Nouvelle Vague

Οι Nouvelle Vague αποτελούν project των Mark Collin και Olivier Libaux, δύο καταξιωμένων Γάλλων μουσικών και παραγωγών και με το ομώνυμο ντεμπούτο τους του 2004 κυκλοφόρησαν έναν από τους πιο αξιοπρόσεκτους δίσκους με διασκευές.

Έχοντας μεγαλώσει με τα περίφημα new wave συγκροτήματα της περιόδου 1977-1984, oι δύο μουσικοί επέλεξαν να διασκευάσουν διαχρονικές συνθέσεις Punk, post Punk από new wave συγκροτήματα, όπως οι Joy Division, Clash, Dead Kennedys, XTC, Cure, Tuxedomoon, Depeche Mode, Public Image Limited, Undertones, Josef K κ.α.

Επειδή όμως τα συγκεκριμένα τραγούδια δεν θα είχε κανένα νόημα να διασκευαστούν με ανάλογες ενορχηστρώσεις, οι Nouvelle Vague αποφάσισαν να κρατήσουν το μελωδικό πυρήνα κάθε σύνθεσης και να επανα-εκτελέσουν τα πάντα από την αρχή, χρησιμοποιώντας λιτές, ακουστικές ενορχηστρώσεις που παραπέμπουν στην τεχνοτροπία της bossa nova, της Jazz της δεκαετίας του ’50 και την Pop των 60s.

Στη συνέχεια έψαξαν και βρήκαν οκτώ τραγουδίστριες (έξι Γαλλίδες, μια Βραζιλιάνα και μια Νεοϋορκέζα) οι οποίες όμως, εκτός από το να διαθέτουν υπέροχες φωνές, έπρεπε να πληρούν μια βασική προϋπόθεση. Να μην έχουν ακούσει ποτέ τα τραγούδια που θα ερμήνευαν, ακριβώς για να μην επηρεαστούν από το πρωτότυπο, ούτε στο ελάχιστο.

Άλλοτε βραχνές και ρυθμικές άλλοτε απαλές και παιχνιδιάρικες, καταφέρνουν να σε κερδίσουν, μπορούν να σε κάνουν ακόμα και να σηκωθείς για να λικνιστείς στον ρυθμό τους.

Ο δίσκος δημιούργησε τεράστια αίσθηση σε όλο τον κόσμο, αφού τα κομμάτια είναι σαν να ξαναγράφτηκαν από την αρχή. Μοιάζει πραγματικά απίστευτο το πώς μεταμορφώνεται ο Punk παιάνας των Clash, «Guns Of Brixton», με τις απαλές ακουστικές κιθάρες ή πως ο απόλυτος ερωτικός ύμνος των Joy Division “Love Will tear Us Apart” αναγκάζει κάθε φορά τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς να απαντάνε σε εκατοντάδες τηλεφωνήματα ακροατών που απαιτούν να μάθουν «ποιοι διασκευάζουν τόσο όμορφα αυτό το τραγούδι». Απ’ την άλλη το “Just Can’t Get Enough” των Depeche Mode σερβίρεται εκ νέου αναδεικνύοντας την ανέμελη δυναμική του, ενώ ακόμα και ο Martin L. Gore θα παραδεχόταν ότι η δική του εκτέλεση στο “In a Manner of Speaking” των Tuxedomoon δεν είναι τόσο ανατρεπτική και ταυτόχρονα τόσο απολαυστική!

Tα τελευταία 3-4 χρόνια έχουν περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο (από Σκανδιναβία μέχρι Τελ Αβίβ και από Τουρκία μέχρι Μεξικό), ενώ έχουν εμφανιστεί μαζί και με τους Dead Can Dance στο Hollywood Bowl του Los Angeles. Έχουν καταφέρει να κερδίσουν το κοινό και των μεγάλων φεστιβάλ (Big Chill, Primavera, Glastonbury, Overground) και των μικρών clubs (Jazz Café, Blue Note) και φυσικά όσοι τους έχουμε δει live σε κάποια από τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα, έχουμε κάθε λόγο να ξαναδώσουμε ραντεβού με την εμπνευσμένη μπάντα από τη Γαλλία, της οποίας η πιο πρόσφατη δισκογραφική κυκλοφορά είναι το άλμπουμ με το συμβολικό τίτλο “Βande Α’ part”, αποτίοντας έτσι φόρο τιμής στην ομώνυμη ταινία του Jean-Luc Godard. Σε αυτό, το δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ τους, οι Nouvelle Vague διασκευάζουν μοναδικά υπεραγαπημένα τραγούδια από τους Blondie, Echo and the Bunnymen, Sound, New Order, Buzzcocks, Bauhaus και άλλους πολλούς. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά, μερικούς τίτλους τραγουδιών: The Killing Moon, Heart of Glass, Blue Monday, Escape Myself, Fade to Gray.

Επίσημο site: www.nouvellesvagues.com

Πηγές: www.lesbian.gr, www.hotstation.gr