Συνέντευξη με τον συνθέτη και ενορχηστρωτή Σάκη Κουρουπό

Ο Διονύσιος (Σάκης) Κουρουπός είναι γνωστός για τις συμφωνικές μουσικές του συνθέσεις, καθώς επίσης για τις συνθέσεις που παρουσιάστηκαν σε συνεργασία με τηλεοπτικά κανάλια κ.ά. Αφορμή της επετείου των σαράντα ετών του συμφωνικού του έργου «Πράξεις των Αποστόλων», το οποίο είναι επιπλέον επίκαιρο εν όψει της Μ. Εβδομάδας, κάναμε μία συνέντευξη εδώ, στη μουσική κοινότητα του MusicHeaven, όπου και ο ίδιος αποτελεί μέλος από το 2009. Στη συζήτηση μιλήσαμε, όμως, και γενικότερα για τη συνολική του πορεία στη μουσική.

Η μουσική στις «Πράξεις Αποστόλων» είναι μία διαδρομή, που γεννάει πολλά συναισθήματα και εικόνες στη διάρκεια της ακρόασης. Ξεκινάει υποβλητικά εντάσσοντας τον ακροατή σε μία ατμόσφαιρα μυστηρίου, η οποία κρύβει ευχάριστες εκρήξεις αισιοδοξίας με ήχο που φέρει κάτι από Ανατολή. Η πραγματική μουσική αφήγηση, όμως, αρχίζει στο «Προοίμιο». Ακολουθεί η εσωτερική δύναμη των «Πύρινων Γλωσσών», η οποία άλλες φορές μοιάζει να κοχλάζει φαινομενικά αθέατη, αλλά έτοιμη, στην ουσία, να εκραγεί, και άλλες φορές θριαμβεύει. Τη δυναμική αυτή διαδέχεται η κατάνυξη της γλυκιάς «Προσευχής». Το κομμάτι θυμίζει κύκλους του μυαλού, όταν ψάχνει λύτρωση ή ένα πέρασμα από το σκοτάδι στο φως. Η «Απολογία» ολοκληρώνει αυτή την αναζήτηση με αποφασιστικότητα, καθώς η προσευχή έδωσε την κατάλληλη ώθηση με τη συγκέντρωση δυνάμεων για την επίτευξη του στόχου. Ο «Διωγμός», σαν άλλη μία αναζήτηση προς νέες κατευθύνσεις, με γυρίσματα σε πιο ήπιες μελωδικές γραμμές εξισορροπεί την αγωνία της έναρξης και των κλιμακώσεων στη διάρκειά του. Η «Αγνότης» λειτουργεί ως διάστημα ανασυγκρότησης και επαναπροσδιορισμού. Η «Δικαιοσύνη», στη συνέχεια, αποπνέει σταθερότητα, υποσχόμενη την εξισορρόπηση και τη μελλοντική λύση. Ενώ η «Λύτρωση» θυμίζει άνοιγμα σε ορίζοντα με παλ χρώματα λίγο πριν την ανατολή με αυξάνουσα ένταση και έναν ήλιο να χτενίζει παιχνιδιάρικα με τις αχτίνες του το νερό και ό,τι άλλο βρίσκεται στο διάβα τους. Στη «Βασιλεία των Ουρανών» τα μουσικά όργανα μεταμορφώνονται σε πουλιά, σε μία ανάμειξη ανατολικών, επικών και κλασικών στοιχείων, που κορυφώνονται, ενώ το μελωδικό κελάηδισμα λειτουργεί ως εισαγωγή και στη συνέχεια ως ιντερλούδιο μεταξύ αυτών. Το «Σάλπισμα Αγγέλων» υπόσχεται μία ευοίωνη συνέχεια ανοίγοντας τις πύλες ενός συμβολικού Παραδείσου, όπου ακολουθεί η συνάντηση με τον «Εγώ ειμί ο Ων» και όπου οδηγεί «Η Δύναμη της Πίστεως». Και με παραλλαγές αυτού του θέματος φτάνουμε και πάλι υποβλητικά στον «Επίλογο». Εκεί επανέρχονται οι μελωδικές γραμμές μετά από το ρυθμικό συνδυασμό κρουστών και πνευστών των τελευταίων κομματιών του δίσκου. Ολοκληρώνοντας, οι μελωδίες του γενικότερα συνδυάζουν κλασικά και μοντέρνα στοιχεία, παραπέμποντας ενίοτε σε ορχηστρική κινηματογραφική μουσική επικών ταινιών.

Ας δούμε τι μας είπε ο ίδιος ο συνθέτης στη συνέντευξη που ακολουθεί για το έργο και για τα πενήντα χρόνια της πορείας του στο χώρο της μουσικής.

Ιουλία Λυμπεροπούλου: Πώς ξεκίνησε η μουσική σας διαδρομή, για να καταλήξει στη σύνθεση συμφωνικής μουσικής και στη διεύθυνση ορχήστρας;

Διονύσιος (Σάκης) Κουρουπός:  Καταρχήν να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία σας τόσο στο χώρο όσο και στην τόσο αξιόλογη μουσική σας κοινότητα του MusicHeaven, η οποία με τιμά ιδιαίτερα. Η μουσική μου διαδρομή ξεκίνησε από τότε που άρχισα να υπάρχω και συντελεστές ήταν οι γονείς μου. Θεωρώ ότι δεν ήταν καθόλου τυχαίο, αλλά τελείως φυσιολογικό. Ο πατέρας μου υπήρξε διακεκριμένος συγγραφέας, σεναριογράφος, λογοτέχνης, ποιητής, στιχουργός και είχε πτυχία στις οικονομικές σπουδές και στη σκηνοθεσία. Διέθετε, επίσης, στο ενεργητικό του θεατρικά έργα, ποιήματα και μια έμμετρη τραγωδία φιλοσοφικού περιεχομένου με τίτλο Ο άνθρωπος. Είχε ακόμα μια σωστή και καλή φωνή, όπως και η μητέρα μου, στην οποία από μικρή άρεσε να ακούει στο ραδιόφωνο συμφωνική μουσική και να «διευθύνει» νοερά το άκουσμα, με εξίσου καλή και σωστή φωνή. Έτσι απέκτησα από τη γέννησή μου την καλλιτεχνική φλέβα. Πιο συγκεκριμένα, γεννήθηκα στις 5 Ιανουαρίου. Από μωρό ακόμα τιναζόμουν ρυθμικά στους ήχους της φιλαρμονικής του Επιταφίου. Σε ηλικία πέντε ετών είχα εμπνευστεί τη μελωδία δύο τραγουδιών μου και στα δεκαπέντε ίδρυσα Rock μπάντα, ενώ ταυτόχρονα έπαιζα, τραγούδαγα και αργότερα διηύθυνα δική μου ορχήστρα, με ρεπερτόριο από τραγούδια δικής μου συνθέσεως, και όχι μόνο. Παράλληλα σπούδασα στο «Ελληνικό Ωδείο» Αθηνών και σε άλλα ελληνικά ωδεία θεωρητικά, παίρνοντας με άριστα παμψηφεί τα πτυχία «Ενοργανώσεως Πνευστών Οργάνων και Διεύθυνσης Μπάντας», καθώς και αρμονίας, αντίστιξης, φυγής και συνθέσεως. Συνέχισα στη Γερμανία τις σπουδές μου στη σύνθεση, στην ενορχήστρωση και στη διεύθυνση ορχήστρας. Στα δεκαοχτώ έγραψα το πρώτο συμφωνικό μου έργο και στα είκοσι δύο το δεύτερο.

 

Η μουσική, βέβαια, ταξιδεύει παντού, αλλά εσείς σκεφτήκατε ποτέ να δραστηριοποιηθείτε μουσικά και εκτός Ελλάδας, κάνοντας μία διεθνή καριέρα;

Μετά τις σπουδές στη Γερμανία απώτερος σκοπός μου ήταν να κάνω μια διεθνή καριέρα. Και έτσι ξεκίνησα επεκτείνοντας τις δραστηριότητές μου και στην Αυστρία. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα επιτυχημένης πορείας, κάποιες αναπάντεχα δύσκολες καταστάσεις με ανάγκασαν να επιστρέψω στην Ελλάδα, πιστεύοντας ότι θα ήταν πρόσκαιρο. Τα προβλήματα όμως ήταν πολλά και μεγάλα, και έτσι αποφάσισα να κινούμαι και στη χώρα μου και στο εξωτερικό.

 

Ποιοι συνθέτες και μουσουργοί γενικότερα υπήρξαν πρότυπα ή φωτεινοί οδηγοί για εσάς;

Πολλοί συνθέτες προσανατολισμένοι στην ελαφρά μουσική και κυρίως μουσουργοί συμφωνικών έργων υπήρξαν πρότυπα κατά την εφηβική μου ηλικία. Λέω πολλοί και όχι ορισμένοι, γιατί δεν ήθελα να έχω πολύ συγκεκριμένες επιρροές, αλλά να διαμορφώσω προσωπικό ύφος. Το σημείο όμως στο οποίο με βοήθησαν και ήταν πραγματικά φωτεινοί οδηγοί δεν αφορούσε τόσο τη σύνθεση, γιατί αυτό ήταν κάτι έμφυτο, όσο την ενορχήστρωση.

 

Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας για τις συνθέσεις σας και για τους στίχους σας;

Κάθε τέχνη εκφράζεται με το δικό της τρόπο. Η μουσική με τους ήχους, η ζωγραφική με τα χρώματα, η γλυπτική με τις διαστάσεις κ.λπ. Μουσική λοιπόν είναι η τέχνη στην οποία με τους ήχους εκφράζονται τα ανθρώπινα συναισθήματα. Αυτά μπορεί να τα προκαλέσουν είτε εξωτερικά ερεθίσματα (μια ωραία δύση ηλίου, ένα φεγγαρόλουστο βράδυ, ένα ήρεμο ακρογιάλι ή η θύελλα, η καταιγίδα κ.λπ.) είτε εσωτερικά, δηλαδή διάφορες ψυχικές καταστάσεις (χαρά, ενθουσιασμός, φόβος, λύπη, θυμός, απογοήτευση κ.λπ.). Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε την περιγραφική ή προγραμματική μουσική και στη δεύτερη την απόλυτη. Σε όλα τα έργα μου, λοιπόν, τα οποία είναι γραμμένα για μεγάλες ορχήστρες, τόσο η μουσική όσο και οι στίχοι, κυρίως στο ελαφρύ τραγούδι, χωρίς να είναι πάντα μοτίβα και όντας γραμμένα για νέους ανθρώπους, αντικατοπτρίζουν τα ιδανικά και όλες εκείνες τις αξίες των νέων ανθρώπων χρησιμοποιώντας το ρομαντισμό στη σωστή του μορφή, ο οποίος έχει μάλλον απωθηθεί από τη νεανική ψυχή. Είναι, επίσης, έργα κοινωνικού και αισθηματικού περιεχομένου.

 

«Εκεί κι εδώ», από τη συλλογή «Καλοκαιρινά τραγούδια».

 

Ποια είναι η διαδικασία σύνθεσης ενός έργου; Θα μοιραστείτε μαζί μας μερικά από τα μυστικά σας;

Μπορώ να πω ότι αποτελεί μία συνέχεια και είναι αλληλένδετο με την προηγούμενη ερώτηση. Θεωρώντας δεδομένη την έμπνευση ως υπαρκτό κίνητρο, θα προσπαθήσω να το περιγράψω. Είναι ένα ηφαίστειο που υπάρχει μέσα σου, στην αρχή όλα σείονται, ένα βουητό και μία λάβα προσπαθούν να βρουν τρόπο να διαφύγουν, να δραπετεύσουν, να εκτονωθούν. Στο τέλος, όταν αυτό συμβεί, είναι σαν να χτυπάει ένα κονγκ μέσα σου, ένας οργασμός ψυχής και μυαλού. Δεν είναι απόλυτο ότι θα παρουσιαστεί πάντα κάτι εκρηκτικό, κάτι συγκλονιστικό, ότι θα ξεχυθεί μία λάβα. Μπορεί να παρουσιαστεί ένα λουλούδι, που θα αρχίσει να ανθίζει. Στόχος μου είναι και στις δύο περιπτώσεις να είναι κάτι που θα συναρπάσει και θα γοητεύσει! Τότε ξεκινάς να γράφεις, το ζεις και γράφεις αυτό που ζεις!!! Ερχόμαστε τώρα στην ενορχήστρωση, εδώ έχουμε τέχνη και επιστήμη μαζί. Έχουμε ήχους και χρώματα μαζί, μουσική και ζωγραφική μαζί, μόνο που «ζωγραφίζουμε» με ηχοχρώματα. Όσο πιο καλός «ζωγράφος» είσαι, τόσο καλύτερο το άκουσμα. Ενορχήστρωση δεν είναι μόνο η κατανομή των μουσικών οργάνων, είναι η χρησιμοποίηση του κάθε οργάνου και όλων μαζί στην ορχήστρα, η συνένωση αυτών σε ηχηρές οικογένειες, ο μεταξύ τους συνδυασμός, η κατάλληλη διάταξή τους για την επίτευξη ορισμένων ακουστικών εντυπώσεων και ηχηρών χρωμάτων, και πολλές φορές μία δεύτερη σύνθεση, η οποία να ακούγεται από κάποια όργανα, βασισμένη στις ίδιες τονικές της αρχικής μελωδίας. Όλα αυτά, όμως, σύμφωνα με την καλλιτεχνική αντίληψη του ενορχηστρωτή. Όταν λοιπόν γράφω ένα έργο, δεν εμπνέομαι μόνο τη μελωδία, αλλά όλο αυτό το ενορχηστρωμένο ηχητικό αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια, ένα ολοκληρωμένο έργο. Μετά αρχίζουν το γράψιμο σε παρτιτούρες, για να εκτελεστεί από ορχήστρα, και η ηχογράφηση σε στούντιο, με φυσικά ή ηλεκτρονικά όργανα ή και με τα δύο.

 

Ποιο είναι το κυρίως όργανο στο οποίο γράφετε συνθέσεις; Και πόσα όργανα εσείς παίζετε τελικά;

Η σύνθεση μπορεί γίνει οποιαδήποτε χρονική στιγμή και σε οποιονδήποτε χώρο, που σημαίνει ότι δεν έχω πάντα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσω εκείνη τη στιγμή κάποιο όργανο. Τα όργανα που χρησιμοποιώ συνήθως, όμως, είναι η κιθάρα (ακουστική, δωδεκάχορδη, μπάσο), επίσης το πιάνο, τα ντραμς, το αρμόνιο και το συνθεσάιζερ. Ήμουν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν το συνθεσάιζερ στην Ελλάδα, στο οποίο ακουγόταν ορχήστρα και χορωδία.

 

Σας βοηθούν το συνθεσάιζερ ή κάποια μουσικά προγράμματα στη σύνθεση ή στην ενορχήστρωση των έργων σας;

Πολλοί τα χρησιμοποιούν με τέτοιον τρόπο, που η μουσική δεν έχει πλέον ποικιλία στη μελωδία ούτε πλούσια ηχοχρώματα όπως παλιά. Ακούγονται, επομένως, τα περισσότερα τραγούδια στο ίδιο μοτίβο. Τόσο το συνθεσάιζερ όσο και τα μουσικά προγράμματα τα χρησιμοποιώ όταν έχω πια ολοκληρώσει και την ενορχήστρωση στα έργα μου, για βοήθεια στο άκουσμα και μόνο, αν και εφόσον δεν είναι δυνατό κάποιες φορές να βρεθεί ορχήστρα, για να τα εκτελέσει. Τους μεν ήχους του συνθεσάιζερ τους χρησιμοποιώ ως επί το πλείστον ως ήχους συμφωνικών οργάνων. Τα δε προγράμματα βοηθούν στη συντόμευση του χρόνου γραφής της ορχηστρικής κυρίως παρτιτούρας. Ας μην ξεχνάμε ότι, όταν έγραψα τα δύο συμφωνικά μου έργα για 100μελή ορχήστρα και 100μελή μεικτή χορωδία, δεν υπήρχε αυτή η βοήθεια και ότι ήταν όλα γραμμένα σε χειρόγραφες παρτιτούρες.

 

Πώς αισθανθήκατε την πρώτη φορά όταν ένα έργο σας, γραμμένο με νότες στην παρτιτούρα, παρουσιάστηκε από μία πολυμελή ορχήστρα, την οποία διευθύνατε εσείς;

Ομολογώ ότι είναι μία απόλυτη ευχαρίστηση το να βλέπεις την υλοποίηση των έργων σου και το να μην πηγαίνουν οι προσπάθειές σου χαμένες. Για μένα, πάντως, αυτή είναι η δεύτερη «παράσταση», γιατί η πρώτη ήδη έχει παιχτεί τη στιγμή που το συνθέτω. Πάντα τη στιγμή που το συνθέτω στο μυαλό μου «ακούγεται» όλη η ορχήστρα όπως θα το παίξει μετά, με τη δική μου διεύθυνση.

 

Τι δυσκολίες μπορεί να προκύψουν στη σύνθεση, στην ολοκλήρωση και στην παρουσίαση ενός συμφωνικού έργου; Σε εσάς προσφέρεται πάντα η δυνατότητα να αξιοποιείτε ό,τι δημιουργείτε όπως εξαρχής το φανταστήκατε;

Δυσκολίες στη σύνθεση και στην ολοκλήρωση ποτέ, γιατί δεν είναι κάτι που εξαρτάται από εμένα. Τα προβλήματα αρχίζουν να δημιουργούνται στην παρουσίαση, γιατί αυτή εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως είναι οι ορχήστρες, οι χώροι εκτέλεσης, οι μουσικοί, οι σπόνσορες κ.λπ. Το ιδανικό θα ήταν το να μπορείς να αξιοποιείς ό,τι δημιουργείς όπως το επιθυμείς. Οι δυσκολίες, βέβαια, αυτές πολλαπλασιάζονται στη χώρα μας. Θα το πω πάλι περιγραφικά με λίγα λόγια: Στο εξωτερικό υπάρχει το λεγόμενο «ανοιχτό παράθυρο» (όχι τηλεοπτικό), στο οποίο μπορεί κάποιος να βγει και, αν έχει αξία, να προχωρήσει. Στην Ελλάδα δε σε αφήνουν καν να βγεις στο παράθυρο!

 

Με άλλα είδη μουσικής έχετε ασχοληθεί στη διάρκεια της καριέρας σας;

Έχω συνθέσει μουσικές για ντοκιμαντέρ, για σίριαλ, για θεατρικά έργα,
χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ύμνους, εμβατήρια και πιο πολλές από εκατό συνθέσεις στο ελαφρύ τραγούδι (στίχους και μουσική).

 

«Νοσταλγικές νύχτες» από τη χριστουγεννιάτικη συλλογή «Το Έλατο».

 

Από τη 40χρονη πορεία σας στη σύνθεση συμφωνικής μουσικής ποια έργα σας ξεχωρίζετε και γιατί;

Θα έλεγα ότι ξεχωρίζω τις «Πράξεις Των Αποστόλων» και το «Ο Άνθρωπος», γιατί είναι έργα ζωής. Γράφτηκαν τότε που ξεκίναγε η ζωή μου, με τη σύνθεση και με την ενορχήστρωση να προσπαθούν να δώσουν το νόημα της ζωής σε όσους τα ακούνε. Και όλη μου τη ζωή προσπαθώ για την ολοκληρωμένη αξιοποίησή τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

 

 

Θα μας πείτε λίγα λόγια για τις «Πράξεις των Αποστόλων»; Πώς αποφασίσατε να γράψετε θρησκευτική μουσική, γιατί ονομάστηκε έτσι το έργο και τι σημαίνει για εσάς;

Από μικρός πήγαινα στην εκκλησία και έψελνα, ειδικά τη Μ. Εβδομάδα, συμμετείχα επίσης στην περιφορά του Επιταφίου σηκώνοντας το Σταυρό. Τότε νιώθεις μια δύναμη, για να παλέψεις στη ζωή, αλλά και μια απέραντη ηρεμία και γαλήνη. Έτσι, λοιπόν, στα δεκαοχτώ μου χρόνια αποφάσισα κατόπιν μελέτης της Αγίας Γραφής να γράψω ένα συμφωνικό έργο, που θα ονομαζόταν «Πράξεις των Αποστόλων». Είναι ένα έργο εμπνευσμένο από τη θρησκεία, με μεγάλη ποικιλία στη σύνθεση και στην ενορχήστρωση των ειδών μουσικής, των οποίων το ύφος διακρίνουν επικά, βυζαντινά, αρχαϊκά και λυρικά χαρακτηριστικά. Υπάρχει και το κυρίως συναίσθημα, που είναι η δύναμη, η έκσταση, η μελωδία της προσευχής και η ανύψωση του πνευματικού και ψυχικού κόσμου μέσω της μουσικής, στοιχεία επικά που συμβάλλουν στο να μπορεί το έργο να χρησιμοποιηθεί αλλά και να ακουστεί ευρύτερα, όχι μόνο σε έργα κλασικών υπερπαραγωγών αλλά και από ανθρώπους με ποικιλία ακουσμάτων και ενδιαφερόντων. Συνδυάζει τη συμφωνική μουσική με το ευχάριστο και αβίαστο άκουσμα. Ήταν δε μία επανάσταση στη συμφωνική μουσική εκείνης της εποχής, ένα έργο με προσωπικό ύφος, που άντεξε στο χρόνο, από το 1974 έως σήμερα. Το έργο είναι εμπνευσμένο από το έργο των Αποστόλων για την εξάπλωση του Χριστιανισμού σε όλες τις χώρες και βασίζεται στο βίο και στη διδασκαλία του Χριστού. Όλο το έργο αποτελείται από 30 μέρη, όσες είναι και οι Πράξεις των Αποστόλων, και η συνολική του διάρκεια είναι 160’. Κυκλοφορεί σε  CD με 16 αυτοτελή μέρη διάρκειας 75’. Το συμφωνικό έργο «Πράξεις των Αποστόλων» είναι γραμμένο για 100μελή συμφωνική ορχήστρα και για μεικτή χορωδία 100 ατόμων. Αποσπάσματα του έργου έχουν ακουστεί στους Σιδηροδρομικούς Σταθμούς του Μετρό και έχουν μεταδοθεί από την ΕΤ-1, ΕΤ-2, ΕΡΑ-2, ΕΡΑ-3 (Γ’ Πρόγραμμα), ΕΡΑ-4, ΕΡΑ-5 (Φωνή της Ελλάδας), από περιφερειακούς σταθμούς της ΕΡΑ, και από άλλους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικά κανάλια, όπως είναι οι Love Radio 97.5, Cool FM 90.7, Αθήνα 9.84, Atlantis 105.2, Κανάλι Ένα 1 Πειραιάς, En Lefko 87.7, Radio Music Heaven, Mega Channel, ΣΚΑΪ, TELECITY TV και Bayerische Rundfunk München Deutschland και Wien Austria.

 

 

«Πράξεις των Αποστόλων», «Απολογία».

 

Ποιο ή ποια είναι τα μηνύματα που περνάτε γενικότερα μέσα από τα έργα σας, πέραν της κεντρικής ιδέας;

Όταν δημιουργείς κάτι, πρέπει να το πιστεύεις,

όταν ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, δημιουργείς…

(Σάκης Κουρουπός, «Πράξεις των Αποστόλων», 1974)

 

Μπροστά στο Τέλειον όλοι είμαστ’  Ίσοι,

κι’ ας είμαστ’  άνισοι στον Κόσμο Αυτό!

Ισότης άνιση που θε να ισχύση,

γιατί το Λάθος της είναι Σωστό!

(Σπύρος Κουρουπός, Ο Άνθρωπος, 1948)

 

Ποια θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε ως κομβικά σημεία της μουσικής σας διαδρομής;

Μετά από μια σταδιοδρομία 50 ετών μέσα σε αντιξοότητες της ζωής και της μουσικής και με συνεχείς αγώνες για 40 χρόνια, με εμφανίσεις κάθε χρόνο στην τηλεόραση, με συναυλίες, με εκπομπές σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και με συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά, είναι δύσκολο να αξιολογήσω κάποια ιδιαίτερα κομβικά σημεία της μουσικής μου διαδρομής. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτά που ξεχώρισαν είναι η δημιουργία των δύο συμφωνικών μου έργων: «Πράξεις των Αποστόλων» (1974) και «Ο Άνθρωπος» (1978).

 

Με ποιους μουσικούς ή άλλους καλλιτέχνες θα θέλατε να συνεργαστείτε ή και να συνεργαστείτε ξανά;

Για να πετύχεις τη διεύθυνση ενός συμφωνικού έργου, πρέπει, εκτός από τη μελέτη του έργου, να μπεις στην ψυχοσύνθεση του δημιουργού του όταν το έγραφε. Θα ήθελα λοιπόν να συνεργαστώ με όσους θα μελετήσουν και θα αγαπήσουν το εκάστοτε έργο μου ζώντας το όπως το έζησα και εγώ.

 

Μετά από 50 χρόνια πορείας στο χώρο της μουσικής αισθάνεστε πληρότητα  ως δημιουργός μέσα από τη διαδρομή σας ή υπάρχουν ακόμα πολλά όνειρα που μένουν να πραγματοποιηθούν;

Όσο ζω, ελπίζω. Όσο ζω, δημιουργώ. Όταν χάσω αυτά τα δύο, δε θα είμαι πια εδώ! Ένας δημιουργός πάντα θα ονειρεύεται και θα δημιουργεί, μα, όσο και να ζήσει, ποτέ δε θα φτάσει ο χρόνος, για να πραγματοποιηθούν όλα του τα όνειρα!

Θα αλλάζατε κάτι στην έως τώρα διαδρομή σας αν σας δινόταν αυτή η δυνατότητα;

Για την Ελλάδα αυτές οι δυνατότητες υπάρχουν και όσα κατάφερα νομίζω είναι πάρα πολλά για κάποιον που προσπαθεί μόνος του χωρίς την παραμικρή βοήθεια από κανέναν. Τι θα άλλαζα;  Θα ήθελα να έχω μείνει μόνιμα στο εξωτερικό.

 

Υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα για κάποιο συνθέτη που θέλει να ασχοληθεί με τη συμφωνική μουσική;

Νομίζω ότι όλοι εμείς που ασχοληθήκαμε σοβαρά και διαπρέψαμε στο είδος αυτό βρήκαμε την καταξίωση σε όλα τα άλλα μέρη εκτός από την Ελλάδα. Τη χώρα την οποία αγαπήσαμε, τη χώρα στην οποία δώσαμε, τη χώρα στην οποία δουλέψαμε, τη χώρα στην οποία γεννηθήκαμε… Τη χώρα στην οποία επιστρέψαμε!!!

 

Πού θα επιθυμούσατε να εκτελεστεί το έργο σας αφορμή των σαράντα ετών επετείου του;

Νομίζω ότι η άξια ανταμοιβή του μετά από σαράντα χρόνια εκδηλώσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και ιδιαίτερα με τη συνεχή επαφή με τον κόσμο στην Ελλάδα, θα ήταν η εκτέλεση ολόκληρου του συμφωνικού μου έργου, δηλαδή, το «Πράξεις των Αποστόλων», από τις συμφωνικές ορχήστρες και χορωδίες που διαθέτουμε στο Μέγαρο Μουσικής, στο Ηρώδειο ή σε άλλους ανάλογους χώρους. Συζητήσεις και σχέδια έχουν γίνει πολλά. Περιμένω την υλοποίησή τους!

 

Ας ολοκληρώσουμε με μία ευχή για το μέλλον και για τη χώρα σε σχέση με την κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και με μία εμπειρική συμβουλή για τους μουσικούς της νέας γενιάς που θα ήθελαν να δραστηριοποιηθούν στο δικό σας τομέα.

Μια συμβουλή, λοιπόν, για τους μουσικούς της νέας γενιάς που θα ήθελαν να δραστηριοποιηθούν σ’ αυτό τον τομέα:

Σ’ αυτούς που παλεύουν μόνοι τους, σ’ αυτούς που δεν έχουν τα απαραίτητα «κονέ», σ’ αυτούς που πάλεψαν και παλεύουν για μια αξία με την αξία τους, προτείνω μελέτη, δουλειά, τίμιο αγώνα, και ποτέ να μη χάσουν την προσωπικότητά τους!

 

Ας κάνουμε, λοιπόν, και μία ευχή για το μέλλον και για τη χώρα σε σχέση με την κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια:

Δε φταίει η Ελλάδα για ό,τι περνάμε.

Οι άνθρωποι φταίνε που δεν την πονάνε.

Αυτοί που μας πρόδωσαν πουλήσαν αξίες.

Αυτοί που με το αίμα μας εκάναν θυσίες.

 

Απόσπασμα από την εκπομπή «Πράξεις των Αποστόλων», η οποία προβλήθηκε το 1990 στην ΕΡΤ-ΕΤ2. Δίνει εικόνες από την πορεία των Αποστόλων και από τους τόπους-σταθμούς στους οποίους κήρυξαν το ευαγγέλιο (το χριστιανικό μήνυμα), και από αναπαράσταση, στο βίντεο, της ομιλίας του Απ. Παύλου στην Πνύκα, από όπου μίλησε στους Αθηναίους.

Συμπληρωματικά Βιογραφικά στοιχεία

Ο Διονύσιος (Σάκης) Κουρουπός συνεργάστηκε με την ΕΡΤ Α.Ε., υπήρξε παραγωγός εκπομπών στην ΕΡΤ-2 (1978-1990) και έκανε τη μουσική επιμέλεια  στις εκπομπές και με δικές του συνθέσεις: «Γνωριμία με το Ελληνικό Τραγούδι», «Τραγούδια της Εποχής μας», «Μουσική και τραγούδια από τον κινηματογράφο», «Ελαφρά μουσική και τραγούδια», «Ταξιδεύοντας στο Ελληνικό Πεντάγραμμο», «Ένα πρωινό» (Καθημερινή εκπομπή με συμμετοχή ηθοποιών) κ.λπ. Έχει δισκογραφήσει το έργο του «Πράξεις των Αποστόλων (1997), όπως και τα έργα: «Το τρένο», «Και την αγάπη σου θυμήθηκα». Έχει, επίσης, συνθέσει τα ηχητικά σήματα περιφερειακών Σταθμών της ΕΡΑ. Είναι μέλος της ΕΜΣΕ (Ένωση Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδας)  από το 1984. Έκανε ακόμα την ενορχήστρωση, με διασκευή και προσαρμογή, για το θεατρικό έργο «Κοντινό πλάνο», που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Ιθάκης (1984). Διετέλεσε, επιπρόσθετα, μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Μουσουργών και ως αντιπρόεδρος (1999-2004). Υπήρξε ο πρώτος μουσικοσυνθέτης εθελοντής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Τέλος, έκανε ενορχηστρωμένες συνθέσεις για ντοκιμαντέρ στο εξωτερικό (Γερμανία, Αυστρία) και κατά καιρούς εμφανίσεις στην ΕΡΑ 4, ΕΡΑ 2, ΕΤ-1 και ΕΤ-2 με χριστουγεννιάτικα τραγούδια του.