ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Στις ξεχασμένες στιγμές...

    Αγαπητέ μου φίλε,

    σου γράφω οχι για να σου πώ κάτι συγκεκριμένο αλλά γιατί μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις το παράπονο μου.
    Γράφει ο nektarios
    5 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 21 Μαΐ 2003
    Ακόμα ψάχνω φίλε μου, σαν τρελλός ψάχνω να βρώ αυτά που ονειρευτίκαμε μαζί και αποτέλεσμα κανένα.Δύσκολοι καιροί βλέπεις... Θυμάσαι φίλε μου σε μια ταράτσα τα πρώτα μας τσιγάρα παρέα με τον Coverdale; Χαθήκαμε, και τα όνειρα μας σαν τους γλάρους που χαζέυαμε τότε που παίζαμε κιθάρα στο λιμάνι έφυγαν σε μακρυνούς ορίζοντες. Όποτε πιάνω αυτήν την ίδια κιθάρα σε θυμάμαι φίλε μου. Κάθε ακόρντο είναι και λίγο απο εσένα. Επαναστάτες του γλυκού νερού κι εμείς φίλε μου. Μέσα απο το σύστημα θα κάνεις την διαφορά μου έλεγες με πάθος και έκλεινες το ράδιακι για να μιλήσεις για αυτούς που τόσο αγαπήσαμε... Τι έγιναν ολα αυτά φίλε μου; Που είσαι και που είμαι! Δεν έχω παράπονο απο εσένα. Δεν μπορείς να έχεις παράπονο απο τον ίδιο σου τον εαυτό, θλίψη μόνο για οτι έκανες και οτι δεν έκανες. Σε χρειάζομαι φίλε μου όσο δεν χρειάστηκα ποτέ κανέναν και τίποτα. Σαν τον εθισμένο σε ψάχνω εκεί που βαδίζαμε μαζί και τίποτα δεν μας ένοιαζε.Τότε που μόνο εσύ μπορούσες να με ανεχτείς να μιλάω με τις ώρες για οτι μπορούσες να φανταστείς. Στάχτη τα όνειρα μας φίλε μου στο τασάκι της εφηβείας μας σαν τον έρωτα που κάθε φορά λες πως είναι για πάντα. Θυμάσαι πόσο φοβόσουν αυτή τη λέξη; Το για πάντα είναι μικρό για να σε κρατήσει.. .
    Φίλε μου κλείνω. Θα σου ξαναγράψω σύντομα και ας μην απαντάς.

    Tags
    Μουσικά Όργανα:κιθάρα



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #93   /   21.05.2003, 08:52   /   Αναφορά
    ...polu omorfo nektarie...oti vgainei apo mesa mas einai panta wraio!!
    Administrator
    #94   /   21.05.2003, 11:03   /   Αναφορά
    Πολλοί έχουμε κάνει τις παραπάνω σκέψεις. Λιγοι όμως πιστεύω θα μπορούσαμε να τις αποδώσουμε με αυτόν τον τρόπο...



    Μπράβο Νεκτάριε.
    #95   /   21.05.2003, 14:34
    Eyxaristw poly paidia kai idiaitera ton Jorge pou mas dinei thn eykairia na ekfrasoume ayta pou niwthoume...

    #96   /   21.05.2003, 16:06
    Νεκτάριε πραγματικά πολύ καλό. Βγαίνει από την ψυχή σου, όπως το είπε και ο Νίκος, γι' αυτό είναι και αληθινό

    eva
    #97   /   21.05.2003, 18:55
    Νεκτάριε...

    Εγώ αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σ'κείνη την εφηβεία που αναφέρεσαι...Με την κιθάρα μου στο χέρι, με τραγούδια κι όνειρα, με ελπίδες και μεγαλεπίβολα σχέδια, με μια φωνή που θέλει ν'ακουστεί, με μια καρδιά γεμάτη ενθουσιασμό κι αυτο πεποίθηση, με το κοντέρ έτοιμο να πατήσει στα 200 προκειμένου να πετύχω πάση θυσία ότι είναι προς το παρόν μια νεφέλη στου μυαλού μου τους αιθέρες. Και τα φιλαράκια μου από δίπλα να με σιγοντάρουν, να χορεύει η καρδιά τους στο ρυθμό της δικής μου κιθάρας, να λαχταράνε ότι κι εγώ ποθώ...Και τώρα διάβασα το "γράμμα" σου. Κια αντιλήφθηκα πως είναι αλήθεια...πως είναι η σκληρή πραγματικότητα, πως σήμερα δεν τους σηκώνει το κλίμα τους έφηβους επαναστάτες, πως όλα διαλύονται σαν "σκόνη στον άνεμο" και σύντομα όλα αλλάζουν και πριν απ'όλα εμείς.

    Δεν έχω κλάψει ποτέ για κάτι ή κάποιον που χάνεται όσο κιαν το αγαπώ. Η απώλεια όμως στην οποία αναφέρεσαι εσύ με κάνει να βουρκώνω. Γιατί?

    #98   /   21.05.2003, 19:02
    Eva mou...



    Makari na mporousa na sou dwsw tis apanthseis pou psaxneis alla ki egw enas daskalos pou didaske eimai.Ayto to "giati" prepei na to psakseis vathia mesa sou gia na to apanthseis kai mono esy mporeis na to kaneis ayto...Eimai sigouros pws kapoia stigmh tha to katafereis opows oloi mas ligo poly!Sou to eyxomai...