Δημήτρης Δημητράκας: Μητέρα Κλείνω

Το 1973, έγραφα στο ΕΡΑ για το Pop Festival. Έγραφα με την κιθάρα μου το ένα τραγούδι πίσω απ’ τ’ άλλο, για να κρίνει η επιτροπή ποιο θα διαλέξει για τον διαγωνισμό, εάν είχα φυσικά την τύχη, να διαλέξει κάποιο τραγούδι από τα δικά μου. Στο 14ο τραγούδι σταμάτησα. Είπα αυτά είναι, αυτά έχω. Μου είπαν ότι μπορώ να γράψω άλλο ένα (αν έχω), για να γεμίσει η μπομπίνα. Είπα όχι δεν έχω άλλο κομμάτι, αλλά το ….σκεφτόμουνα. Είχα άλλο ένα που δεν μου άρεσε και δεν το είχα συμπεριλάβει μέσα σ’ αυτά που θα έγραφα. Τελικά, δεν ξέρω πως, αλλά πήρα την απόφαση και ενώ είχα σηκωθεί λέγοντας “τέλος”, άλλαξα γνώμη και τους είπα “εντάξει θα σας πω άλλο ένα”. Έγραψα το “Μέρα Βροχερή” και έκανα τα τραγούδια 15. Δεν μου άρεσε αυτό το κομμάτι και δεν ποντάριζα καθόλου σ’ αυτό. Στο “Τζεραλντίν” ποντάριζα. Ναι το ομολογώ. Η “Τζεραλντίν”, είναι πια …….γυναίκα της παντρειάς!!!!!

Το αποτέλεσμα;
Το “Μέρα Βροχερή”, προκρίθηκε και έγινε αιτία να δημιουργηθούν οι Θαρσείν Χρει, οι οποίοι -με αυτό το τραγούδι που δεν μου άρεσε- προκρίθηκαν σαν γκρουπ μέσα από 265 άλλα γκρουπ. Συμμετείχαμε έτσι, μαζί με άλλα 12 συγκροτήματα στη συλλογή της Columbia “Pop Festival ‘73” και πάντα -με αυτό το τραγούδι που δεν μου άρεσε- πήραμε το τρίτο βραβείο στον τηλεοπτικό διαγωνισμό των Columbia, ΕΡΤ και Περιοδικού “Φαντάζιο”. Σαν επακόλουθο βέβαια όλων αυτών, το συγκεκριμένο τραγούδι, έγινε αιτία να γνωρίσω τον Δημήτρη Δημητράκα, που ήρθε στους Θαρσείν Χρει την άνοιξη του 1974, για να αναλάβει το πόστο του ντράμμερ και από το πρώτο άκουσμα, λάτρεψε την …….“Τζεραλντίν”. Όλα αυτά, επειδή μου ζήτησαν να γράψω ακόμα ένα τραγούδι και αποφάσισα να γράψω το “Μέρα Βροχερή”, για να γεμίσω τη μπομπίνα.

Με τον Δημήτρη χαθήκαμε μέσα στα χρόνια και βρεθήκαμε ξανά στη δεκαετία του 80, μέλη και οι δύο της ΑΕΤΑ. Εκείνος με τους Panx Romana και εγώ με τους Nepal.

Ύστερα, χαθήκαμε πάλι…..

Όταν το 2002 χτύπησε το τηλέφωνό μου, ούτε που φανταζόμουν τι θα συνέβαινε. Στην άλλη άκρη της γραμμής, ο ερευνητής/ μελετητής του Ελληνόφωνου Rock Νίκος Καραθανάσης, μου ζητούσε παλιό μη δισκογραφημένο υλικό των Θαρσείν Χρει.
-Πού με βρήκες; -τον ρώτησα-
-Από το “Μέρα Βροχερή” –μου απάντησε- Έψαξα και σε βρήκα.
-Ώστε το “μισητό” τραγούδι με ακολουθεί ακόμα;

Τηλεφώνησα κατ’ ευθείαν στον Δημήτρη και κλείσαμε ραντεβού στο γνωστό ΜΑΣ “Πατατράκ”. Είχε ένα live εκεί. Η συνάντησή μας αυτή, ήταν και η πρώτη μου επαφή και γνωριμία με το “Πατατράκ”, όπου και έκανα τις πρώτες νύξεις για (δικό μου) live, χωρίς φυσικά να υποψιάζομαι τίποτα για live του Musicheaven, αφού όχι μόνο δεν ήμουν ακόμα μέλος, αλλά ούτε καν γνώριζα την ύπαρξή του (sorry καλό μου site).

Στο “Πατατράκ”, άκουσα και είδα τον Δημήτρη να τραγουδάει και να παίζει κιθάρα. Μου έδωσε το πρώτο του CD το “Εστραγκόν” και στη συνέχεια με μία σειρά επαφών, τακτοποιήσαμε τα σχετικά για τη συγκέντρωση του υλικού που απετέλεσε τον συλλεκτικό δίσκο των Θαρσείν Χρει, “1974”.

Στη διάρκεια λοιπόν της επεξεργασίας του υλικού των Θαρσείν Χρει, που μου έστειλαν σε μπομπίνες από την Κοπεγχάγη, μου έβαλε να ακούσω κάποια τραγούδια από το “Μητέρα Κλείνω” και πριν από λίγες μέρες, το έφερε στο σπίτι μου ολοκληρωμένο.

*** Το έβαλα στο CD Player…….

Ο Δημήτρης Δημητράκας, είναι γνωστός στην Ελληνική Δισκογραφία, από τη συμμετοχή του στα συγκροτήματα (εκτός από τους Θαρσείν Χρει), Schmetterling, Panx Romana, T.V.C., Ριφιφί και Συμμορία. Υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα ραδιοφωνικός παραγωγός σε σταθμούς όπως οι “Rock FM”, “Ηχώ FM”, “Ατλαντίς” κ.α. συνεργαζόμενος παράλληλα και με Rock περιοδικά (“Pop & Rock”, “In Rock”), με δικές του στήλες αφιερωμένες στο Ελληνόφωνο Rock.

Ως παραγωγός, βοήθησε πολλά νέα παιδιά να κάνουν την είσοδό τους στη δισκογραφία (Στίγμα ’90, Εκτός Μάχης, Χαοτική Διάσταση, Μπάμπης Μαραγκός, Γιώτης Κύτταρης και τις συλλογές Rock “n” Roll Βοήθειες 1 & 2).

Το 2001 με το πρώτο του CD το “Εστραγκόν”, συστήθηκε και ως τραγουδιστής.
Εδώ και λίγες μέρες, κυκλοφορεί το δεύτερο CD του, το “Μητέρα Κλείνω”. Το CD αυτό, είναι single και περιέχει 4 τραγούδια.

*** …….και πάτησα το play!!!

Τέσσερα όμορφα τραγούδια αφιερωμένα στη Μάνα, στην Κόρη, στην Τρυφερότητα και στη Φιλία. Τραγούδια που υπογράφουν οι: Ανδρέας Θωμόπουλος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Δημήτρης Φάκος και ενορχηστρώνει ο Γιώργος Στεφανάκης.

Δεν κρατάει πολύ. 15 λεπτά είναι όλη του η διάρκεια. 15 λεπτά γεμάτα από τρυφερά συναισθήματα που τα εκφράζει υπέροχα η ζεστή φωνή του Δημήτρη. Μου φαίνεται ότι στο τρίτο του CD, θα του δώσω να πει και δικά μου τραγούδια.

Η καλή κριτική που κάνει το “Δίφωνο” στο τεύχος του Σεπτεμβρίου για το “Μητέρα Κλείνω” του Δημήτρη Δημητράκα και η αναφορά της κριτικής αυτής, στο θρυλικό και υπέροχο τραγούδι (έτσι μου είπαν ότι το αποκαλεί) “Μέρα βροχερή”, με γέμισε σκέψεις, με ταξίδεψε πίσω και μου έφτιαξε το …….κείμενο!!!

Όταν μία συννεφιασμένη μέρα έγραφα το τραγούδι αυτό, δεν μπορούσα ποτέ μου να φανταστώ, ότι θα προξενούσε όλα αυτά τα γεγονότα. Η απόφασή μου εκείνη να γεμίσω τη μπομπίνα με αυτό, άλλαξε τη ζωή μου; Ίσως ναι, από την άποψη ότι μου έδωσε τη χαρά να γνωρίσω έναν πολύ καλό φίλο και μου δίνει σήμερα τη χαρά, να παρουσιάσω το “Μητέρα Κλείνω” στο Musicheaven.

Καλή Ακρόαση!!!

Επίσημο site: www.dimitrisdimitrakas.gr

Δημήτρη ……..έκλεισα!!!!