Η Κοραλλένια Πριγκηπέσα της Μεσογείου

Κάθε μέρα της έφερναν προξενιά από όλο τον ωκεανό, μα εκείνη δεν ένιωθε τίποτα για όλους αυτούς τους γαμπρούς και πίστευε πως όταν έρθει η ώρα θα τύχαινε να γνωρίσει τον άνδρα της ζωής της.

Πράγματι, μια μέρα είδε μέσα στον καθρέφτη της, σε μια γωνιά της γης ένα γλυκό αγόρι να παίζει την κιθάρα του και η καρδιά της χτύπησε τόσο δυνατά που τα δελφίνια, έτρεξαν κοντά της.

-τρέξε αμέσως να μάθεις ποιος είναι αυτός ο όμορφος κιθαριστής. Διέταξε τον ιππόκαμπο-υπηρέτη της. Εκείνος έβαλε μπροστά την έρευνα και η κοραλλένια πριγκηπέσα έμεινε να κοιτάζει το αγόρι μέσα από το καθρεφτάκι της, ερωτοχτυπημένη.

Σύντομα τα νέα έφτασαν στη γειτονιά των κοχυλιών. Το όνομα του παλικαριού ήταν Jordi. Μα με κανένα τρόπο δεν μπορούσαν να του μιλήσουν τα πλάσματα του βυθού. Θα έπρεπε η ίδια η πριγκηπέσα να φτάσει κοντά του και να του μιλήσει για τον έρωτά της.

Από τη στιγμή που το έμαθε αυτό η πανέμορφη κόρη, γύρισε όλη τη θάλασσα για να μάθει πως θα βγει στη στεριά. Μετά από πολλές περιπέτειες βρήκε έξω από το Λαύριο ένα σοφό χταπόδι που της είπε πως για να μπορέσει να ζήσει δίπλα στον αγαπημένο της, θα πρέπει εκείνος να βουτήξει στα νερά της, να της βγάλει από τα μαλλιά τα μαργαριτάρια και να την πάρει μαζί του.

Από τότε η πριγκηπέσα της Μεσογείου τραγουδά μέσα στο κοχύλι της για τον έρωτά της και τον προσμένει. Εγώ τα έμαθα όλα αυτά σε πρόσφατη κατάδυσή μου και μιας και στο βυθό δεν έχει ίντερνετ, σας τα γράφω. ¶μα βρείτε τον Jordi, Jorge, ή όπως αλλιώς τον λένε, ας του τα πείτε…