω, ότι εγώ δεν πρόκειται να αποποιηθώ κάποιο από τα τραγούδια μου. Αν δεν θέλεις να επωμιστείς κάποιες ευθύνες καλύτερα να μην ξεκινάς να γράφεις ένα τραγούδι. Αυτό που αφήνεις πίσω σου, αποτελεί αποσκευή ή λάφυρο στη ζωή. Όταν τα τραγούδια σου «φύγουν» από σένα, άσχετα αν τα κάνεις πρώτα απ’ όλα για σένα, δεν σου ανήκουν πλέον. Ανήκουν στον κόσμο. Είναι προς «δημόσια χρήση». Γι’ αυτό και όταν μου ζητούν κάποιο τραγούδι να το βάλουν σε κάποια συλλογή, το δίνω με μεγάλη μου ευχαρίστηση.

Πώς νιώθεις που τα τραγούδια σου παίζονται σε διάφορους μουσικούς χώρους;
Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι όταν ακούσω να παίζεται ένα τραγούδι μου σ’ ένα πανηγύρι στη Χίο. Είναι μεγάλη τιμή γιαμένα. Και δεν μ’ ενοχλεί καθόλου όπου κι αν παίζονται. Δεν τα έχω για «μουσειακό» είδος. Τα τραγούδια γράφονται για να τραγουδιούνται, για να προβληματίζουν, για διασκεδάζουν μ’ αυτά, , για να κλαίνε, για να γελούν.

Ποιες είναι πηγές έμπνευσής σου;

Μεγέθυνση Ο Παντελής Θαλασσινός μιλά στη δημοσιογράφο του MusicHeaven, Μαρία Νώτη

Πρώτα απ’ όλα οι στίχοι των στιχουργών με τους οποίους συνεργάζομαι. Με εμπνέουν στο να γράψω κάποιες μελωδίες, μπορεί και διαφορετικές από αυτές που έχω ήδη γράψει. Γιατί πολλές φορές επαναλαμβάνεσαι. Πηγαίνεις στα ίδια «μοτίβα». Όταν όμως διαβάσεις ένα στίχο που θα σε συγκινήσει, μπορεί να σε πάει μουσικά, κάπου που δεν έχεις ξαναπάει. Να σε ταξιδέψει αλλού. Επίσης εμπνέομαι και από πολύ καλές συναυλίες. Από πολύ καλούς μουσικούς που μπορεί να τους ακούσω και να τους «ζηλέψω».

Υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που ακολουθείς για να γράψεις ένα τραγούδι;
Διαβάζω τους στίχους και τους κάνω τραγούδια. Είμαι υπέρ του λόγου. Πιστεύω πως ο στίχος πρέπει να μεταφέρει κάποιο μήνυμα. Πρέπει το τραγούδι να «κουβαλάει» ένα ωραίο μήνυμα και πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου ακούει τον στίχο πιο πολύ και μετά μουσική. Είμαστε λαός που έχει ποικιλία στη γλώσσα και ενδιαφερόμαστε πολύ για το στίχο.

Πες μας λίγα λόγια για τα παιδικά σου χρόνια.
Γεννήθηκα στον Πειραιά, αλλά δύο χρονών πήγα στη Χίο. Αυτό το θεωρώ προνόμιο. Θεωρώ πολύ τυχερά τα παιδιά που μεγαλώνουν στην επαρχία. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός, αλλά παρόλο που έλειπε μεγάλωσα πολύ καλά.
Με την μουσική άρχισα ν’ ασχολούμαι από μικρός παίζοντας κιθάρα, την οποία την είχε φέρει ο πατέρας μου από την Αθήνα. Με παρότρυνε σε ότι είχε σχέση με τη μουσική, γιατί του άρεσε πάρα πολύ. Αργότερα σε κάποια ταξίδια του μου έφερε ηλεκτρική κιθάρα και ενισχυτές από το εξωτερικό.

Πως είναι να κάνεις τον γύρο του κόσμου;
Ανάλογα σε ποια ηλικία τον κάνεις. Θα εκτιμήσεις διαφορετικά πράγματα στα μέρη που θα επισκεφτείς, αν τα επισκεφτείς σε διαφορετικές ηλικίες. Για μένα αυτό το ταξίδι ήταν σαν να πρωταγωνιστούσα σε κάποια ταινία.

Σε έχει ενοχλήσει ποτέ που είσαι γνωστός στον κόσμο;
Μερικές φορές ναι. Όταν δεν έχω καλή διάθεση. Άλλες φορές με κολακεύει.

Περιέγραψέ μου μία συνηθισμένη σου μέρα.
Θα σου πω τι έκανα σήμερα. Έβγαλα το σκύλο μου βόλτα, πλήρωσα λογαριασμούς, ασχολήθηκα με τον κήπο του σπιτιού, κλάδεψα τη λεμονιά, αργότερα θα δω τον αγώνα της ΑΕΚ και το βράδυ θα καθήσω στο στούντιό μου και θα ασχοληθώ με τα τραγούδια μου.

Ξεχωρίζεις κάποια δισκογραφική σου δουλειά;
Η αγαπημένη μου δουλειά είναι «Τα Αστρανάματα» γιατί μ’αυτή, ένιωσα ότι στέκομαι στα πόδια μου. Μπόρεσα να βρεθώ μέσα στο στούντιο και να γράψω, γιατί θεωρούσα πολύ σημαντικό να μπορώ να γράψω μέσα σ’ ένα στούντιο. Επίσης αυτή, ήταν και η πρώτη μου ενορχηστρωτική απόπειρα και επειδή πήγε καλά ο δίσκος τη θεωρώ επιτυχιμένη. Το αποτέλεσμα ακόμα μου αρέσει.

Θα ήθελες να κάνεις κάτι διαφορετικό, πάνω στη μουσική πάντα, που δεν έχεις κάνει μέχρι σήμερα;
Δεν ξέρω. Για ότι αισθάνομαι έτοιμος το επιχειρώ. Θα ήθελα ίσως να τραγουδήσω για μια σεζόν μόνο με την κιθάρα μου, τραγούδια άλλων.Όχι δικά μου.

Πως είναι η επαφή σου με το κοινό;
Στα πέντε πρώτα λεπτά πάντα έχω τρακ. Μετά το ξεπερνάω. Κι είναι καλό αυτό γιατί αισθάνεσαι ότι κάτι κάνεις. Η επαφή μου με το κοινό είναι πολύ ανθρώπινη. Καταρχάς τους βλέπω σαν παρέα και όχι σαν πελάτες. Και δε θέλω να έρχονται σαν πελάτες. Θέλω να προσπαθήσω στο μέλλον να παίζω σε χώρους με πολύ πιο φθηνό εισιτήριο.

Ετοιμάζεις κάποια καινούργια δισκογραφική δουλειά;
Ετοιμάζω 12 τραγούδια εδώ και ενάμιση χρόνο, τα οποία είναι με θέμα τους μήνες όλου του χρόνου. Από τον Ιανουάριο έως το Δεκέμβριο. Όλα τα τραγούδια είναι σε στίχους του Ηλία Κατσούλη. Θα σου πω στίχους από το Σεπτέμβρη: «Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάματα, που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα. Θέλει να παίξει ακόμα με τ’ άστρα του ουρανού, πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου».

Μεγέθυνση Το MusicHeaven και όλα τα μέλη του ευχαριστούν από καρδιάς τον Παντελή Θαλασσινό για την τιμή που μας έκανε να μας δώσει αυτή την ξεχωριστή συνέντευξη. Παντελή σ' ευχαριστούμε

Παντελή θα μας πεις στίχους και για άλλους μήνες;
Ναι πάμε στο πιάνο.

Έχω κάτι στο μυαλό μου. Να τολμήσω να στο ζητήσω; Θέλω να τραγουδήσεις για τους φίλους του MusicHeaven κάτι από τη δουλειά που ετοιμάζεις...
Φυσικά. Θα πω κάτι από τον Μάρτη. Για όλους τους φίλους του MusicΗeaven.

Ακούστε την αφιέρωση

Μαρία Νώτη

Φωτογραφίες: Μιχάλης Αλιάγας
Layout: Γιώργος Εγγλέζος




Περισσότερα για τον Παντελή Θαλασσινό:
Επίσημη ιστοσελίδα: www.pantelisthalassinos.gr
Εκπαιδευτικές παρτιτούρες
Δισκογραφία στο GreekCDs.gr