Το Rock και οι Έλληνες - Η δεκαετία του '60

Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
227 άρθρα στο MusicHeaven

Το Μωρό έβγαλε έναν αναστεναγμό καθώς κοιμόταν. Εκείνος ανησύχησε.
-Έχει γούστο να ξυπνήσει τώρα που θέλουμε να βγούμε έξω.
-Μην ανησυχείς αγάπη μου. Θα ξυπνήσει αφού γυρίσουμε. Ξέρω τις ώρες του.
-Στο λέω να το ξέρεις. Αυτή την ταινία δεν τη χάνω με τίποτα.
Ετοιμάστηκαν και βάδισαν προς την πόρτα, αλλά ξαφνικά, ένα κλάμα τους κοκάλωσε.
-Ώχ!!!
-Έλα σώπασε. Μην κάνεις έτσι. Θα το ησυχάσω.
-Μα θα χάσουμε την αρχή.
- Ουφ πια!!! Έχεις καταντήσει ανυπόφορος. Θα το πάρω μαζί μου.
-Κάνε ότι θέλεις αλλά γρήγορα. Τελείωνε.
Στο συνοικιακό σινεμά, προβάλλονταν “Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος”. Μία ταινία που είχε κάνει πάταγο όχι μόνο για το θέμα της, αλλά και για το soundtrack. Tα εισιτήρια κόβονταν …βροχή. Μπήκαν στην αίθουσα. Το Μωρό κοιμόταν τρισευτυχισμένο στην αγκαλιά της μητέρας του. Δεν είχε λόγους να ανησυχεί. Δεν είχε άλλωστε ούτε τα προβλήματα που έχουν οι μεγάλοι. Τα φώτα έσβησαν, η ταινία άρχισε και το Μωρό ….ταράχτηκε μέσα στον ύπνο του. Τι μουσική ήταν αυτή που έρχονταν στ’ αυτιά του; Τι καινούργιο πράγμα ήταν αυτό; Τι πρωτόγνωρος ρυθμός; Ύστερα πάλι το τραγούδι… δεν ήταν σαν κι΄ αυτά που άκουγε ο πατέρας του από το ραδιόφωνο. Οι λέξεις κοφτές και γρήγορες έδεναν τόσο τέλεια με τον ξέφρενο ρυθμό της μουσικής, που….. “ααααααα πρέπει να ασχοληθώ με τούτο δω το πράγμα” –σκέφτηκε- “δεν θα μου είναι δύσκολο. Με λίγο κλάμα παραπάνω, θα μου κάνουν το χατίρι”.

Είναι περίπου 40 χρόνια που η υπόθεση “Ελληνικό” Rock απασχολεί τον τύπο έντονα ή αδιάφορα, θετικά ή αρνητικά, αλλά χωρίς αμφιβολία, το ερώτημα παραμένει: Υπάρχει αυτό που ονομάζεται “Ελληνικό” Rock? Και η ονομασία αυτή που του αποδόθηκε είναι η σωστή;

Το μουσικό αυτό είδος, προήλθε από την ένωση του Rhythm ‘n’ Blues, της Pop, της Folk και της Country και εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 στις Η.Π.Α. ¶ρα, είναι ένα προϊόν Αμερικάνικης κουλτούρας, που αργότερα ανδρώθηκε στη Βρετανία, έλαβε τις προεκτάσεις που όλοι γνωρίζουμε και έγινε χιονοστιβάδα. Προχώρησε, δέχτηκε και έδωσε επιρροές. Πήρε διαστάσεις κοινωνικοπολιτικές και εκτός από μέσον διασκέδασης, έγινε και μέσον αμφισβήτησης και διαμαρτυρίας σε κάθε κρατική αυταρχική ενέργεια.

Στην Ελλάδα, κυριαρχούσε το ελαφρό τραγούδι. Που και που, ακούγονταν και κανένα ξένο. Ο κόσμος όμως είχε αρχίσει να …βράζει. Ο ξέφρενος ρυθμός του Rock Around the Clock/1955, με τον Bill Haley που ακουγόταν στην ταινία “Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος” και η εκρηκτική παρουσία του Elvis Presley, έβαλαν σε ανησυχία τους ….γονείς. Και πραγματικά, η έκρηξη ήρθε το 1964 όταν ένα άγνωστο συγκρότημα από τη Βρετανία, κυκλοφόρησε ένα δισκάκι 45άρι με τον τίτλο “She Loves You Ye, Ye, Ye”. Το όνομα αυτού του άγνωστου Βρετανικού συνόλου, ήταν ……Beatles!!! Καταιγίδα!!!! Επίδραση καταλυτική για ολόκληρο τον Πλανήτη. Και αυτή η καταιγίδα, συνεχίστηκε και με άλλα Βρετανικά σύνολα όπως οι Rolling Stones, οι Kinks και οι Animals, στέλνοντας στο περιθώριο τα “νερόβραστα” νεανικά είδωλα με το συντηρητικό ντύσιμο και το κοντό λαδωμένο μαλλί.

Οι Έλληνες, δεν αντέδρασαν διαφορετικά σ’ αυτή την καταιγίδα από τον τρόπο που αντέδρασαν οι ¶γγλοι, οι Αμερικανοί, οι Ιταλοί, οι Γάλλοι κλπ. ¶ρχισαν ήδη να δημιουργούνται οι αρχικοί πυρήνες των δύο κορυφαίων συνόλων (Forminx & Charms), που έδωσαν την τελική ώθηση να δημιουργηθούν εκατοντάδες άλλα. Ηρωική και δύσκολη εποχή (η δυσκολία κάνει εξ άλλου τους ήρωες), αφού όλα αυτά τα γκρουπ βάδιζαν σε ερασιτεχνικά πλαίσια. Πού να βρουν την οικονομική άνεση για να αποκτήσουν όργανα και ενισχυτές; Πού να βρουν την επαγγελματική οργάνωση του διεθνούς χώρου; Όλα τα γκρουπ αυτά, έπλαθαν όνειρα. Το μόνο τους εφόδιο ήταν το πάθος για τη μουσική. Τον Απρίλιο του 1964, η Ελληνική Rock Σκηνή, απόκτησε το δικό της έντυπο. Ήταν οι “Μοντέρνοι Ρυθμοί”, ενώ μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, δημιουργήθηκαν ικανές και σπουδαίες μπάντες όπως οι Juniors (το πιο άτυχο γκρουπ της δεκαετίας), οι Idols και οι MGC που αργότερα απετέλεσαν το πρώτο καθαρόαιμο Rock σχήμα. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις διασκέδασης (συναυλίες, μουσικά πρωινά, beach-parties), δεν ήταν τίποτα άλλο από μία κοινωνική επανάσταση, μία αντίδραση και μία διαμαρτυρία, κόντρα στις σεμνότυφες και καταπιεσμένες αντιλήψεις που επικρατούσαν έως τότε. Και όλα αυτά, μέσω της Rock μουσικής.
Αλλά και η κορύφωση των συγκροτημάτων, ήταν κάτι το απίστευτο. Κάθε γειτονιά, είχε και το δικό της συγκρότημα. Δεν υπήρχε όμως -αυτό που θα λέγαμε σήμερα- μουσική εξειδίκευση. Η πλειονότητα των μουσικών αυτών συνόλων, άκουγε και έπαιζε τα πάντα. Από την ελαφρά Pop, μέχρι το Ιταλικό και το Γαλλικό ελαφρό τραγούδι. Και όλοι τους αντέγραφαν απλοϊκά, τους στίχους της Βρετανικής Σκηνής, με κυρίαρχο θέμα το ερωτικό στοιχείο στις σχέσεις των δύο φύλων. (Please don’t leave me, Come back my darling, I love you so much), για να φτιάξουν έτσι αυτό που –κακώς-- ονομάστηκε “Ελληνικό” Rock.
Γιατί να είναι –και να λέγεται- Ελληνικό; Η μουσική ήταν ξενόφερτη όπως και οι στίχοι επίσης. Τι ήταν αυτό που του έδινε αυτή την ταυτότητα; Το μόνο Ελληνικό που βλέπω εγώ, είναι η εθνικότητα του καλλιτέχνη. Με την εθνικότητα όμως του καλλιτέχνη θα χαρακτηρίσουμε και τη μουσική; Ε τότε αν φτιάξουμε μία μπάντα και παίζουμε αφρικάνικους ρυθμούς, με αφρικάνικα λόγια, θα κάνουμε “Ελληνικό” ….Afro? Και να το αντιστρέψω. Εάν ένα Αγγλικό σύνολο παίζει και τραγουδάει π.χ. Αλεξίου, Νταλάρα ή Τσαλιγοπούλου, θα κάνει ….Αγγλικό Έντεχνο; Δεν κατάλαβα γιατί πρέπει όλα να τα βαφτίζουμε σώνει και καλά ….Ελληνικά!!!

Μέχρι στιγμής, το Μωρό δεν έκανε απολύτως τίποτα. Όπως όλα τα μωρά, έτσι κι’ αυτό, πιθήκιζε. Επαναλάμβανε τις κινήσεις και τις λέξεις που άκουγε, μέχρι που άκουσε κάτι ….δικό του. Κάτι που το ώθησε να αποφασίσει ότι ήταν πια καιρός να κάνει το πρώτο του βήμα. Τι κι’ αν έπεφτε; Θα προσπαθούσε πάλι και πάλι… και πάλι.

Αυτό που έγινε και άλλαξε την Ελληνική Σκηνή εντυπωσιακά, ήταν ένα σχήμα από τη Θεσσαλονίκη οι Olympians, που το 1966 τάραξαν τα νερά με τον “Τρόπο” τους. Στα δισκοπωλεία δημιουργήθηκε πανικός και οι εταιρίες δίσκων έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στις παραγωγές Ελληνόφωνων διασκευών γνωστών ξένων επιτυχιών, που όμως θεματικά, ακολουθούσαν τα καθιερωμένα πλαίσια. Τζίφος.

Όταν παίζεις Rock και τραγουδάς Αγγλικά χωρίς να είσαι ¶γγλος, αυτό που κάνεις, είναι απλά ….μίμηση. Το Rock είναι ένα και είναι αυτό που είναι. Όλα τα υπόλοιπα είναι “….όφωνα”. Το Rock έχει ΜΙΑ ταυτότητα. Όπως το Πολυφωνικό της Ηπείρου, το Flamengo, ή τα Τυρολέζικα τραγούδια. Εάν ένα γκρουπ από την Κίνα παίζει και τραγουδάει Πολυφωνικά τραγούδια της Ηπείρου στα Ελληνικά, απλά θα ….μιμείται!!!! Εάν δε, τα τραγουδάει στα…..Κινέζικα, αυτό που θα κάνει, δεν θα είναι “Κινέζικο” Πολυφωνικό Τραγούδι, αλλά Κινεζόφωνο!!!!
Μέχρι τώρα πάντως, δεν έτυχε να ακούσω “Γιαπωνέζικο” Ηπειρώτικο, ούτε “Μεξικάνικο” Τυρολέζικο, ούτε “Σιγκαπουριανό” Flamengo.

Οι Olympians, άνοιξαν έναν δρόμο. Έπαιξαν μία ξενόφερτη μουσική με Ελληνικό στίχο και έκαναν το Rock Ελληνόφωνο. Αυτός είναι ο όρος και έτσι πρέπει να λέγεται. Ελληνόφωνο Rock και όχι “Ελληνικό”.

Ας δούμε τώρα, τα σημαντικότερα σύνολα που δημιουργήθηκαν μέσα σ’ αυτή τη Μουσική Έκρηξη.

ΤΑ ΓΚΡΟΥΠ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1960

* ADAM’S BOYS (1959, Αθήνα)
Νίκος Αδάμας: Κιθάρα, Τραγούδι
Βασίλης Τζαβάρας: Ντραμς
Θέμις Ζέρβας: Τραγούδι (-1965, +Βρασίδας Χαραλαμπίδης –ο γνωστός μας Δάκης, +Ία Κούκα)

-Σχόλιο: Το πρώτο σχήμα που δημιουργήθηκε στην Ελληνική Σκηνή και οι προάγγελοι (με την είσοδο του Δάκη), των Play Boys.

* APHRODITE’S CHILD (1967, Αθήνα)
Ντέμης Ρούσσος: Τραγούδι
Βαγγέλης Παπαθανασίου: Όργανο
Αργύρης Κουλούρης: Κιθάρα
Λουκάς Σιδεράς: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Rain and Tears/1968
-Σχόλιο: Το κορυφαίο σύνολο της δεκαετίας και το πρώτο που αναγνωρίστηκε διεθνώς.

* ARIS, ALBA & THE OLYMPICS (1965, Αθήνα)
¶ρης Καραντάνης: Σαξόφωνο
¶λμπα: Τραγούδι
Χρήστος Εμμανουήλ: Κιθάρα
Μάρκος Αλεξίου: Όργανο

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Στη Μαμά Μου Θα Το Πω/1969

* ΑΡΙΩΝΕΣ (1965, Αθήνα)
Κώστας Παπαϊωάννου: Τραγούδι
Γαβρίλης Αρχοντίδης: Κιθάρα, Σαξόφωνο
Δημήτρης Μηλιός: Μπάσο
Λάζαρος Αρχοντίδης: Κιθάρα, Σαξόφωνο
¶γγελος Ζηκόπουλος: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Τρέμει η Καρδιά Μου/1967
-Σχόλιο: Το 1968, το γκρουπ διέλυσε. Ο Μηλιός έφτιαξε ένα καινούργιο σχήμα που το ονόμασε Αρίωνες και οι αδελφοί Αρχοντίδη έφτιαξαν ένα άλλο που το ονόμασαν …….Αρίωνες. Ούτε οι Pink Floyd να ήταν….

* BLOW UP (1967, Θεσσαλονίκη)
Νίκος Παπάζογλου: Τραγούδι
Κώστας Βλασιάδης: Κιθάρα
Βασίλης Παπαβασιλείου: Μπάσο
Σαράντης Κασσάρας: Όργανο
Γιώργος Κολώνης: Σαξόφωνο (-1968, +Νίκος Αρχοντής: Σαξόφωνο, Σπύρος Παπαδόπουλος: Τρομπέτα, Γιώργος Τσαβδαρίδης: ¶λτο, Βαγγέλης Κουτσοτόλης: Σαξόφωνο)
Ρούλης Πυρίνης: Ντραμς

-Σχόλιο: Από τα καλύτερα live σύνολα, που δυστυχώς δεν άφησε δισκογραφική κατάθεση.

* BLUE BIRDS (1964, Πειραιάς)
Γιώργος Πετρίδης: Τραγούδι (-1967, + Λία Λαουτάρη)
Γιάννης Ψιμόπουλος: Κιθάρα, Τραγούδι
Λεωνίδας Λουλούδης: Μπάσο (-1967, Μανώλης Λαουτάρης)
Σωκράτης Αρδαβάνης: Όργανο
Γαβρίλης Παντζής: Ντραμς (-1972, +Νίκος Καλογεράκης)

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Julie/1965
-Σχόλιο: Από τα πιο πρωτοπόρα και φιλόδοξα σχήματα του Πειραιά και από τα ελάχιστα σε μακροζωία.

* BMW (1965, Θεσσαλονίκη)
Μιχάλης Αυλωνίτης: Τραγούδι
Αντώνης Βαλσαμούδης: Κιθάρα, Τραγούδι
Νίκος Κουρτσίδης: Μπάσο
Χρήστος Βελούδης: Ντραμς
Νίκος Φιλιππίδης: Όργανο

* ΒΟΡΕΙΟΙ (1965, Θεσσαλονίκη)
Σώτος Κυρκασιάδης: Τραγούδι
Ντόρα Λαμπατή: Τραγούδι
Στέλιος Μπιλαδέρης: Κιθάρα
Θανάσης Αλαμάνος: Σαξόφωνο
Γιώργος Λαμπατής: Όργανο
Πάνος Λεμονίδης: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Το Τζίνι/1967
-Σχόλιο: Η σύνθεση αυτού του γκρουπ στα πέντε περίπου χρόνια της καριέρας του, ήταν ένα συνεχές “φύγε ‘συ, έλα ‘συ”, αφού παρέλασαν απ’ αυτό δεκάδες μουσικοί, όπως οι μπασίστες Ντίνος Μιχαηλίδης και Στέλιος Φωτιάδης, ο σαξοφωνίστας ¶ρης Θωμάς, οι κιθαρίστες Νέστωρ Δάνας και ¶δωνις Παπασωτηρίου, οι οργανίστες Γιώργος Παρωτίδης και Νίκος Φιλιππίδης και ο τραγουδιστής Γιώργος Πολυχρονιάδης.

* BRIGHTNESS (1965, Θεσσαλονίκη)
Τάκης Τσώνης: Τραγούδι
Ανδρέας Πέππας: Κιθάρα
Βασίλης Αρβανιτίδης: Μπάσο, Όργανο
Ανδρέας Κουζέλης: Ντραμς

* ΓΑΛΑΞΙΕΣ (1963, Αθήνα)
Νίκος Αθανασόπουλος: Κιθάρα, Τραγούδι
Γιάννης Μπετίνης: Κιθάρα
Λευτέρης Βεντούρας: Κιθάρα
Χρήστος Αθανασόπουλος: Μπάσο
Λευτέρης Μεγαλούδης: Ντραμς

* Charms (1963, Αθήνα)
Κώστας Καρύδας: Τραγούδι (-1965)
Σπύρος Καρακούτας: Μπάσο (-1965, +Μάϊκ Ροζάκης: Μπάσο, Τραγούδι)
Γιώργος Μπαλάσκας: Κιθάρα (-1964, +Αλέκος Γλύκας -1964, + Κώστας Νικολόπουλος)
Γιώργος Στρατής: Ντραμς
Τέρης Ιερεμίας: (+1965), Όργανο, Τραγούδι
Πέτρος Πολλάτος: (+1965), Σαξόφωνο

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Έξω Απ΄Τον Κόσμο/1967
-Σχόλιο: Ηχηρό σχήμα. Το πρώτο που κυκλοφόρησε LP.

* Cinquetti (1967, Αθήνα)
Λάκης Τζιορντανέλλι: Τραγούδι, Όργανο
Δημήτρης Ταμπόσης: Κιθάρα, Τραγούδι (-1967, +Δημήτρης Κατακουζηνός -1969, +Μανώλης Σουβατζής)
Αντώνης Τριανταφύλλου: Μπάσο (-1967, +Ανδρέας Μεταλλίδης)
Κώστας Παπαϊωάννου: Ντραμς (-1969, +Αντώνης Λόξας)
Βασίλης Τατάρογλου: Τραγούδι (-1969,+Χάρης Παπαδάτος)

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Το Κορίτσι Του Φίλου Μου/1968

* DRAGONS (1964, Αθήνα)
Λάκης Παπαδόπουλος: Κιθάρα, Τραγούδι
Χρήστος Καβαλιεράτος: Κιθάρα
Γιάννης Σάρδης: Μπάσο
Νίκος Τζανετουλάκος: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Express 007/1967
-Σχόλιο: Το πρώτο σύνολο που λογοκρίθηκε από τη χούντα για το τραγούδι τους “The First Gun”, που το επανακυκλοφόρησαν με τίτλο “The Forest of my Place”.

* ESQUIRES (1966, Αθήνα)
Πάρις Παπαστεφάνου: Κιθάρα, Τραγούδι
Μαρλέν: Τραγούδι (-1967)
Ηρακλής Κίζας: Κιθάρα (-1967)
Βαγγέλης Γεωργιάδης: Μπάσο (-1967, +Τάκης Σέμπος)
Μαρίνα Διαλεντή: Όργανο (-1967, +Γιάννης Πηλιούρης -1967, +Γιάννης Κύρης)
Βασίλης Κωνσταντινίδης: Ντραμς (-1968, +Μωϋσής Αρούχ -1969, +Θοδωρής Μαργαρίτης)

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Κάθε Μέρα Που Περνάει/1968

* FORMINX (1962, Αθήνα)
Τάσος Παπασταμάτης: Τραγούδι
Βασίλης Μπακόπουλος: Κιθάρα
Θέμος Πέτρου: Κιθάρα, Τραγούδι (-1964)
Σωτήρης Αρνής: Μπάσο
Βαγγέλης Παπαθανασίου: Όργανο
Κώστας Σκόκος: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Jeronimo Yanka/1965
-Σχόλιο: Το γκρουπ που έριξε το σπόρο για την έκρηξη της Ελληνικής Σκηνής και το πρώτο γκρουπ που στις συναυλίες τους σημειώθηκαν εκδηλώσεις υστερίας.

* FRATELLI (1968, Θεσσαλονίκη)
Μίμης Αντωνόπουλος: Τραγούδι
Γιάννης Καντζός: Κιθάρα
Στέλιος Φωτιάδης: Μπάσο
Γιώργος Πεντζίκης: Όργανο
Λεωνίδας Σταματιάδης: Ντραμς

-Σχόλιο: Οι Fratelli, μαζί με τους M. G. C. Θεωρούνται τα δύο πρώτα καθαρόαιμα Rock σχήματα

* GIRLS (1966, Αθήνα)
Μπέσσυ: Κιθάρα
Μαρί Ανν: Μπάσο, Τραγούδι
Έφη: Όργανο
Τζούλη: Ντραμς, Τραγούδι

-Σχόλιο: Το πρώτο και μοναδικό γυναικείο συγκρότημα που δισκογράφησε σ’ αυτή τη δεκαετία.

* GREEKS (1964, Θεσσαλονίκη)
Βλαδίμηρος Τσιώκος: Κιθάρα
Κώστας Τραπεζανίδης: Τραγούδι
Λάκης Κούντος: Μπάσο, Τραγούδι
Νίκος Μπουρουτζής: Σαξόφωνο, Φλάουτο
Μπάμπης Σαραγιώτης: Ντραμς

* HARLEMS (1964, Αθήνα)
Γιώργος Τσίκνης: Τραγούδι
Δημήτρης Μπελιγιάννης: Κιθάρα
Όμηρος Διακογιάννης: Μπάσο, Τραγούδι
Κώστας Λιάκης: Σαξόφωνο
Λεωνίδας Μαρκέας: Όργανο (-1968, +Παύλος Αλεξίου)
Λάκης Διακογιάννης: Σαξόφωνο
Μιχάλης Στυλιανούδης: Ντραμς (-1968, +Λεωνίδας Αλαχαδάμης)

* Idols (1964, Αθήνα)
Τζο Μισά: Τραγούδι (-1967, +Γιώργος Πετρίδης -1967, +Λάζαρος Παπαγεωργίου)
Αντώνης Γιούλης: Κιθάρα
Ντέμης Ρούσσος: Μπάσο (-1967, +Μανώλης Καβουκλής)
Νότης Λαλαίτης: Πιάνο
Ντίνος Παπαβασιλείου: Όργανο
Νίκος Τσιλογιάννης: Ντραμς (-1967, +Βασίλης Κωνσταντινίδης -1968, +Τζίμης Τζιμόπουλος)

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Ξαφνικά Μ’ Αγαπάς/1968
-Σχόλιο: Από τα σπουδαιότερα σχήματα και από τα ελάχιστα που κυκλοφόρησαν LP.

* JAGUARS (1966, Αθήνα)
Νίκος Μπίζας: Κιθάρα, Τραγούδι
Πέρρης Χαμηλοθώρης: Μπάσο, Σαξόφωνο
Σπύρος Βερίκης: Τραγούδι
Τέρρης Τάκλης: Όργανο
Μέλκον Τανέλιας: Ντραμς
Χριστόφορος Ρίμπας: (+1968), Σαξόφωνο

* JUNIORS (1962, Αθήνα)
Αλέκος Καρακαντάς: Κιθάρα
Εύρης Παρίτσης: Κιθάρα, Τραγούδι
Θάνος Σουγιούλ: Μπάσο
Λάκης Βλαβιανός: Όργανο
Τζίμης Νταής: Ντραμς
Πέτρος Πολλάτος: Σαξόφωνο
Μάϊκ Ροζάκης: Κιθάρα, Τραγούδι

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Special Yanka ‘65/1965
-Σχόλιο: Από τα κορυφαία σχήματα της δεκαετίας, αλλά και το πιο άτυχο, αφού τον Οκτώβριο του 1965 ο μπασίστας τους, Θάνος Σουγιούλ και ο μάνατζέρ τους Γιάννης Κρασούδης, σκοτώθηκαν σε τροχαίο. Μία εβδομάδα μετά, μέσα σε μία συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα, τα υπόλοιπα μέλη έδωσαν μία συναυλία αφιερωμένη στους χαμένους τους φίλους. Στη θέση του επίσης τραυματισμένου από το ατύχημα Αλέκου Καρακαντά, έπαιξε ένας άγνωστος Βρετανός κιθαρίστας που είχε ξεμείνει στην Ελλάδα. Ο κιθαρίστας αυτός, ήταν ο …..Eric Clapton!!!!!

* KNACKS (1966, Αθήνα)
Σίμος Γιάννας: Κιθάρα, Τραγούδι
Αλέκος: Κιθάρα
Γιώργος: Μπάσο
Γιάννης: Ντραμς

* LOUBOGG (1966, Αθήνα)
Γιάννης Κιουρτσόγλου: Κιθάρα, Τραγούδι
Νίκος Δαπέρης: Κιθάρα, Τραγούδι
Κώστας Δαπέρης: Μπάσο
Ρένος Γκόρσεβιτς: Ντραμς

-Σχόλιο: 30 χρόνια μετά, ο Αντώνης Κόκκινος χρησιμοποίησε για το soundtrack της ταινίας του “Τέλος Εποχής”, το τραγούδι τους “She’s Cool”.

* MARINERS (1965, Αθήνα)
Γιάννης Πετρίδης: Κιθάρα, Τραγούδι
Κώστας Λιβιτσιάνος: Μπάσο
Λάκης Σακκάς: Όργανο
Γιάννης Φαναριώτης: Σαξόφωνο
Βαγγέλης Πετρίδης: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Δεν Κάνεις Πια Για Μένα/1969

* M. G. C. (1965, Αθήνα)
Δημήτρης Τσεμπερόπουλος: Τραγούδι (-1967, +Δημήτρης Πουλικάκος)
Δημήτρης Μπελιγιάννης: Κιθάρα (-1969, +Γιάννης Κιουρκτσόγλου, +Τάκης Σέμπος)
Κώστας Ντόβας: Μπάσο (-1967, +Αντώνης Τριανταφύλλου -1968, +Βασίλης Ντάλλας)
Δημήτρης Πολύτιμος: Όργανο
Στέλιος Κατσαδωράκης: Ντραμς (-1968, +Λεωνίδας Αλαχαδάμης -1968, +Τζίμης Τζιμόπουλος)

-Σχόλιο: Το πρώτο καθαρόαιμο Rock σχήμα.

* MINIS (1966, Αθήνα)
Θέμος Πέτρου: Τραγούδι
Αργύρης Κουλούρης: Κιθάρα
Ντέμης Ρούσσος: Μπάσο, Τραγούδι
Λάκης Βλαβιανός: Όργανο
Λουκάς Σιδεράς: Ντραμς

* MONKS (1964, Θεσσαλονίκη)
Βασίλης Παπαβασιλείου: Κιθάρα, Τραγούδι
Χρήστος Μούσιος: Κιθάρα (-1965, +Κώστας Βλασιάδης)
Σάκης Δερμάνης: Μπάσο (-1965, + Σαράντης Κασσάρας: Όργανο
Χρήστος Κίλιας: Ντραμς

* NEW HOPES (1967, Πειραιάς)
Φώτης Φραγκιάς: Τραγούδι
Δημήτρης Σαντοριναίος: Κιθάρα
Γιώργος Μπεκιάρης: Μπάσο
Χρήστος Κωνσταντάκης: Όργανο
Σταύρος Γιουλάκης: Ντραμς
Sophie: (+1968), Τραγούδι

* Olympians (1965, Θεσσαλονίκη)
Πασχάλης Αρβανιτίδης: Τραγούδι
Κούλης Καλογιαννίδης: Κιθάρα (-1967, +Βασίλης Παπαβασιλείου -1970, +Παντελής Δεληγιαννίδης)
¶λκης Κακαλιάγκος: Όργανο
Βαγγέλης Κουτσοτόλης: Σαξόφωνο (-1969, +Νίκος Αρχοντής & Αντώνης Θεοδωρόπουλος)
Δημήτρης Λαζαρίδης: Ντραμς (-1970, +Πάνος Λεμονίδης)

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Τρόπος/1966
-Σχόλιο: Η δημοφιλέστερη μπάντα της Θεσσαλονίκης και η μπάντα που άλλαξε τη ροή της Ελληνικής Σκηνής, εισάγοντας Ελληνικό στίχο.

* PACIFICS (1966, Θεσσαλονίκη)
Λάζαρος Παπαγεωργίου: Τραγούδι
Βασίλης Πέτροβιτς: Κιθάρα
Λάζαρος Πάτκος: Κιθάρα
Τζέκη Μπενβενίστε: Μπάσο
Γιώργος Πεντζίκης: Όργανο
Νίκος Γιάκος: Ντραμς

* PERSONS (1966, Πειραιάς)
Ηλίας Ασβεστόπουλος: Τραγούδι (-1969)
Γιάννης Σπάθας: Κιθάρα
Αντώνης Πιτσολάντης: Μπάσο (-1966, +Αντώνης Τουρκογιώργης)
Ηλίας Μπουκουβάλας: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Είσαι Το Κορίτσι Που Αγαπάω/1969
-Σχόλιο: Οι προάγγελοι των Socrates

* PLAY BOYS (1965, Αθήνα)
Ία Κούκα: Τραγούδι (-1970)
Δάκης: Τραγούδι (-1966, +Φίλιππος Νικολάου -1970, +Μάϊκ Ροζάκης)
Νίκος Αδάμας: Κιθάρα
Φάνης Φαρμάκης: Τρομπέτα (-1966, +Χάρης Χαλκίτης: Σαξόφωνο)
Στέλιος Δαλιάνης: Πιάνο
Βασίλης Τζαβάρας: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Έτσι είναι η Ζωή/1970

* RABBITS (1964, Ρόδος)
Γιάννης Χαραλαμπίδης: Κιθάρα, Τραγούδι
Γιάννης Μανιατάκης: Κιθάρα, Τραγούδι
Βασίλης Μανιατάκης: Μπάσο
Γιώργος Χρήστου: Ντραμς
Νίκος Κούρος: (+1965), Όργανο

-Σχόλιο: Από τις ελάχιστες εξαιρέσεις επαρχιακού συνόλου που δισκογράφησε.

* SEAGULLS (1964, Αθήνα)
Νίκος Αντωνίου: Τραγούδι
Βασίλης Τεκνετζόγλου: Κιθάρα
Δημήτρης Σπιτάμπελος: Μπάσο
Νίκος Ιγνατιάδης: Όργανο
Τάσος Ταβλάκης: Ντραμς

* SKYRockETS (1964, Αθήνα)
Νίκος Χαρίτος: Τραγούδι
Γιώργος Λιούνης: Κιθάρα
Πάνος Ζαχαρίου: Μπάσο
Στάθης Παπαϊωάννου: Ντραμς

* SOUNDS (1963, Αθήνα)
Τάκης Αντωνιάδης: Τραγούδι (-1967, +Πέτρος Μήλας -1970, +Τάκης Αντωνιάδης)
Γιώργος Λεγάκης: Κιθάρα (-1967, +Σπύρος Μεταξάς)
Αντρέας Δανάκαλης: Μπάσο
Τάκης Σφακιανόπουλος: Όργανο
Μίμης Τρικουράκης: Ντραμς (-1967, +Δημήτρης Μαρούδας)
Τάμμυ: (+1966, Τραγούδι -1970)
Σωτήρης Νάτρας: (+1967), Σαξόφωνο

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Απόψε Σε Θέλω/1968
-Σχόλιο: Από τα πιο εμπορικά σχήματα της δεκαετίας.

* SOVER GROUP (1968, Πειραιάς)
Μάκης Καλαβρός: Τραγούδι (-1970, +Τάκης Μπινιάρης)
Σταύρος Λαδάς: Κιθάρα
Γιώργος Μελέκης: Μπάσο (-1970, +Δημήτρης Λαϊνόπουλος, -1970, +Ανδρέας Εγγλέζος)
Σούλης Κουερίνης: Όργανο (-1970, +Νίκος Μπακέλας)
Γιάννης Βάλβης: Ντραμς
Έλενα: (+1968, Τραγούδι -1970)

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Το Δικό Σου Μυστικό/1969
-Σχόλιο: Το μοναδικό διεθνώς σχήμα που διάλεξε για την ονομασία του, το ψευδώνυμο του μάνατζέρ τους Στάυρου “Σόβερ” Μεταξά.

* SPIDERS (1964, Πάτρα)
Ηλίας Τριανταφύλλου: Κιθάρα, Τραγούδι
Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος: Κιθάρα
Δημήτρης Παπαγιαννάκης: Μπάσο (-1965, +Δημήτρης Καραλής)
Λάκης Χριστοδούλου: Όργανο
Γιώργος Στόλλας: Ντραμς (-1965, +Τάκης Παναγιωτόπουλος)

* STORKS (1965, Αθήνα)
Αλαίν Συννεφιάς: Κιθάρα, Τραγούδι
Κώστας Ντόβας: Μπάσο
Ρήγας Σαριτζιώτης: Σαξόφωνο
Σπύρος Καρδάμης: Όργανο
Νίκος Μπισιώτης: Ντραμς

-Σχόλιο: Το γκρουπ αυτό, συνόδευε ξένους κυρίως καλλιτέχνες (Tony Pinelli, Guitone, Lulu, Fefe), ενώ από τις τάξεις του, πέρασαν διάφορα μέλη όπως οι: Δημήτρης Ταμπόσης (τραγούδι) και Λάκης Βλαβιανός (όργανο).

* STORMIES (1964, Αθήνα)
Αλέκος Γλύκας: Κιθάρα, Τραγούδι
Σπύρος Μεταξάς: Κιθάρα
Θέμος Πέτρου: Μπάσο
Μάκης Σαλιάρης: Ντραμς

* Strangers (1966, Θεσσαλονίκη)
Νίκος Αντωνιάδης: Κιθάρα, Τραγούδι
Τάκης Τσώνης: Τραγούδι
Νίκος Μαλαμίδης: Μπάσο
Θωμάς Μπουδουράκης: Όργανο
Νίκος Πέτροβιτς: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Το Ραντεβού/1968
-Σχόλιο: Η δεύτερη σε δημοτικότητα μπάντα της Θεσσαλονίκης μετά τους Olympians.

* ΣΤΥΛΙΣΤΕΣ (1964, Αθήνα)
Γιάννης Ιμβριώτης: Τραγούδι
Στέλιος Λαζάρου: Κιθάρα (-1972, +Μπάμπης Λασκαράκης)
Γιώργος Γεωργιάδης: Μπάσο
Γιώργος Μηλιαράς: Όργανο
Σπύρος Κασφίκης: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Vita Mia/1966
-Σχόλιο: Ρεκόρ για την Ελληνική Σκηνή. Επί 9 έτη με την ίδια ….σύνθεση!!!

* TEENAGERS (1965, Αθήνα)
Κώστας Τουρνάς: Κιθάρα, Τραγούδι
Θοδωρής Καλούμενος: Κιθάρα, Τραγούδι
Αντώνης Παυλόπουλος: Μπάσο
Τάκης Καλούμενος: Όργανο
Κώστας Παυλόπουλος: Ντραμς

-Σχόλιο: Η μπάντα που διέθετε στις τάξεις της το νεαρότερο μέλος που πέρασε ποτέ από την Ελληνική Σκηνή. Ο ντράμερ τους, ήταν 11 ετών. Από το γκρουπ αυτό, πέρασε για ένα διάστημα και ο Robert Williams.

* UNITED LOVELY SOUNDS (1966, Αθήνα)
Σταμάτης Σπανουδάκης: Μπάσο
Σπύρος Αμπατζόπουλος: Κιθάρα, Τραγούδι
Γιάννης Κύρης: Όργανο
Freddy Werber: Ντραμς

-Σχόλιο: Ηχογράφησαν το πιο δυσεύρετο 45άρι single της Ελληνικής Σκηνής. Είναι σύνθεση του Σταμάτη και λέγεται “My Friends”.

* UP TIGHT (1967, Θεσσαλονίκη)
Γιώργος Σκλήρης: Κιθάρα, Τραγούδι
Μάκης Σώκος: Μπάσο
Γιώργος Χατζόπουλος: Σαξόφωνο, Φλάουτο
Σωτήρης Ναούμ: Όργανο (-1971, +Σωτήρης Παλικτσόγλου)
Μάκης Γιαπράκας: Σαξόφωνο (-1971, +Νίκος Ζυγουλιάνος)
Χρήστος Σώκος: Ντραμς, Τραγούδι

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Με Ξέχασες/1969

* VIKINGS (1964, Πειραιάς)
Αντώνης Βαρδής: Κιθάρα, Τραγούδι
Γιώργος Μελέκης: Μπάσο (-1968, +Νίκος Μητσόπουλος)
Γιώργος Μυλωνάς: Όργανο
Γιάννης Πανταζής: Ντραμς (-1968, +Αντώνης Ιωάννου)
Αντώνης Στεφανίδης: (+1967), Τραγούδι
Σταύρος Λαδάς: (+1967), Κιθάρα
Τάσος Χαμουρτιάδης: (+1967), Κιθάρα

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: Francoise/1967
-Σχόλιο: Ο έρωτας του Στεφανίδη για μία Γαλλίδα τουρίστρια, έδωσε στην Ελληνική Σκηνή μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες, που τραγουδούσε όλη η Ελλάδα. Ωστόσο, αυτή η επιτυχία, έγινε και η αιτία της διάλυσης του γκρουπ, γιατί δεν μπόρεσαν να την επαναλάβουν ξανά. Βλέπετε, η “Catherine”/1968 και η “Louise”/1968, ήταν έρωτες μικρότερης …..έντασης!!!

* WE FIVE (1966, Αθήνα)
Ντέμης Ρούσσος: Μπάσο, Τραγούδι (-1967, +Γιώργος Πετρίδης)
Αλέκος Καρακαντάς: Κιθάρα
Σπύρος Μεταξάς: Κιθάρα (-1967, +Δημήτρης Κατακουζηνός)
Λάκης Βλαβιανός: Όργανο
Μάκης Σαλιάρης: Ντραμς

-Μεγαλύτερη Επιτυχία: When A Man Loves A Woman/1966
-Σχόλιο: Το πρώτο σούπερ γκρουπ της Ελληνικής Σκηνής.

* ΦΟΙΝΙΚΕΣ (1966, Αθήνα)
Μιχάλης Μάγγος: Τραγούδι
Φώτης Ευστρατιάδης: Κιθάρα
¶κης Σκαμάγκας: Μπάσο, Τραγούδι
Γιώργος Αντωνιάδης: Σαξόφωνο
Γιάννης Παπαδόπουλος: Ντραμς
Κώστας Γανωσέλης: Όργανο

ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ

-ΑΣΤΕΡΙΕΣ
-ΣΟΛΙΣΤΕΣ

-ACROPOLE QUINTET
-BILL & PSYCHEDELIC BAND
-BLUE RockS
-CROSSWORDS (Το γκρουπ του Βασίλη Παπακωνσταντίνου)
-CROWNS
-DAVE SET
-DORIANS
-FOREMOST (Το γκρουπ του Γιώργου Γερολυμάτου)
-GUS & GEORGE
-HOOKS
-MAGICS
-METEORS
-QUITES
-RIDDLES
-SAINTS
-SEMPRINI
-SETTE AMICI
-SPIES
-STARS
-SWEET GIRLS (Ιστορικά, το πρώτο γυναικείο γκρουπ και το πρώτο γυναικείο της Θεσσαλονίκης. Χωρίς όμως δισκογραφία).
-THORNS

ΟΙ ΣΟΛΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

* ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΗΣ: Σπουδαία φωνή και έξοχος ερμηνευτής. Τραγουδιστής των Forminx που ακολούθησε σόλο καριέρα.

* ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ: Κατέθεσε δύο πολύ σημαντικά άλμπουμ σ’ αυτή τη δεκαετία. “Το Φορτηγό” & “Το Περιβόλι του Τρελού”.

* ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ: ¶λλος ένας σπουδαίος καλλιτέχνης που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση.

* ΤΕΡΗΣ ΧΡΥΣΟΣ (Λευτέρης Χρυσόγελος): Ασχολήθηκε κυρίως με διασκευές ξένων επιτυχιών.

* ΖΩΗ ΚΟΥΡΟΥΚΛΗ: Η πρώτη εξαδέλφη της Ζωής Λάσκαρη, έκανε τη μεγαλύτερη επιτυχία της με το τραγούδι “Τραμουντάνα”. (Μία διασκευή του Γάλλου Antoine.)

* ΒΙΚΥ (Βίκυ Παπαθανασίου): Κόρη του τραγουδιστή Λέανδρου που έκανε διεθνή καριέρα.

Πέρασαν και ξένοι καλλιτέχνες τότε από την Ελλάδα που έκαναν “καριέρα” στην Ελληνική Σκηνή. Ιταλοί ως επί το πλείστον, που είχαν εύκολη την πρόσβαση και δεν ξέρω γιατί (;;;;) δεν έκαναν καριέρα στην πατρίδα τους. Δεν τους σήκωνε το κλίμα; Τέτοιοι ήταν ο Tony Pinelli, ο Gino, ο Fefe και ο Guidone.

Μη με ρωτήσετε τώρα, τι σχέση έχει π.χ. η Ζωή Κουρούκλη με το Rock. Δεν έχει καμία σχέση, θα σας απαντήσω. Και ας με πάρει τηλέφωνο να το πω και στην ίδια. Έγραψα όμως πιο πάνω για μια Καταιγίδα. Ένα τεράστιο κύμα που όπως ήταν φυσικό, παρέσυρε στο διάβα του ότι βρήκε μπροστά του. ¶λλωστε, υπήρχαν κι’ άλλοι καλλιτέχνες που δεν χρειάζεται να τους αναφέρω. Το πόσοι ή ποιοι άντεξαν σ’ αυτό το …..τσουνάμι, φάνηκε ύστερα. Πολλοί βρέθηκαν στο δρόμο του. ¶λλους τους κατάπιε και άλλους τους έβγαλε στον αφρό.

Σας ανέφερα εξ άλλου στην εισαγωγή, ότι είχαμε να κάνουμε με ένα Μωρό και είναι επόμενο ένα Μωρό να ρουφάει τα πάντα γύρω του σαν σφουγγάρι. Το Μωρό αυτό, θα έκανε αργότερα τις επιλογές του και θα τις βρίσκαμε μπροστά μας στη δεκαετία του ’70, γιατί όπως και να το κάνουμε, για να χωνέψεις κάτι, πρέπει πρώτα να το φας. Και εμείς, είχαμε μόλις καθίσει στο τραπέζι.

Να αναφέρω τέλος, ότι τα στοιχεία που αφορούν στη σύνθεση των συγκροτημάτων, είναι από τόμους του παλιού περιοδικού “Μοντέρνοι Ρυθμοί” και εκεί δεν αναφέρονται όλα αυτά τα – και τα + (που σημαίνουν “έφυγε από το γκρουπ” και “ήρθε στο γκρουπ” αντίστοιχα. Αυτό ήταν για μένα μία εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία, γιατί έπρεπε να διασταυρώνω χρονολογίες και περιοδικά κάνοντας συνειρμούς.

Συνεχίζεται με το Β’ Μέρος - Η δεκαετία του 1970