Του Κενού και της Αρμύρας

Ταξίδεψα μεσ' στης φυγής τη λήθη
με τα φτερά κάποιου Αρχάγγελου θεού
για μια έκπτωτη ζωή σαν παραμύθι
μεσ' στη φωτιά κάποιου παράξενου λαού

Έπειτα έγινα ξανά ένα σημάδι
στα μονοπάτια ενός κόσμου μακρινού
σαν μια κόρη μέσα στης ψυχής τον ¶δη
και στην καρδιά ένός παράξενου χρησμού

Σε μια παλιά, αλύτρωτη αγάπη
έδωσα όρκο πως θα μείνω ζωντανός
κι ας με σκοτώσαν κι ας με πρόδωσαν οι μάγοι
χίλιες φορές μέσα στο φως θ' αναστηθώ

Θα ξαναζήσω ακατέργαστες εικονες
και κάτι ανθρώπους που δεν έχω ξαναδεί
μεσ' στο κενό θα νιώθω της φωνής τις ρόδες
κι ας με φοβίζει ο ήχος κάθε χαραυγής

Έχω επάνω μου εκείνο τον Χιτώνα
που είχα ντύσει σώμα άψυχου φιλιού
που έκλαψα πάνω απ' την πέτρα ενός κοιτώνα
και μεσ' στο δάκρυ ακούω το κλάμα ενός παιδιού

Ταξίδευα, κι ακόμα ταξιδεύω
μέσα σε ίσκιους κι ένα όνειρο φευγιό
ανήμπορος δεν ξέρω να ερμηνεύω
μα ξέρω πως μιά μέρα θα σε βρω

Ο Ηλίας Πολίτης διαθέτει τη δική του Music Page στο MusicHeaven στη διεύθυνση www.politis.musicheaven.gr