Μία
ηχογράφηση ενός δίσκου μπορεί να είναι σπουδαία, για ένα σωρό λόγους. Είτε επειδή
καθιερώνει και επιβεβαιώνει έναν καλλιτέχνη ανεξάρτητα από το αν είναι η πρώτη του δισκογραφική κατάθεση ή όχι (“Born in the U.S.A.” /
Bruce Springsteen), είτε επειδή έκανε τις
περισσότερες πωλήσεις (“Thriller”/
Michael Jackson), είτε επειδή έκανε κάποιο άλλο
ρεκόρ στην αγορά (“Dark Side of the Moon” /
Pink Floyd), είτε επειδή για κάποιο λόγο (μουσικά, στιχουργικά, τρόπος ή χρόνος – διάρκεια - ηχογράφησης), έφερε τα “
πάνω-κάτω” (“Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” / Beatles) στη δισκογραφία.
Συνοδεύω με λίγα σχόλια το κάθε δίσκο που σας παρουσιάζω (από το 1960 μέχρι το 1995)...
1960
“G.I.
Blues”
Τα ….νέα: Ο Elvis γύρισε στα charts από το στρατό με τα sound tracks από τις ταινίες “The Sound of Music” & “A Summer Place”.
1961
“Blue Hawaii”
Ξανά ο Elvis και ξανά ο συνδυασμός Elvis + Film, μας δίνει το άλμπουμ της χρονιάς
1962
“Doin' the Twist Recorded Live at the Peppermint Lounge”
Από τον Joey Dee και τους Starlighters που επανήλθαν αφού το 1959 τους είχε εκτοπίσει ο Hank Ballard.
1963
“Live at the Apollo Volume 2”,
Ο
James Brown με αυτό το άλμπουμ, έσπασε την πρωτοκαθεδρία του
Stevie Wonder, που το ντεμπούτο άλμπουμ του, ήταν το #1 R&B άλμπουμ στα charts.
1964
“Meet The Beatles!”
Σύστησε τους θρυλικούς Τέσσερις στις Η.Π.Α. και έβαλε 6 τραγούδια τους στο #1: "I Want to Hold Your Hand", "Love Me Do", "She Loves You", "Can't Buy Me Love", "A Hard Day's Night" & "I Feel Fine".
1965
“Out of Our Heads”
Με τραγούδια όπως το "Satisfaction" και το "The Last Time", ήταν η άλλη πλευρά της Βρετανικής Εισβολής. “Τα Κακά Παιδιά”, ήταν εδώ. Οι Rolling Stones.
1966
“Blonde on Blonde”
Όταν οι Monkees, ένα “στουντιακά κατασκευασμένο” γκρουπ μονοπωλούσε τις επιτυχίες, ο
Bob Dylan απάντησε με αυτή τη δυναμική μουσική κατάθεση.
Σημ: Στο forum/”Ας μιλήσουμε για τον
Bob Dylan”, θα βρείτε ανάλυση τραγουδιών και πάρα πολλές πληροφορίες για τον Δάσκαλο.
1967
“Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band”
Το ψυχεδελικό άλμπουμ των Beatles, που καθιέρωσε τον όρο "concept" στο
Rock.
1968
“Axis: Bold as Love” & “Electric Ladyland”
Το δεύτερο και το τρίτο άλμπουμ των
Jimi Hendrix Experience. Καταιγισμός από ηλεκτρικές κιθάρες.
1969
“Abbey Road”
Οι τελευταίες λαμπερές στιγμές των Beatles. Το “Κύκνειο Άσμα” τους. Με τραγούδια όπως τα "Here Comes the Sun" & "Come Together", κατέβασε από την πρώτη θέση το musical “Hair”.
1970
“Bridge Over Troubled Water”
Άλλο ένα “Κύκνειο Άσμα” . Αυτή τη φορά, από τους
Simon & Garfunkel.
1971
“Tapestry”
Όταν η Carly Simon ντεμπουτάριζε, όταν ο
James Taylor θρηνούσε και όταν οι Crosby, Stills, Nash & Young ξεκινούσαν σόλο καριέρες, η Carole King σήμανε συναγερμό και έγινε σημείο αναφοράς για τους τραγουδοποιούς.
1972
“Exile on Main Street”
Οι Rolling Stones στα άκρα. Ακροβασία μεταξύ του "Tumbling Dice" και του "Happy".
1973
“Dark Side of the Moon”
Ένα Θαύμα!!!! Οι
Pink Floyd έμειναν δώδεκα χρόνια στα charts μ’ αυτό το άλμπουμ και κανείς άλλος δεν μπόρεσε μέχρι τώρα να καταρρίψει αυτό το ρεκόρ.
1974
“Elton John Greatest Hits”
Έκανε το πιάνο να “μετράει”. Ο πρώτος που μετά τον Elvis σκαρφάλωσε στα charts με μία συλλογή. .
1975
“Born To Run”
Σύστησε τον
Bruce Springsteen και την E Street band σε ένα κοινό που δεν ήξερε τι να περιμένει. Μετά, κατάλαβαν ότι ήταν το “Αφεντικό”.
1976
“Songs in the Key of Life”
Η τελευταία ενδιαφέρουσα ηχογράφηση του
Stevie Wonder, στην Motown Records.
1977
“Rumours”
Η εκπληκτική επιτυχία που είχε αυτό το άλμπουμ των
Fleetwood Mac, έκανε τους Βρετανούς να ανανεώσουν το ενδιαφέρον τους για το
Rock και τους Αμερικάνους να τρώνε τα νύχια τους.
1978
“Saturday Night Fever”
Το sound track από την ομότιτλη ταινία που έκανε star τον John Travolta και επανέφερε στη διασημότητα τους
Bee Gees που με το "Stayin' Alive", άνοιξαν τις πόρτες για μία έξω από κάθε έλεγχο
Disco κόλαση.
1979
“The Long Run”
Το θριαμβευτικό αντίο των
Eagles που έγινε το ξεκίνημα για την σόλο καριέρα των
Joe Walsh, Glenn Frey &
Don Henley.
1980
“Zenyatta Mondatta”
Με το "Don't Stand So Close To Me", έφερε στις Η.Π.Α. το μήνυμα του new wave και έγινε το πρώτο πλατινένιο άλμπουμ για τους Police.
1981
“Double Fantasy”
Ένα άλμπουμ “Επιστροφή” από τον
John Lennon και την Yoko Ono, αλλά και ένα πικρό “Αντίο” στον σπουδαίο καλλιτέχνη που μόλις πριν λίγους μήνες είχε δολοφονηθεί.
1982
“American Fool”
Του John Cougar. Για …..λίγους!!!!
1983
“Thriller”
“Έκανε” τον
Michael Jackson, “έκανε” το MTV και “ξέκανε” από πωλήσεις κάθε άλλο άλμπουμ στην ιστορία του
Rock.
1984
“Born in the U.S.A.”
Το απάνθισμα μια ολόκληρης εποχής, που επιβεβαίωσε τον
Bruce Springsteen.
1985
“No Jacket Required”
Με λίγα λόγια ο ντράμερ των
Genesis,
Phil Collins δεν χρειάστηκε να φορέσει Jacket για την επιτυχημένη σόλο καριέρα του.
1986
“Graceland”
Νοτιοαφρικάνικη μουσική σε συνδυασμό με το άγχος του Manhattan από τον Paul Simon.
1987
“The Joshua Tree”
Με τα #1 "With or Without You" & "I Still Haven't Found What I'm Looking For", έκανε τους
U2 την πρώτη Μεγάλη Ιρλανδική Μπάντα.
1988
“Faith”
Ήταν το ξεκίνημα για τον ιδρυτή των Wham!
George Michael, μιας επιτυχημένης σόλο καριέρας.
1989
“Like a Prayer”
Εκτόξευσε την
Madonna στα ύψη.
1990
“Please Hammer Don't Hurt 'Em”
Ένα πολύ-αναμενόμενο
Rap άλμπουμ του M.C. Hammer.
1991
“Use Your Illusion, I and II”
Από τους Guns 'N Roses, που δήλωσαν ότι ακόμα και όταν η
Pop βρίσκεται στην κατιούσα, το
Rock είναι ακόμα εδώ για να δείχνει ότι “Οι γονείς σας δεν μπορούν να σας πουν τι να κάνετε”.
1992
“Nevermind”
Με αυτό το άλμπουμ οι
Nirvana εξακόντισαν την έκρηξη του
Grunge Rock και έκαναν το Seattle
μια βιομηχανία μουσικής φρενίτιδας.
1993
“Unplugged”
Με αυτό το ακουστικό ταξίδι του
Eric Clapton ανάμεσα στο δικό του ρεπερτόριο και στα κλασσικά
Blues κομμάτια, το MTV έγινε ξαφνικά το όχημα της επιστροφής για τους παλιούς
Rockers.
1994
“The Downward Spiral”
Καθώς ο Trent Reznor (frontman των While Nine Inch Nails), έπαιξε στο Woodstock '94, βουτηγμένος κυριολεκτικά μέσα στη λάσπη από την κορυφή μέχρι τα νύχια, με αυτό το λυρικό άλμπουμ με τους
Techno ρυθμούς και τις καταλυτικές κιθάρες ………καθάρισε!!!!
1995
”Vitalogy”
Η τρίτη κατάθεση των
Pearl Jam που προερχόμενοι από μία –χωρίς κέρδη- μεγάλη περιοδεία, επιβεβαίωσαν ότι παραμένουν οι περισσότερο αποστασιοποιημένοι superstars του εναλλακτικού
Rock.